အသက္ ၃၀ ၀န္းက်င္ေလာက္တုန္းက ဘ၀ရဲ႕ အေျပာင္းအလဲအခ်ိဳးအေကြ႕ၾကမ္
ျပန္ေတြးၾကည္႔ရင္ေတာ႕ အဲဒီတုန္းကေတာ႕ အလုပ္က ရပ္ပစ္လိုက္ရတယ္။ ေနာက္ က်မနာမည္နဲ႕ ဘယ္သတင္းဂ်ာနယ္မွာမွ စာေရးလို႕မရေလာက္ေအာင္လည္း တားျမစ္ခံေနရတဲ႕ အခ်ိန္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ႕အျပင္ ခင္ပြန္းသည္ကလည္း နိုင္ငံျခားမွာသြားၿပီး စာသင္ေနတဲ႕အခ်ိန္၊လုပ္ငန္းေ
ဒါေပမဲ႕လည္း လဲက်တိုင္း ျပန္ထဖို႕ ၾကိဳးစားလိုက္၊ ျပန္လဲက်လိုက္နဲ႕... မွတ္မွတ္ရရ (အဲဒီ ၄ ႏွစ္တာကာလ) က်မဟာ ဘ၀ကို ပင္ပန္းခက္ခဲစြာနဲ႕ ရွင္သန္ရပ္တည္ခဲ႕ရပါတယ္။
အဲဒီတုန္းက ဘ၀မွာေတြ႕ရတဲ႕ သင္ခန္းစာေတြဆိုတာက တကယ္႕ကို ေက်ာင္းစာမွာ မပါခဲ႕တာေတြနဲ႕ခ်ည္း ေတြ႕ရေတာ႕တာပါပဲ။ ဒါေပမဲ႕ အဲဒီလို အခက္အခဲေတြ ဆင္းရဲမႈေတြ ဒုကၡေတြကေန က်မရလိုက္တာေတြ အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္။ အဲဒီလို ျဖစ္ေအာင္လုပ္ခဲ႕တဲ႕ သူေတြကိုေတာင္မွ ခုခ်ိန္မွာျပန္ေတြးၾကည္႔ရင္
(တကယ္လို႕မ်ား ခုခ်ိန္မွာ အဲဒီတုန္းက က်မလို အခက္အခဲမ်ိဳး၊ ကံဆိုးျခင္းမ်ိဳးေတြနဲ႕ ၾကံဳေနရတဲ႕ သူေတြရွိရင္လည္း က်မေျပာခ်င္ပါတယ္။ ေလာကမွာ ကံဆိုးျခင္းဆိုတာထဲမွာလည္း ကံေကာင္းျခင္းေတြပါ၀င္ေနတတ္
ဘ၀ရဲ႕ ခက္ခဲပင္ပန္းခ်ိန္ေတြမွာ က်မမွာ မိတ္ေဆြစစ္ေတြ ရရွိလိုက္တယ္။ လဲက်တိုင္း ျပန္ထဖို႕ အေလ႔အက်င္႔ရသြားခဲ႕တယ္။ အဆိုးေတြကို အေကာင္းေတြျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုေျပာင္းလဲယူရမလဲဆိုတဲ
ေနာက္ အဲဒီတုန္းက က်မက ၾကမ္းတဲ႕ အေျပာင္းအလဲတစ္ခုကို ေတြ႕လိုက္ရတာပါ။ ဘာျဖစ္လုိ႕အေျပာင္းအလဲက ၾကမ္းတမ္းသြားရသလဲ ဆိုတာကို ေသခ်ာျပန္ေတြးၾကည္႔ေတာ႕က်မရ
အဲဒီတုန္းက က်မက ေခါင္းမာလြန္းတယ္။ အစြန္းေရာက္တယ္၊ ၿပီးေတာ႕ တစ္လမ္းတည္းသြားတယ္၊ ႏွစ္ဦး ႏွစ္ဘက္စလံုး အက်ိဳးရွိမဲ႕ နည္းလမ္းမ်ိဳးကို မစဥ္းစားခဲ႕ဘူး၊ အဲဒါေတြကလည္း အတၱမာနမကင္းခဲ႕တဲ႕ က်မရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြေၾကာင္႕ဆိုတ
အဲဒါေတြေၾကာင္႕ပဲ ဆိုတာကို သိရၿပီးတဲ႕ ေနာက္မွာ က်မကိုယ္႔ကိုယ္ကိုလည္း ေျပာင္းလဲယူရပါတယ္။ သင္ခန္းစာေတြကေန ျပန္သင္ယူရပါတယ္။
အဲလိုနဲ႕ က်မ ေနာက္ထပ္ အလုပ္တစ္ခု လုပ္ဖို႕အတြက္ ထပ္ၿပီး စဥ္းစားျဖစ္ပါတယ္။ က်မက ၀န္ေဆာင္မႈေပးရတဲ႕ လုပ္ငန္းေတြကို သေဘာက်တယ္။ ကိုယ္ရဲ႕ ၀န္ေဆာင္မႈေၾကာင္႕ သူမ်ားအဆင္ေျပသြားတာ၊ ကိုယ္႔ေၾကာင္႕ သူမ်ား အဆင္ေျပသြားတာကို ပီတိျဖစ္ရတာကို ၾကိဳက္တယ္။ အဲဒီကေန သတင္းေတြကို ၀န္ေဆာင္မႈ ေပးဖို႕ စၿပီး စဥ္းစားျဖစ္ခဲ႕တာပါ။
စၿပီး လုပ္ျဖစ္ခဲ႕တဲ႕ အခ်ိန္တုန္းက ဒီသတင္းေအဂ်င္စီ လုပ္ငန္းက ခုေလာက္ထိ သက္တမ္းရွည္လိမ္႔မယ္လို႕ ထင္မွတ္တဲ႕ သူလည္း အင္မတန္နည္းပါးပါတယ္။ ရယ္စရာေျပာရရင္ က်မကို ရူးလို႕ လုပ္တာလို႕ေတာင္ သူငယ္ခ်င္းအခ်ိဳ႕က ေျပာခဲ႕ၾကဖူးတယ္။ ခပ္မိုက္မိုက္အေတြးအေခၚတစ္ခ
အဲဒီလုပ္ကို စၿပီလို႕ စဥ္းစားဆံုးျဖတ္မိတာနဲ႕ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တဲ႕ အလုပ္ေလးတစ္ခုကို လုပ္ဖို႕အတြက္ ဘာေၾကာင္႕မွ အေလ်ာ႕မေပးဖို႕ လိုတယ္ဆိုတာကို က်မ လက္ခံနားလည္လိုက္ပါတယ္။
ဘယ္လို အခက္အခဲကိုမွ အေလ်ာ႕မေပးဘူး၊ ဘာေၾကာင္႔မွ ကိုယ္႔လုပ္ငန္းကို မရပ္ေတာ႕ဘူး၊ကိုယ္႔ရဲ႕ စိတ္ကူးေတြ အိမ္မက္ေတြကို ဘာေၾကာင္႔မွ ရပ္မပစ္ဘူးဆိုတဲ႕ ႕ စိတ္နဲ႕ ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းေလး တစ္ခုကို စခဲ႕ပါတယ္။
လုပ္တဲ႕ အခါမွာလည္း အစတုန္းကေတာ႕ ႏွစ္ျမွဳပ္လုပ္ကိုင္ရမယ္ဆုိ
အေသးအဖြဲေလးေတြကစၿပီး တကယ္ကို ေကာင္းမြန္တဲ႕ အေတြး၊ ေကာင္းမြန္တဲ႔ စိတ္ကူး နဲ႕ ေကာင္းမြန္တဲ႕ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ေတြ ထားၿပီးလုပ္ရင္ ေကာင္းမြန္တဲ႕ အနာဂတ္ရွိမယ္ဆိုတာကိုလည္း ယံုၾကည္တဲ႕ စိတ္နဲ႕ ေကာင္းတဲ႕ အရာေတြကိုပဲ ေရြးခ်ယ္လုပ္ကိုင္ခဲ႕ပါတယ္။
ခုခ်ိန္မွာလည္း က်မက ၾကိဳးစားေနရတုန္းပါပဲ။ ေန႔စဥ္နဲ႕ အမွ်လည္း အခက္အခဲေတြ စိန္ေခၚမႈေတြနဲ႕ ေတြ႕ေနရဆဲပါပဲ။ ဒီၾကားထဲမွာလည္း ကိုယ္ကျပႆနာမရွာေပမဲ႕ ကိုယ္႔ကိုလာရွာတဲ႕ ျပႆနာေတြကိုလည္း ေတြ႕ၾကံဳရတာပါပဲ။
ဒါေပမဲ႕ ျပႆနာကို ျပႆနာနဲ႕ ျပန္ၿပီး ေျဖရွင္းရမဲ႕ နည္းလမ္းမ်ိဳးကို က်မ မစဥ္းစားေတာ႕ပါဘူး။ ႏွစ္ဦး ႏွစ္ဖက္ အက်ိဳးမရွိေစတဲ႕ ကိစၥမ်ိဳးေတြအတြက္ က်မ အခ်ိန္မေပးေတာ႕ပါဘူး။
ေမွ်ာ္မွန္းထားတဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈ ပန္းတိုင္ကို မေရာက္ေသးပါဘူး။ဒါေပမဲ႕ ေျပးလမ္းတစ္ခုေပၚကိုေတာ႕ က်မ ေရာက္ေနပါၿပီ။ ပန္းတိုင္ေရာက္ေအာင္ ဆက္ေျပးႏုိင္ဖို႕ကေတာ႕ လိုေနပါေသးတယ္။ ဘယ္ေတာ႕မွ မရပ္ဖို႕ကိုလည္း ကိုယ္႔ကိုယ္ကို အျမဲအားေပးေနရဆဲျဖစ္ပါတယ္။
မိတ္ေဆြမ်ားလည္း စိတ္၏ ခ်မ္းသာျခင္း၊ ကိုယ္၏ က်န္းမာျခင္းတုိ႕နဲ႕အတူ ကိုယ္႔ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ ေအာင္ျမင္ျခင္း ပန္းတိုင္ေရာက္တဲ႕အထိ ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ပါေစလို႕ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။
ဘယ္ေတာ႕မွ မရပ္လိုက္ပါနဲ႕ေနာ္။
ေမသၾကၤန္ဟိန္(ျမစ္မခ)
No comments:
Post a Comment