ကေခ်သည္

အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္၌ ရွဥ့္နက္တို႔အား အစာေပးေကြၽးရာ ျဖစ္ေသာ ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္း၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏၊ ထိုအခါ တာလပုဋမည္ေသာ ဇာတ္ဆရာႀကီးသည္ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားကို ႐ိွခိုး၍ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနၿပီးေသာ္ ဤ့စကားကို ေလွ်ာက္၏ -

''ျမတ္စြာဘုရား 'ပြဲအလယ္ သဘင္အလယ္၌ မွန္မမွန္အားျဖင့္ လူအေပါင္းကိုရႊင္ပ်ေမြ႕ေလ်ာ္ေစေသာ ကေခ်သည္သည္ ခႏၶာပ်က္ေႂကြ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ပဟာသမည္ေသာ နတ္တို႔၏ အသင္းဝင္ ျဖစ္ရ၏ 'ဟု ေျပာဆိုၾကကုန္ေသာ ေရွးဆရာ့ဆရာ ကေခ်သည္တို႔၏ စကားကို ၾကားရဖူးပါ၏၊ ဤအရာ၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အဘယ္သို႔ ဆိုလိုေတာ္မူပါသနည္း''ဟု (ေလွ်ာက္၏)။

ဇာတ္ဆရာႀကီး - မသင့္ေလ်ာ္၊ ဤစကားကို ရပ္ေလာ့၊ ငါ့ကို မေမးလင့္ဟု တားျမစ္ေတာ္မူ၏။

ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ ေလွ်ာက္ထားရာတြင္လည္း ျမတ္စြာဘုရားသည္ မေမးရန္ တားျမစ္ေတာ္မူ၏။

သံုးႀကိမ္ေျမာက္ ေလွ်ာက္ထားရာတြင္မူ . .

''ဇာတ္ဆရာႀကီး - မသင့္ေလ်ာ္၊ ဤစကားကို ရပ္ေလာ့၊ ငါ့ကို မေမးလင့္ ''ဟု မခြၽတ္လွ်င္ သင့္ကို ငါေျပာ၍ မရခဲ့ေပ၊ သို႔ျဖစ္လွ်င္ သင့္အား ငါ ေျဖၾကားအံ့၊

ဇာတ္ဆရာႀကီး - ေရွးအစကပင္ သတၱဝါတို႔သည္ မကင္းေသာ စြဲဲမက္မႈ 'ရာဂ' ႐ိွကုန္၏၊ စြဲမက္မႈ 'ရာဂ' ေႏွာင္ႀကိဳးျဖင့္ ဖြဲ႕အပ္ကုန္၏၊ ထိုသူတို႔အား
ကေခ်သည္သည္ ပြဲအလယ္ သဘင္အလယ္၌ စြဲမက္မႈကို ျဖစ္ေစတတ္ေသာ တရားတို႔ကို အတိုင္းထက္အလြန္ ေရွး႐ႈေဆာင္၏။

ဇာတ္ဆရာႀကီး - ေရွးအစကပင္ သတၱဝါတို႔သည္ မကင္းေသာ အမ်က္ 'ေဒါသ'႐ိွကုန္၏၊ အမ်က္ 'ေဒါသ' ေႏွာင္ႀကိဳးျဖင့္ ဖြဲ႕အပ္ကုန္၏၊ ထိုသူတို႔အား ကေခ်သည္သည္ ပြဲအလယ္သဘင္ အလယ္၌ အမ်က္ထြက္ေစတတ္ေသာ တရားတို႔ကို အတိုင္းထက္အလြန္ ေရွး႐ႈေဆာင္၏။

ဇာတ္ဆရာႀကီး - ေရွးအစကပင္ သတၱဝါတို႔သည္ မကင္းေသာ ေတြေဝမႈ 'ေမာဟ' ႐ိွကုန္၏၊ ေတြေဝမႈ 'ေမာဟ' ေႏွာင္ႀကိဳးျဖင့္ ဖြဲ႕အပ္ကုန္၏၊ ထိုသူတို႔အား ကေခ်သည္သည္ ပြဲအလယ္သဘင္အလယ္၌ ေတြေဝမႈကို
ျဖစ္ေစတတ္ေသာ တရားတို႔ကို အတိုင္းထက္အလြန္ ေရွး႐ႈေဆာင္၏။

ထိုကေခ်သည္သည္ မိမိကိုယ္တိုင္ ယစ္မူးေမ့ေလ်ာ့လ်က္ သူတစ္ပါးတို႔ကို ယစ္မူးေမ့ေလ်ာ့ေစရကားခႏၶာပ်က္ေႂကြ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ . .
ပဟာသမည္ ေသာ ငရဲသို႔ ေရာက္ရ၏၊

''ပြဲအလယ္သဘင္အလယ္၌ မွန္မမွန္အားျဖင့္ လူအေပါင္းကို ရႊင္ပ်ေမြ႕ေလ်ာ္ေစသာ ကေခ်သည္သည္ခႏၶာပ်က္ေႂကြ ေသၿပီးသည္မွ
ေနာက္၌ ပဟာသမည္ေသာ နတ္တို႔၏ အသင္းဝင္ အျဖစ္သို႔ေရာက္၏''ဟု ထိုသူအား အယူ ျဖစ္ခဲ့မူ . .
ထိုသူ၏ အယူသည္ မွားေသာ အယူသာ ျဖစ္၏၊

ဇာတ္ဆရာႀကီး - မွားေသာ အယူ႐ိွေသာ ပုဂၢိဳလ္သတၱဝါအား
ငရဲ, တိရစၧာန္ဟူေသာ လားရာ 'ဂတိ' ႏွစ္ပါးတို႔တြင္တစ္ပါးပါးေသာ လားရာ 'ဂတိ' ကို ငါ ေဟာ၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူေသာ္ တာလပုဋဇာတ္ဆရာႀကီးသည္ ငိုေလ၏၊ မ်က္ရည္က်၏။

''ဇာတ္ဆရာႀကီး - မသင့္ေလ်ာ္၊ ဤစကားကို ရပ္ေလာ့၊ ငါ့ကို မေမးပါလင့္''
ဟု သင့္ကို ငါ ေျပာ၍ မရခဲ့ေပ။

အရွင္ဘုရားျမတ္စြာဘုရား - ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူေသာ စကားကို တပည့္ေတာ္ ရည္ရြယ္ၿပီး ငိုသည္ မဟုတ္ပါ၊ အမွန္စင္စစ္ေသာ္ကား ပြဲအလယ္ သဘင္အလယ္၌ မွန္မမွန္အားျဖင့္ လူအေပါင္းကို ရႊင္ပ်ေမြ႕ေလ်ာ္ေစေသာ
ကေခ်သည္သည္ ခႏၶာပ်က္ေႂကြ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ပဟာသမည္ေသာ နတ္တို႔၏ အသင္းဝင္အျဖစ့္သို႔ ေရာက္ရ၏ဟု
ေရွးဆရာ့ဆရာ ကေခ်သည္တို႔သည္ တပည့္ေတာ္ကို အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာကပင္ ေကာက္က်စ္လွည့္ပတ္ ျဖားေယာင္းအပ္ပါ၏။

အရွင္ဘုရား တရားေတာ္သည္ အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ ႐ိွပါေပစြ၊
အရွင္ဘုရား တရားေတာ္သည္အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ ႐ိွပါေပစြ။

အရွင္ဘုရား - ဥပမာအားျဖင့္ ေမွာက္ထားအပ္ေသာ ဝတၳဳကို လွန္ျပဘိသကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊
ဖံုးလႊမ္းထားအပ္ေသာဝတၳဳကို ဖြင့္ျပဘိသကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ မ်က္စိလည္ေသာသူအား လမ္းမွန္ကို ေျပာၾကားသကဲ႕သို႔လည္းေကာင္း၊ 'မ်က္စိအျမင္႐ိွသူတို႔သည္ အဆင္းတို႔ကို ျမင္ၾကလိမ့္မည္'ဟု အမိုက္ေမွာင္၌ ဆီမီးတန္ေဆာင္ကို ေဆာင္ျပသကဲ႕သို႔လည္းေကာင္း၊ ဤအတူသာလွ်င္ျမတ္စြာ ဘုရားသည္ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ တရားေတာ္ကို ျပေတာ္မူပါေပ၏၊

အရွင္ဘုရား -
ထိုအကြၽႏု္ပ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားကို ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏၊
တရားေတာ္ကိုလည္းကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏၊ ရဟန္းသံဃာေတာ္ကိုလည္း ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏၊

အရွင္ဘုရား - တပည့္ေတာ္သည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ အထံ၌ ရွင္အျဖစ္ကို ရလိုပါ၏၊ ပၪၥင္းအျဖစ္ကိုရလိုပါ၏ဟု (ေလွ်ာက္၏)။

တာလပုဋ ဇာတ္ဆရာႀကီးသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ အထံ၌ ရွင္အျဖစ္ကို ရ၏၊ ပၪၥင္းအျဖစ္ကို ရ၏၊ အရွင္တာလပုဋသည္ ပၪၥင္းျဖစ္၍ မၾကာျမင့္မီ ရဟႏၲာတို႔တြင္တစ္ပါးအပါအဝင္ ျဖစ္ေလ၏။

( ဂါမဏိသံယုတ္၊ တာလပုဋသုတ္ )

3 Treasures: Buddha, Dhamma & Sangha
ဒီေနရာမွ ကူးယူမွေဝပါသည္။