Leo Tolstoy (1828-1910)
(လီယုိ ေထာ္လ္စ္တိြဳင္း)
သက္ရွိအရာ၀တၳဳျဖစ္ေစ၊ သက္မဲ့အရာ၀တၳဳျဖစ္ေစ တြန္းအားမရွိပဲ ေရြ႕လ်ားေနတဲ့အရာတစ္ခုခုကို စာဖတ္သူ
ျမင္ဖူးပါသလား။ က်ေနာ္အေနနဲ႔ေတာ့ တစ္ခါမွမျမင္ဖူးပါ။ အရာရာတိုင္းရဲ႕ေရြ႕လ်ားမႈဟာ ေနာက္ကြယ္က
တြန္းအားတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္လို႔ က်ေနာ္ကေတာ့ ယံုၾကည္ပါတယ္။ သစ္ရြက္ကေလးတစ္ရြက္ ေရြ႕လ်ားေနတာ
ကိုပဲၾကည့္ေလ။ ေလေျပေလညင္းေလးရဲ႕တုိက္ခတ္တြန္းထိုးမႈေၾကာင့္ဆိုတာ သိႏိုင္ပါတယ္။ သုိ႔မဟုတ္ တျခား
အေၾကာင္းတစ္ခုခု၊ ဒါမွမဟုတ္ တြန္းအားတစ္ခုခုေၾကာင့္ ဆိုတာကေတာ့ မလြဲပါဘူး။
က်ေနာ္တစ္ခုစဥ္းစားၾကည့္တယ္။ တစ္စံုတစ္ခုကို ေရြ႕လ်ားေအာင္လုပ္ႏိုင္တဲ့အရာ၊ သို႔မဟုတ္ အင္အားဟာ အဲဒီ
အေရြ႕ခံ အရာထက္ေတာ့ ပိုမိုအားႀကီးလိမ့္မယ္လို႔။ အားနည္းတဲ့အရာက အားႀကီးတဲ့အရာကို ေရြ႕လ်ားေစတဲ့
အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုခုကို စာဖတ္သူျမင္ဖူးပါသလား။ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ကေတာ့ အခုထိမျမင္ဖူးေသးပါ။ ေရြ႕ေနတဲ့
အရာမွန္သမွ်ဟာ ေရြ႕ေစႏိုင္တဲ့အရာမွန္သမွ်ထက္ အားမႀကီးႏိုင္ဘူး ဆိုတဲ့ သီအိုရီကို က်ေနာ္လက္ခံအတည္ျပဳ
ပါထားပါတယ္။
ဒါျဖင့္ရင္ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ဘ၀မွာေကာ။ ေန႔စဥ္က်ေနာ္တို႔ရဲ႕လႈပ္ရွားမႈေတြဟာ ဘာကို အေျခခံၿပီးျဖစ္ေပၚေနၾကပါသလဲ။
က်ေနာ္တို႔ေရွ႕ဆက္ အသက္ရွင္ေရးအတြက္ တြန္းအားတစ္စံုတစ္ရာရွိပါသလား။ ရွိပါတယ္ ဆိုတဲ့အေျဖဟာ
အလြန္မွန္ကန္တဲ့အေျဖျဖစ္တယ္ဆိုတာ စာဖတ္သူလက္ခံႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒါျဖင့္ရင္ အဲဒီတြန္းအားဆိုတာ
ဘာကိုေျပာတာလဲ။ ဒီအတြက္ေတာ့ အေျဖအမ်ိဳးမ်ိဳးေပးၾကမယ္ ထင္ပါရဲ႕။ တစ္ခ်ိဳ႕က ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္သည္ ဘ၀ရဲ႕
တြန္းအား တဲ့။ ဒါကိုလဲ က်ေနာ္လက္ခံတာပဲ။ ဟုတ္တယ္ေလ။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိပဲနဲ႔ ဘာအတြက္ က်ေနာ္တို႔အသက္
ရွင္ေနၾကမွာလဲ။ တကယ္ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာလဲ ယံုၾကည္ခ်က္ေအာက္ တစ္ဆင့္နိပ္ေလွ်ာတဲ့
တြန္းအားတစ္မ်ိဳးပါပဲ။
သူမ်ားေတြရဲ႕အသက္ရွင္ေနမႈကိုေတာ့ က်ေနာ္မေ၀ဘန္တတ္ပါ။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ရဲ႕အသက္ရွင္မႈကေတာ့
အဲဒီေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာႀကီးကို မ႑ိဳင္ျပဳထားတယ္လို႔ခံစားရပါတယ္။ ေျပာမယ္ဆိုရင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ က်ေနာ္
အသက္ရွင္ေနရတယ္ ဆိုပါေတာ့။ ဘာကို က်ေနာ္ေမွ်ာ္လင့္သလဲ။ လက္ရွိအေျခအေနထက္ ေကာင္းတဲ့အေျခ
အေနတစ္ခုခုလို႔ပဲ ေယဘုယ်ေျဖပါရေစ။ သုိ႔မဟုတ္ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ တကယ့္ကို ျဖစ္ခ်င္တဲ့အေျခအေနတစ္ခုခုလို႔
ေျဖရင္လဲ မွားမယ္မထင္ဘူး။
ဘာျဖစ္လို႔ ဒီလိုေျပာရလဲဆိုေတာ့ တစ္ခါတစ္ရံမွာ ကိုယ္တကယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့အေျခအေနဟာ သူမ်ားအျမင္မွာ
လက္ရွိအေျခအေနထက္ဆိုးခ်င္ဆိုးေနတတ္တာမ်ိဳးကိုး။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ကေတာ့ အဲဒီအေျခအေနကို အိမ္မက္မက္မိ
ေနတတ္ပါတယ္။ ဘ၀မွာ ဘာပဲျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ခ်င္၊ အဲဒီလိုျဖစ္လာဖို႔အတြက္၊ ျဖစ္ခ်င္တဲ့အတိုင္း တကယ္ျဖစ္လာဖို႔အတြက္
အေရးတႀကီးလိုအပ္ခ်က္တစ္ခုရွိပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ယံုၾကည္ခ်က္ပါပဲ။ ယံုၾကည္ခ်က္ကို အေျခခံၿပီးမွ က်န္တဲ့စိတ္
(ေစတသိက္) စြမ္းအားေတြဟာ သူ႔ေနရာနဲ႔သူ အခ်ိဳးက်၀င္ေရာက္လာတတ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ကမၻာေက်ာ္စစ္နဲ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဂႏၴ၀င္၀တၳဳႀကီးကို ဖန္တီးေရးသားခဲ့သူ လီယုိေတာ္လ္စ္တြိဳင္းက “Faith is
the force of life. ယံုၾကည္မႈဆိုတာ ဘ၀ရဲ႕တြန္းအားပဲ” လို႔ဆိုခဲ့တာပါ။ ေရွ႕ဆက္ဖို႔အတြက္ လိုအပ္တဲ့ တြန္းအားေတြ
အေျမာက္အမ်ားရွိတဲ့အနက္ ယံုၾကည္မႈဆိုတဲ့ တြန္းအားဟာ အေရးႀကီးဆံုးလို႔ ဆိုရင္ေတာင္ မွားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
စာဖတ္သူသေဘာမက်ရင္ ကြဲလြဲခြင့္ရွိပါတယ္။ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ကေတာ့ ဒီအဆိုကို လက္ခံအတည္ျပဳႏိုင္ပါတယ္။
ဘာ့ေၾကာင့္ပါလဲ။ က်ေနာ္တို႔ဗုဒၶျမတ္စြာကိုယ္ေတာ္တိုင္ကလဲ သဒၶါလို႔ေခၚတဲ့ ယံုၾကည္မႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးအေျမာက္
အမ်ား ေဟာၾကားခဲ့တာရွိပါတယ္။ အဲဒီတရားေဒသနာေတြထဲက က်ေနာ္မွတ္ထားတာေလးတစ္ခုကို ေျပာျပခ်င္ပါ
တယ္။ “သဒၶါယ တရတိ ၾသဃာ၊ ေဟာဒီအစမထင္သံသရာဆိုတဲ့ ၀ဲၾသဃႀကီးကို ယံုၾကည္မႈနဲ႔ ေက်ာ္ျဖတ္ရတယ္” လို႔
အတည္အလင္းေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
ဒီေဒသနာေတာ္ကိုၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ယံုၾကည္မူဆိုတာ သံသရာမွာက်င္လည္ေနရစဥ္အတြင္း (မ်က္ေမွာက္) ဘ၀ရဲ႕
တြန္းအားသာမဟုတ္၊ သံသရာမွလြတ္ေျမာက္ဖို႔ရာ ႀကိဳးပမ္းတဲ့လူေတြအတြက္ပါ တြန္းအားႀကီးတစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း
ေကာင္းေကာင္းနားလည္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘ၀ကို ရွင္သန္မႈလို႔ ဖြင့္ဆိုခ်င္တဲ့လူေတြအတြက္ ကိုယ့္ဘ၀ကို စြမ္းအင္
ျပည့္ရွင္သန္ေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္ႏွလံုးသားထဲမွာ ယံုၾကည္မႈကို ခိုင္မာေအာင္ တည္ေဆာက္ရပါလိမ့္မယ္။
ယံုၾကည္မႈဆိုတဲ့တြန္းအားခိုင္မာလာၿပီဆိုရင္ အဲဒီယံုၾကည္မႈအတိုင္းလိုက္လုပ္တတ္တဲ့ ႀကိဳးစားမႈဆိုတဲ့တြန္းအား
ဟာလဲ အရွိန္ရလာတတ္ပါတယ္။ ႀကိဳးစားမႈတြန္းအား အရွိန္ရလာၿပီဆိုရင္ ေအာင္ျမင္မႈဆိုတဲ့ ပန္းတိုင္ဟာ သူ႔အလုိ
လို ကိုယ့္အနားေရာက္လာတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ယံုၾကည္မႈနဲ႔ ႀကိဳးစားမႈဆိုတဲ့ တြန္းအားႏွစ္မ်ိဳးကို ဒီအတိုင္းလႊတ္
ထားလို႔ေတာ့ မရပါဘူး။ သူတို႔ႏွစ္မ်ိဳးစလံုးဟာ ေအာင္ျမင္မႈဆီေရွးရႈေနၾကတာမွန္ေပမဲ့ သတိနဲ႔ပညာဆိုတဲ့ အထိန္း
ဂီယာႏွစ္မ်ိဳးေတာ့ လိုအပ္ပါေသးတယ္။
ေနာက္တစ္မ်ိးလိုအပ္ခ်က္ကေတာ့ ပန္းတိုင္ကိုတည့္တည့္စူးစိုက္ထားတဲ့ သမာဓိပါပဲ။ သူကေတာ့ လက္ကိုင္
သို႔မဟုတ္ တက္မနဲ႔တူပါတယ္။ ယံုၾကည္မႈ၊ ႀကိဳးစားမႈ၊ သတိရွိမႈ၊ စူးစမ္းမႈေတြနဲ႔ ျပည့္စံုေနေပမဲ့ စူးစုိက္မႈမပါရင္ ဒါမွ
မဟုတ္ စူးစိုက္မႈ အားနည္းေနရင္ လမ္းေၾကာင္းလြဲသြားတတ္ပါတယ္။ အဲဒီဂီယာႏွစ္မ်ိဳးနဲ႔ လက္ကိုင္မပါရင္ေတာ့
တြန္းအားေတြအရွိန္လြန္ၿပီး ပန္းတိုင္ေက်ာ္သြားတတ္ပါတယ္။ သို႔မဟုတ္ ေခ်ာ္သြားတတ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္--
(၁) Faith ဆိုတဲ့ သဒၶါ သို႔မဟုတ္ ယံုၾကည္မႈစြမ္းအား
(၂) Energy ဆုိတဲ့ ၀ီရိယ သို႔မဟုတ္ ႀကိဳးစားမႈစြမ္းအား
(၃) Carefulness ဆိုတဲ့ သတိ သို႔မဟုတ္ ဂရုစိုက္မႈစြမ္းအား
(၄) Concentration ဆိုတဲ့ သမာဓိ သို႔မဟုတ္ စူးစုိက္မႈစြမ္းအား
(၅) Knowledge ဆိုတဲ့ ပညာ သို႔မဟုတ္ ဂဂနနသိမႈစြမ္းအား
ဒီအားငါးမ်ိဳးကို အခ်ိဳးက်ထည့္ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ဘ၀ကို ရွင္သန္ေစႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ဘ၀မွာ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ပန္းတိုင္ကို
ရၾကမွာေသခ်ာပါတယ္။ ငါးမ်ိဳးစလံုးကို တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း မထည့္ႏုိင္ေသးဘူးဆိုရင္လဲ ပထမဆံုးတြန္းအားျဖစ္တဲ့
ယံုၾကည္မႈကို အထပ္ထပ္အခါခါ ေမြးျမဴဖို႔ အလြန္လိုအပ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ယံုၾကည္မႈဆိုတဲ့ တြန္းအား
ကို မရမခ်င္း က်န္တဲ့တြန္းအားေတြဟာ အလုပ္မလုပ္တတ္လို႔ပါပဲ။ ယံုၾကည္မႈနဲ႔တြန္းကန္လိုက္ၿပီးမွသာ ႀကိဳးစားမႈဟာ
အရွိန္ရလာတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ ဆရာႀကီးေတာ္လ္စ္တြိဳင္းက ယံုၾကည္မႈတစ္ခုတည္းကိုပဲ “ဘ၀ရဲ႕တြန္းအား”
လို႔ ဆိုခဲ့ဟန္တူပါတယ္။
ဒါျဖင့္ရင္ ယံုၾကည္မႈကို ဘယ္လို ထူေထာင္မလဲ။ ယံုၾကည္မႈကို ထူေထာင္ဖို႔အတြက္ အရင္ဆံုး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္
ၾကည့္ရပါ့မယ္။ ကိုယ့္အရည္အခ်င္းကိုလဲ အမွန္အတိုင္းနားလည္ဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ကိုယ္တကယ္လိုခ်င္
တဲ့ ပန္းတိုင္ကို စိတ္ထဲျမင္ေအာင္ၾကည့္တတ္ရပါ့မယ္။ အေရးႀကီးဆံုးက ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ ပန္းတိုင္ဟာ ကိုယ့္အရည္
အခ်င္းနဲ႔ လက္လွမ္းမမီႏိုင္တဲ့ ပန္းတိုင္မ်ိဳးမျဖစ္ေစရပါဘူး။ ကိုယ့္အရည္အခ်င္းနဲ႔လက္လွမ္းမမီႏိုင္တဲ့ ပန္းတိုင္ကို
ရဖို႔ႀကိဳးစားတဲ့လူဟာ ပင္ပန္းရက်ိဳးမနပ္တဲ့အျပင္ တေျဖးေျဖးနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလဲ ယံုၾကည္မႈ
အားနည္းလာတတ္ပါတယ္။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈအားနည္းလာၿပီဆိုရင္ က်န္တဲ့တြန္းအားေတြလဲ အလိုလိုေပ်ာက္သြားတတ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ တကယ္ယံုၾကည္မႈကို ထူေထာင္ခ်င္တဲ့လူဟာ ကိုယ္လက္လွမ္းမီတဲ့ ကိုယ္နဲ႔နီးစပ္တဲ့ ပန္းတိုင္မ်ိဳးကို
အရင္ရေအာင္ႀကိဳးပမ္းၾကည့္ရပါတယ္။ အဲဒီကမွ တစ္ဆင့္တက္ၿပီး ပိုမိုျမင့္မားတဲ့ ပန္းတိုင္ေတြကို တက္လွမ္းဖို႔
ႀကိဳးစားရပါတယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ အဲဒီလူရဲ႕ယံုၾကည္မႈဟာ တေျဖးေျဖးနဲ႔ ခုိင္မာသထက္ ခုိင္မာလာၿပီး ဘ၀မွာ
ဘာမဆိုေလာက္နီးပါး ရေအာင္ႀကိဳးပမ္းႏိုင္တဲ့ ယံုၾကည္မႈမ်ိဳးကို ရသြားတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ “ယံုၾကည္မႈဟာ
ဘ၀ရဲ႕တြန္းအား” ဆိုတဲ့အဆိုဟာ အလြန္မွန္ကန္ေၾကာင္း ေကာင္းစြာနားလည္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘ၀ေအာင္ျမင္ေရး
အတြက္ ခုိင္မာတဲ့ ယံုၾကည္မႈမ်ိဳးကို ထူေထာင္ႏိုင္ပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳလွ်က္----။
ေဆာင္းပါးရွင္ - ကိုမင္းထက္
No comments:
Post a Comment