တစ္ခါေသာမနက္ခင္းတစ္ခုတြင္ ကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္သား ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းသို႔ ကိစၥတစ္ခုျဖင့္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္...
ဆရာေတာ္ႏွင့္ကၽြန္ေတာ္တို႔က တစ္ခါမွေတြ႔ဆံုဖူးသည္မရွိေသာေၾကာင့္မိတ္ဆက္ရပါတယ္..."တပည့္ေတာ္တို႔ကေတာ့ျဖင့္ ဘယ္ကလာတာပါ ဘာကိစၥပါ အသက္ကဘယ္ေလာက္" စသည္ျဖင့္ေလွ်ာက္ထားရတာေပါ့...
ကၽြန္ေတာ္တို႔သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္သားက IT နယ္ပယ္ထဲကဆိုတာပါ ဆရာေတာ္ သိသြားတာေပါ့....
ဒါနဲ႔ပဲဗ်ာ လာရင္းကိစၥေလးေတြေလွ်ာက္ထား ဆရာေတာ္ကလဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူငယ္ေလးေတြကိုဆံုးမစကားမိန္႔ၾကား စသည္ျဖင့္ေပါ့ေနာ္....
ဒီလိုနဲ႔ ဆရာေတာ္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပန္ခါနီးမွာ ေမးခြန္းေလးတစ္ခုေမးေရာဗ်...
"ကေလးတို႔က IT နယ္ပယ္ကဆိုေတာ့ ေခတ္နဲ႔အညီ စဥ္းစားႏိုင္ ေျပာႏိုင္ဆိုႏိုင္မွာေပါ့....ဒါျဖင့္ရင္ ဘုန္းဘုန္းတစ္ခုေမးမယ္....
ဟိုး..ကမာၻေနာက္ဖက္ျခမ္းက အေမရိကန္ႏိုင္ငံက လူေတြမ်ား ခ်မ္းသာျပီးရင္ခ်မ္းသာေပါ့ ဟုတ္ဖူးလား"
ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ "မွန္ပါ့ဘုရား"ေပါ့.... ဆရာေတာ္က ဆက္မိန္႔တယ္...
"ဒါျဖင့္ရင္ တို႔ျမန္မာႏိုင္ငံက ဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံေလကြယ္...အလွဴအတန္းရက္ေရာတာမွ ေျပာစရာကိုမလိုဘူး....အဲဒါနဲ႔ေတာင္ ဘာလို႔ဆင္းရဲေနတာလဲ...."
ကၽြန္ေတာ္တို႔ေလးေယာက္သား ရုတ္တရက္ဆိုေတာ့ ေၾကာင္သြားတာေပါ့...က်န္တဲ့သံုးေယာက္ကေတာ့ ဘယ္လိုစဥ္းစားတယ္မသိ...
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့စိတ္ထဲမွာ"ဒါကေတာ့ ကံေပါ့ ဘုရား.." လို႔ ေျဖခ်င္ေနမိတယ္...ဒါေပမယ့္ပါးစပ္ကေတာ့မေလွ်ာက္မိဘူး...
ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို စဥ္းစားခ်ိန္နည္းနည္း ေပးလိုက္ျပီးေတာ့မွ ဆရာေတာ္က သူ႔ေမးခြန္းကိုသူကိုယ္တိုင္ပဲ ေျဖၾကားေတာ္မူပါတယ္....
"ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တာကေတာ့ ဒါနေကာင္းေကာင္းနဲ႔ လွဴဒါန္းၾကရင္ လွဴဒါန္းၾကတဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူးကို ျပန္ရတယ္လို႔ အားလံုးက သိၾကပါတယ္...
ဒါေပမယ့္ တို႔ျမန္မာေတြ လြဲေနၾကတဲ့ တစ္ခုကေတာ့.....ငါဒီေလာက္ငါလွဴရင္ ငါကုသိုလ္ေတြအမ်ားၾကီးရမယ္ လွဴသေလာက္အက်ိဳးေက်းဇူးရမယ္...ဆိုတဲ့ စိတ္မ်ိဳးထားေနၾကတယ္..."
"ထင္ရွားတဲ့ ဥပမာတစ္ခုကေတာ့ ေညာင္ေစ့ေလာက္လွဴရင္ ေညာင္ပင္ၾကီးေလာက္ ျပန္ရမယ္ဆိုတဲ့ စကားပံုေတြ ေပၚလာတာပဲ ၾကည့္ေတာ့"
"ဒါက ဘာကိုျပသလဲဆိုရင္ တို႔ေတြ အက်ိဳးေက်းဇူး ခံစားခ်င္လို႔ လွဴသလိုျဖစ္မေနဘူးလား...."
"တစ္ခ်ိဳ႕ကက်ေတာ့ ဂုဏ္တက္ခ်င္လို႔ လူအမ်ားအထင္ၾကီးခံခ်င္လို႔ လွဴၾကတာမ်ိဳးလဲရွိတယ္...ဒါနအေပၚ လွဴဒါန္းမႈအေပၚ စိတ္ထားေလးေတြ လြဲလြဲ ေနၾကတယ္.."
"ကဲ...အေမရိကားက လူေတြက်ေတာ့ ေရာ..သူတို႔လဲလွဴၾကပါတယ္..NGO ေတြရွိၾကတယ္...အဲဒီကိုလွဴၾကတယ္...ဒါေပမယ့္ သူတို႔ကဗုဒၶဘာသာ၀င္ မဟုတ္ၾကေတာ့ လွဴရင္ အက်ိဳးေက်းဇူးျပန္ရမယ္လဲ မသိၾကပါဘူး...
ေညာင္ေစ့ေလာက္လွဴ ေညာင္ပင္ၾကီးေလာက္ရတာလဲ မသိၾကပါဘူး... ဒါဆိုသူတို႔ေတြ လွဴၾကတဲ့အခါ ဘယ္လိုစိတ္ထားျပီးေတာ့လွဴသလဲ... ေအာ္...သူမ်ားေတြ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့သူေတြ သဘာ၀ဒဏ္သင့္ေနတဲ့သူေတြ အဆင္ေျပၾကပါေစဆိုတဲ့ စိတ္ထားေလးနဲ႔ လွဴၾကတယ္ကြယ့္...ငါ့ဖို႔ဆိုတဲ့စိတ္ ငါလွဴရင္ငါျပန္ရရမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္မ်ိဳးမပါၾကဘူးကြယ့္...ဒါေၾကာင့္ ဒါနျပဳတဲ့ေနရာေလးမွာလဲ စိတ္ကေလးထားတတ္ဖို႔လိုတဲ့ကြဲ႕" ဟုမိန္႔ၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္...
ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွအျပန္ လမ္းမွာကၽြန္ေတာ္အေတြးေတြက ေျပးလြားေနခဲ့ပါတယ္...ကၽြန္ေတာ္တို႔ အတုမရွိ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ တရားေတာ္ေတြက ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြအတြက္ပဲ မွန္ကန္တာမွ မဟုတ္တာ သံုးဆယ့္တစ္ဘံုမွာ က်င္လည္ေနတဲ့ သတၱ၀ါေတြအားလံုးအတြက္ အျမဲမွန္ကန္ပါတယ္....ဒါေၾကာင့္လဲ စိတ္ထားတတ္တဲ့ သူေတြ သူတို႔စိတ္ဓါတ္အတိုင္းခံစားၾကရတာေပါ့...အဓိကကေတာ့ အလွဴဒါန္းခံ ရတဲ့သူေတြကို အဆင္ေျပပါေစေတာ့ ဆိုတဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ဒါနစိတ္ဓါတ္ကေလးပါပဲ....ဒါလိုစိတ္မ်ိဳးထားလိုက္ေတာ့ လွဴရတဲ့သူမွာလဲ ေလာဘမရွိေတာ့ပဲနဲ႔ ကိုယ့္စိတ္ထားအတိုင္း အက်ိဳးျပန္ခံစားရမွာ မလြဲပါဘူး....
ဆရာေတာ္ေဟာခဲ့တာက ဒါနအတြက္ပဲလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး...လူ႔ေလာကၾကီးမွာ ေန႔စဥ္ၾကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ ဘ၀ တစ္ေလွ်ာက္မွာ အားလံုးအတြက္ စိတ္ထားကေလးမွန္ကန္ဖို႔ကို မီးေမာင္းထိုးျပလိုက္တာပါ...
စိတ္ေကာင္းရွိျပီး စိတ္ထားတတ္ျပီး ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့သူေတြ ကေရာဘယ္လိုလုပ္မလဲလို႔ေမးလာစရာရွိပါတယ္... စိတ္ေကာင္းကေလးကို ဆက္လက္ျပီးထိန္းသိမ္းပါ...ျဖစ္သင့္တဲ့အခ်ိန္မွာ စိတ္ထားတဲ့ အတိုင္း အက်ိဳးေပးလာမယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ရဲရဲၾကီး အာမခံ ရဲပါတယ္...
"စိတ္သာရွင္ေစာ ဘုရားေဟာ" ဆိုတဲ့ စကားပံုရယ္ ငယ္ငယ္တုန္းက အျမဲဆိုခဲ့ရတဲ့ "စိတ္ေကာင္း ရွိဖို႔က ပထမ" ဆိုတဲ့ စာသားေလးရယ္က အိမ္အျပန္လမ္းမွာ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကို လြမ္းမိုးေနခဲ့ပါေတာ့တယ္.....
(ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ကိုယ္ေတြ႔ျဖစ္ရပ္ပါ..ဆရာေတာ္ရဲ႕မိန္႕ၾကားခ်က္ေတြကို အတိုခ်ံဳးထားျပီး စာဖတ္သူအတြက္ အေတြးေလးတစ္ခု ရပါေစေတာ့ ဆိုတဲ့ စိတ္ထားကေလး တစ္ခုျဖင့္.....)
Osaung
:)
ဆရာေတာ္ႏွင့္ကၽြန္ေတာ္တို႔က တစ္ခါမွေတြ႔ဆံုဖူးသည္မရွိေသာေၾကာင့္မိတ္ဆက္ရပါတယ္..."တပည့္ေတာ္တို႔ကေတာ့ျဖင့္ ဘယ္ကလာတာပါ ဘာကိစၥပါ အသက္ကဘယ္ေလာက္" စသည္ျဖင့္ေလွ်ာက္ထားရတာေပါ့...
ကၽြန္ေတာ္တို႔သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္သားက IT နယ္ပယ္ထဲကဆိုတာပါ ဆရာေတာ္ သိသြားတာေပါ့....
ဒါနဲ႔ပဲဗ်ာ လာရင္းကိစၥေလးေတြေလွ်ာက္ထား ဆရာေတာ္ကလဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူငယ္ေလးေတြကိုဆံုးမစကားမိန္႔ၾကား စသည္ျဖင့္ေပါ့ေနာ္....
ဒီလိုနဲ႔ ဆရာေတာ္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပန္ခါနီးမွာ ေမးခြန္းေလးတစ္ခုေမးေရာဗ်...
"ကေလးတို႔က IT နယ္ပယ္ကဆိုေတာ့ ေခတ္နဲ႔အညီ စဥ္းစားႏိုင္ ေျပာႏိုင္ဆိုႏိုင္မွာေပါ့....ဒါျဖင့္ရင္ ဘုန္းဘုန္းတစ္ခုေမးမယ္....
ဟိုး..ကမာၻေနာက္ဖက္ျခမ္းက အေမရိကန္ႏိုင္ငံက လူေတြမ်ား ခ်မ္းသာျပီးရင္ခ်မ္းသာေပါ့ ဟုတ္ဖူးလား"
ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ "မွန္ပါ့ဘုရား"ေပါ့.... ဆရာေတာ္က ဆက္မိန္႔တယ္...
"ဒါျဖင့္ရင္ တို႔ျမန္မာႏိုင္ငံက ဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံေလကြယ္...အလွဴအတန္းရက္ေရာတာမွ ေျပာစရာကိုမလိုဘူး....အဲဒါနဲ႔ေတာင္ ဘာလို႔ဆင္းရဲေနတာလဲ...."
ကၽြန္ေတာ္တို႔ေလးေယာက္သား ရုတ္တရက္ဆိုေတာ့ ေၾကာင္သြားတာေပါ့...က်န္တဲ့သံုးေယာက္ကေတာ့ ဘယ္လိုစဥ္းစားတယ္မသိ...
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့စိတ္ထဲမွာ"ဒါကေတာ့ ကံေပါ့ ဘုရား.." လို႔ ေျဖခ်င္ေနမိတယ္...ဒါေပမယ့္ပါးစပ္ကေတာ့မေလွ်ာက္မိဘူး...
ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို စဥ္းစားခ်ိန္နည္းနည္း ေပးလိုက္ျပီးေတာ့မွ ဆရာေတာ္က သူ႔ေမးခြန္းကိုသူကိုယ္တိုင္ပဲ ေျဖၾကားေတာ္မူပါတယ္....
"ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တာကေတာ့ ဒါနေကာင္းေကာင္းနဲ႔ လွဴဒါန္းၾကရင္ လွဴဒါန္းၾကတဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူးကို ျပန္ရတယ္လို႔ အားလံုးက သိၾကပါတယ္...
ဒါေပမယ့္ တို႔ျမန္မာေတြ လြဲေနၾကတဲ့ တစ္ခုကေတာ့.....ငါဒီေလာက္ငါလွဴရင္ ငါကုသိုလ္ေတြအမ်ားၾကီးရမယ္ လွဴသေလာက္အက်ိဳးေက်းဇူးရမယ္...ဆိုတဲ့ စိတ္မ်ိဳးထားေနၾကတယ္..."
"ထင္ရွားတဲ့ ဥပမာတစ္ခုကေတာ့ ေညာင္ေစ့ေလာက္လွဴရင္ ေညာင္ပင္ၾကီးေလာက္ ျပန္ရမယ္ဆိုတဲ့ စကားပံုေတြ ေပၚလာတာပဲ ၾကည့္ေတာ့"
"ဒါက ဘာကိုျပသလဲဆိုရင္ တို႔ေတြ အက်ိဳးေက်းဇူး ခံစားခ်င္လို႔ လွဴသလိုျဖစ္မေနဘူးလား...."
"တစ္ခ်ိဳ႕ကက်ေတာ့ ဂုဏ္တက္ခ်င္လို႔ လူအမ်ားအထင္ၾကီးခံခ်င္လို႔ လွဴၾကတာမ်ိဳးလဲရွိတယ္...ဒါနအေပၚ လွဴဒါန္းမႈအေပၚ စိတ္ထားေလးေတြ လြဲလြဲ ေနၾကတယ္.."
"ကဲ...အေမရိကားက လူေတြက်ေတာ့ ေရာ..သူတို႔လဲလွဴၾကပါတယ္..NGO ေတြရွိၾကတယ္...အဲဒီကိုလွဴၾကတယ္...ဒါေပမယ့္ သူတို႔ကဗုဒၶဘာသာ၀င္ မဟုတ္ၾကေတာ့ လွဴရင္ အက်ိဳးေက်းဇူးျပန္ရမယ္လဲ မသိၾကပါဘူး...
ေညာင္ေစ့ေလာက္လွဴ ေညာင္ပင္ၾကီးေလာက္ရတာလဲ မသိၾကပါဘူး... ဒါဆိုသူတို႔ေတြ လွဴၾကတဲ့အခါ ဘယ္လိုစိတ္ထားျပီးေတာ့လွဴသလဲ... ေအာ္...သူမ်ားေတြ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့သူေတြ သဘာ၀ဒဏ္သင့္ေနတဲ့သူေတြ အဆင္ေျပၾကပါေစဆိုတဲ့ စိတ္ထားေလးနဲ႔ လွဴၾကတယ္ကြယ့္...ငါ့ဖို႔ဆိုတဲ့စိတ္ ငါလွဴရင္ငါျပန္ရရမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္မ်ိဳးမပါၾကဘူးကြယ့္...ဒါေၾကာင့္ ဒါနျပဳတဲ့ေနရာေလးမွာလဲ စိတ္ကေလးထားတတ္ဖို႔လိုတဲ့ကြဲ႕" ဟုမိန္႔ၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္...
ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွအျပန္ လမ္းမွာကၽြန္ေတာ္အေတြးေတြက ေျပးလြားေနခဲ့ပါတယ္...ကၽြန္ေတာ္တို႔ အတုမရွိ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ တရားေတာ္ေတြက ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြအတြက္ပဲ မွန္ကန္တာမွ မဟုတ္တာ သံုးဆယ့္တစ္ဘံုမွာ က်င္လည္ေနတဲ့ သတၱ၀ါေတြအားလံုးအတြက္ အျမဲမွန္ကန္ပါတယ္....ဒါေၾကာင့္လဲ စိတ္ထားတတ္တဲ့ သူေတြ သူတို႔စိတ္ဓါတ္အတိုင္းခံစားၾကရတာေပါ့...အဓိကကေတာ့ အလွဴဒါန္းခံ ရတဲ့သူေတြကို အဆင္ေျပပါေစေတာ့ ဆိုတဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ဒါနစိတ္ဓါတ္ကေလးပါပဲ....ဒါလိုစိတ္မ်ိဳးထားလိုက္ေတာ့ လွဴရတဲ့သူမွာလဲ ေလာဘမရွိေတာ့ပဲနဲ႔ ကိုယ့္စိတ္ထားအတိုင္း အက်ိဳးျပန္ခံစားရမွာ မလြဲပါဘူး....
ဆရာေတာ္ေဟာခဲ့တာက ဒါနအတြက္ပဲလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး...လူ႔ေလာကၾကီးမွာ ေန႔စဥ္ၾကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ ဘ၀ တစ္ေလွ်ာက္မွာ အားလံုးအတြက္ စိတ္ထားကေလးမွန္ကန္ဖို႔ကို မီးေမာင္းထိုးျပလိုက္တာပါ...
စိတ္ေကာင္းရွိျပီး စိတ္ထားတတ္ျပီး ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့သူေတြ ကေရာဘယ္လိုလုပ္မလဲလို႔ေမးလာစရာရွိပါတယ္... စိတ္ေကာင္းကေလးကို ဆက္လက္ျပီးထိန္းသိမ္းပါ...ျဖစ္သင့္တဲ့အခ်ိန္မွာ စိတ္ထားတဲ့ အတိုင္း အက်ိဳးေပးလာမယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ရဲရဲၾကီး အာမခံ ရဲပါတယ္...
"စိတ္သာရွင္ေစာ ဘုရားေဟာ" ဆိုတဲ့ စကားပံုရယ္ ငယ္ငယ္တုန္းက အျမဲဆိုခဲ့ရတဲ့ "စိတ္ေကာင္း ရွိဖို႔က ပထမ" ဆိုတဲ့ စာသားေလးရယ္က အိမ္အျပန္လမ္းမွာ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကို လြမ္းမိုးေနခဲ့ပါေတာ့တယ္.....
(ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ကိုယ္ေတြ႔ျဖစ္ရပ္ပါ..ဆရာေတာ္ရဲ႕မိန္႕ၾကားခ်က္ေတြကို အတိုခ်ံဳးထားျပီး စာဖတ္သူအတြက္ အေတြးေလးတစ္ခု ရပါေစေတာ့ ဆိုတဲ့ စိတ္ထားကေလး တစ္ခုျဖင့္.....)
Osaung
:)
No comments:
Post a Comment