"ကႀကီး ခေခြး အေရးေတာ္ပံု"

ဗ်ိဳ႕ အယ္ဒီတာ . . .
ဒီရက္ထဲ လႊတ္ေတာ္သတင္းေတြက စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းလွတယ္။ လူစိတ္၀င္စားမယ္ မွတ္တာ။ ဘယ္ဟုတ္မွာလဲဗ်ာ။ ျမန္မာဗ်ည္း၊ သရအကၡရာ ၃၃ လံုးထဲက ရွစ္လံုးကုိ ျဖဳတ္ပယ္မယ္ဆိုတဲ့ သတင္းက ပိုလို႔ေတာင္မွ
လူေျပာ သူေျပာမ်ားေနေသး။ မ်ားေနတယ္ဆုိတာကလည္း ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ေပၚမွာ အႏီွကိစၥေျပာၾကဆုိၾက ေဆြးေႏြးျငင္းခံုေနၾကတာကုိ ၾကည့္ၿပီး ေျပာရတာပါ။ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ရပ္ကြက္မွေတာ့  အုတ္ေအာ္ေသာင္းတင္းျဖစ္တယ္ဆိုရ မွာေပါ့။ ႏုိ႔ေပတဲ့ အႏွီျမန္မာဗ်ည္း၊ သရအကၡရာစာလံုးတခ်ဳိ႕ကုိ ျဖဳတ္မယ္ဆိုတဲ့အေပၚ ေဆြးေႏြးျငင္းခံုၾကတာေတြကျဖင့္ စိတ္၀င္စားစရာအေကာင္းသား။

အယ္ဒီတာမင္းမ်ားလည္း သိတဲ့အတုိင္းပဲ။ လာမယ့္ စာသင္ႏွစ္မွာ အေျခခံပညာအဆင့္မူလ တန္းသင္႐ုိးေတြ ေျပာင္းမယ္ဆိုတဲ့ သတင္းေတြ မၾကာေသးခင္က ထြက္လာတယ္။ အထူးသျဖင့္ သူငယ္တန္းသင္႐ုိးကုိ ျပင္မယ္ ဆုိလားပဲ။ သဟာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး  ဆုိင္ရာမ်ားဘက္က တိက်တဲ့ သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္ေတြ မၾကားရေသးတာမို႔ ဘစီတုိ႔လည္း ဘာ ေတြ ဘယ္လုိတိတိက်က် မသိရေသးဘူး။ ႏို႔ေပတဲ့ ဒီရက္ပုိင္းမွာ ေတာ့ သတင္းဌာနတခ်ိဳ႕ဆီက ထြက္လာတဲ့ သတင္းေတြအရ ၾကားရသိရတာေတြအထဲမယ္ ခုနက ျမန္မာသင္ပုန္းႀကီး ဖတ္စာအုပ္ထဲက ကႀကီး၊ ခေခြ . . .  အစခ်ီဗ်ည္းသရ ၃၃ လံုးရိွရာမွာ ရွစ္လံုးကုိ ျဖဳတ္မယ္ဆုိသဗ်ာ။ အဲဒါနဲ႔ပဲ ခုနင္က အထက္မွာေျပာခဲ့ သလို ပြက္ေလာ႐ုိက္ကုန္ၾကတာပဲဗ်ဳိ႕။ ျဖဳတ္သင့္တယ္၊ မျဖဳတ္သင့္ဘူးအစရိွသျဖင့္ေပါ့ဗ်ာ။

သတင္းေတြအရ ျဖဳတ္မယ္ဆုိတဲ့ ဗ်ည္း၊ သရအကၡရာေတြကေတာ့ ‘ဃ၊ စ်၊ ဋ၊ ဌ၊ ဍ၊ ဓ၊ ဏ၊ ဠ’ဆိုတဲ့ စာလံုးရွစ္လံုးေပါ့ဗ်ာ။ ဆုိင္ရာေတြဘက္က ၾကားရတာ သူငယ္တန္းအဆင့္မွာပဲ အႏွီဗ်ည္း၊ သရအကၡရာစာလံုးတခ်ိဳ႕ကို ျဖဳတ္မွာျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ က်န္တဲ့အတန္းေတြမွာေတာ့ အားလံုးကုိ ျပန္သင္ေပးမွာလို႔ ဆိုသဗ်။ ဒါကလည္း သူငယ္တန္းအရြယ္ ကေလးေတြအေနနဲ႔ အထက္ပါစာလံုးေတြကုိ မွတ္ရအသံထြက္ရတာ ခက္ခဲလို႔ပါပဲ။ ႏုိ႔ေပတဲ့ က်န္တဲ့အတန္းေတြမွာ ပံုမွန္ဗ်ည္း၊ သရ ၃၃ လံုးကုိ အကုန္အစင္ သင္ေပးသြားမွာလုိ ဆုိသဗ်။

ေရႊျပည္ႀကီးမွာလည္း ဒီမုိကေရစီရိွေနၿပီဆုိေတာ့ အႏွီကိစၥအေပၚမွာ ေ၀ဖန္ၾက၊ ေဆြးေႏြးၾက တာေတြအမ်ားႀကီး ထြက္လာ ေတာ့တာပါပဲ။ ျဖစ္သင့္တယ္လို႔ ျမင္သူေတြေရာ၊ မျဖစ္သင့္ဘူးလို႔ သေဘာထားသူေတြဆီကပါ သိရ တဲ့ ေထြေထြရာရာအျမင္ေတြ အားလံုးဟာ သူ႔ဆင္ေျခနဲ႔ သူကေတာ့ ဟုတ္ေနတာပါခင္ဗ်။ ေထာက္ခံတဲ့ သူေတြဆီက ၾကားသိရတဲ့ အျမင္ေတြမွာဆုိရင္လည္း သူငယ္တန္းကေလးအရြယ္မွာ အခုလိုအမွတ္ခက္တဲ့ အကၡရာတခ်ိဳ႕ ကို ျဖဳတ္လိုက္တာ ေကာင္းတယ္ေပါ့။ ၃၃ လံုးမွာ ရွစ္လံုးကုိ ျဖဳတ္ၿပီး က်န္တဲ့အကၡရာ ၂၅ လံုးကုိ ကေလးေတြကုိ မိတ္ဆက္သေဘာစၿပီး သင္မယ္။ ၿပီးမွ ေနာက္အတန္းေတြမွာ ၃၃ လံုးကုိ နဂုိအတုိင္း ျပန္သင္သြားမယ့္ အစီအစဥ္ဟာ ျဖစ္သင့္တယ္ေပါ့ေလ။

ဘာလို႔ဆို ေခတၱခဏျဖဳတ္ပစ္မယ့္ အကၡရာရွစ္လံုးဟာ ကေလးေတြမေျပာနဲ႔ လူႀကီးေတြေတာင္မွ မွတ္လုိ႔လြယ္တာ မဟုတ္ဘူးတဲ့။ ႏႈတ္ကသာ အက်င့္ပါေနလို႔ ဆုိလို႔ရရင္ရမယ္။ ဘယ္ဟာက ဋသန္လ်င္း ခ်ိတ္၊ ဘယ္ဟာက ဍရင္ေကာက္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ေရးပါဆုိရင္ ႐ုတ္တရက္ ေရးမတတ္ေတာ့ဘူးေပါ့။ ဒါဟာလည္း ေန႔စဥ္သံုးမွာ အႏွီစကားလံုးေတြဟာ အသံုးနည္းလို႔ ျဖစ္တယ္ေပါ့ဗ်ာ။ လူႀကီးေတြေတာင္မွ သူငယ္တန္းက စသင္လာတာ မမွတ္တတ္မွေတာ့ အခုေခတ္ကေလးေတြကိုလည္း သူငယ္တန္းကစၿပီး အဲဒီစကားလံုးႀကီးေတြနဲ႔ မႏွိပ္စက္သင့္ဘူးေပါ့ ဗ်ာ။

ဗ်ည္း၊သရ အကၡရာတခ်ိဳ႕ကုိ ျဖဳတ္မယ့္ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးသကာလ သိပ္ၿပီးဘ၀င္မက်တဲ့သူမ်ားရဲ႕ အျမင္ကေလးကေတာ့ ဒီလုိခင္ဗ်။ ကေလးေတြအေနနဲ႔ကေတာ့ အကၡရာ ၃၃ လံုးစလံုးပဲ သင္သင္၊ ရွစ္လံုးကုိ ျဖဳတ္ၿပီး အ လြယ္ဆံုးအသံုးမ်ားတဲ့ ၂၅ လံုးကိုပဲ သင္သင့္ေပါ့ေလ။ ကနဦးစသင္တဲ့ ကေလးေတြအတြက္ေတာ့ ဘယ္အကၡရာစာလံုးပဲျဖစ္ျဖစ္ အမွတ္ရခက္တာခ်ည္းပါပဲတဲ့။ ခက္တာခ်င္း အတူတူအစကတည္းက ေပါင္းၿပီးသင္လိုက္ရင္ မေကာင္းဘူးလား။

ကေလးအရြယ္မွတ္ဉာဏ္ထက္သန္တဲ့အခ်ိန္မွာ သင္တာပုိ႔လိုေတာင္မွ ေကာင္းပါေသးသတဲ့။
တကယ္လုိ႔ သူငယ္တန္းမွာ ကေလးေတြက အကၡရာ ၂၅ လံုး ကုိ မွတ္လာတယ္။ ေနာက္အတန္းသစ္တက္ရတဲ့ခါ အကၡရာ ၃၃ လံုးကို ျပန္ေတြ႕ေတာ့ တစ္ခါမွတ္ရနဲ႔ အဲဒီက်မွ မခက္ကုန္ဘူးလားတ့ဲဗ်ာ။ အခုခဏျဖဳတ္ထားမယ္ဆိုတဲ့ အကၡရာ ရွစ္လံုးဟာ အမွတ္ရခက္တာ၊ အသံုးနည္းတာေတာ့ မွန္တယ္။ ကေလးေတြ စာေမးပြဲစစ္တဲ့အခါ အဲဒီစာလံုးကုိ မေရးတတ္ၾကလုိ႔ အမွတ္မရဘူးဆိုရင္လည္း ေနာင္အခါ အဲဒီစာလံုးေတြကို စာေမးပဲြမွာ ထည့္မေမးနဲ႔။ ရိွတယ္သိရေအာင္သာ စာစသင္ကတည္းက သင္ေပးပါလို႔ ေျပာၾကသဗ်ာ။

အဲသလုိကြဲျပားျခားနားတဲ့ အျမင္မ်ားကုိ ၾကားရတာဟာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းပါတယ္။ ႀကိဳက္သူေရာ၊ မႀကိဳက္ သူဘက္မွာပါ ခုိင္လံုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ ရိွေနၾကတာကိုးခင္ဗ်။ ဘယ္သူေျပာတာမွ မွားတယ္လို႔ မရိွပါဘူး။ ျဖဳတ္ထားမွာကုိ လုိလားႏွစ္သက္တဲ့ သူေတြကေတာ့ မပူပါနဲ႔။ သူငယ္တန္းဟာ အကၡရာမိတ္ဆက္ပဲ။ အ လြယ္မွတ္မိေအာင္ပဲ။ ေနာင္မွ တျဖည္းျဖည္းသင္ယူ၊ မွတ္ယူ။ သူ႔ဟာနဲ႔ သူေတာ့ ျဖစ္သြားမွာတဲ့။ ျဖဳတ္မေနနဲ႔၊ အရင္တုိင္း သူငယ္တန္းက စသာသင္။ မမွတ္မိလည္း ဘာျဖစ္မလဲ။ သိပ္ၿပီး အေရးစိုက္မေနနဲ႔။ ၾကာေတာ့လည္း သိသြားမွာဆုိပဲ။

အယ္ဒီတာေရ။ အဲသလိုေတြေပါ့ေလ။ ဘစီတုိ႔လည္း ဘာမွန္းညာမွန္းေတာ့ သိပ္သိလွတာ မဟုတ္ပါဘူး။ သိတာတစ္ခုကေတာ့ ဟုိေရွးအဂၤလိပ္ကုိလုိနီ အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္စဥ္အခါတုန္းက ျမန္မာသင္႐ုိးမွာ ‘ဋ၊ ဌ၊ ဍ၊ ဓ၊ ဏ’  စာလံုးငါးလံုးဟာ သိပ္ၿပီးအသံုးနည္းတယ္။ သင္လည္း အလကားပဲဆုိၿပီး ျဖဳတ္ပစ္မယ္ လုပ္ဖူးေၾကာင္းေတာ့ စာထဲမွာ ဖတ္ရလို႔ မွတ္ထားခဲ့ရဖူးသတဲ့။ ဒါေပတဲ့ ျမန္မာပညာရွင္တခ်ဳိ႕က ကန္႔ကြက္လုိ႔မုိ႔ သူ႔နဂုိ ၃၃ လံုးအတိုင္း အျဖဳတ္အပယ္မရိွ ထားခဲ့ရဖူးသတဲ့။ ဘစီတုိ႔ ထင္ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ အထက္ပါစာလံုး ငါးလံုးကို သင္႐ုိးၫႊန္းတမ္းထဲက အၿပီးျဖဳတ္ပစ္ဖုိ႔နဲ႔ တူတယ္။
အခုကေတာ့ သူငယ္တန္းသင္႐ုိးမွာတင္ ခဏျဖဳတ္မွာ။ အၿပီးျဖဳတ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ေနာက္အတန္းေတြမွာ ျပန္သင္သြားမွာလို႔ သိရသဗ်။

 လာမယ့္ႏွစ္ သူငယ္တန္းသင္႐ုိးမွာ ျဖဳတ္ထားမယ့္ စာလံုးေတြက အသံုးနည္းတာ မွန္တယ္။ အမွတ္ရခက္တာလည္း ဟုတ္တယ္။ ဒါေပတဲ့ မသင္ဘဲေတာ့ ထားလို႔မရဘူးဗ်။ အဲဒီစာ လံုးေတြဟာ ပါဠိသက္ေ၀ါဟာရေတြဆိုေပတဲ့ ျမန္မာစာေပဟာလည္း ပါဠိနဲ႔ မကင္းႏုိင္ေတာ့ သိထားမွကုိျဖစ္မွာပဲ။ ဋသန္လ်င္ ခ်ိတ္ကို မသိရင္ ‘မဇိၩမပဋိပဒါ’ကုိ စာလံုးေပါင္းဖုိ႔၊ အသံထြက္ဖုိ႔ ခက္မွာေပါ့။ စ်မ်ဥ္းဆြဲကို မသိရင္ ‘ေစ်း’ဆုိတာ ခက္မွာပါပဲ။ ဃႀကီး နဲ႔ မရင္းႏွီးရင္ ‘သံဃာ’က်အထူး အဆန္းျဖစ္မွာပဲေလ။ ေျပာခ်င္ တာက အႏွီဗ်ည္း၊ သရ ၃၃ လံုးဟာ သူ႔ေနရာနဲ႔သူအေျခခံက်က်လုိ အပ္ေနတယ္ဆုိတာပါပဲခင္ဗ်ာ။
ဒါေပမဲ့ အခုဟာက သူငယ္တန္းအတြက္သာဆိုေတာ့ မတူတဲ့ အျမင္ေတြရိွေပတဲ့ ျမန္မာစာ အနာဂတ္တစ္ခုလံုးအတြက္ေတာ့ သိပ္ၿပီးစုိးရိမ္စရာမရိွဘူးလုိ႔ မွတ္တာပါပဲ။ အေရးႀကီးတာက သူငယ္တန္းမွာ ခ်န္ထားရစ္ခဲ့တဲ့ ခုနင္က အကၡရာရွစ္လံုးကုိ ေနာင္အတန္းႀကီးလာတဲ့အခါ သူ႔ေနရာနဲ႔သူ ေနရာက်ေအာင္ ခ်ိတ္ဆက္သင္သြားႏုိင္ဖို႔ပဲ။ ကေလးအရြယ္က ဗ်ည္း၊ သရ ၂၅ လံုးကုိ အလြယ္သင္ခဲ့ေပတဲ့ ျမန္မာဗ်ည္းသရအေျခခံစာလံုးဟာ ၃၃ လံုးပါ ဆိုတာ ကေလးေတြ စဲြၿမဲမွတ္သားလာႏုိင္ေအာင္ေတာ့ ဆင့္ကာဆက္ကာ သင္ၾကားသြားရမွာေပါ့ဗ်ာ။

ဘစီတို႔ရဲ႕ တစ္မိုက္တစ္ထြာ အျမင္အရဆုိရင္ သူငယ္တန္းမွာ အႏွီဗ်ည္း၊ သရေတြကုိေတာင္မွ က်က္ခုိင္း၊ မွတ္ခုိင္း၊ ေရးခုိင္းတာမ်ိဳးေတာင္မွ မလုိလားဘူး။ ေတာ္ပါၿပီ ၀လံုးေလာက္ဆုိ။ ဟုိတုန္းကလည္း သူငယ္တန္းဆုိသဟာကုိ ‘၀လံုး’တန္းလုိ႔သာ ေခၚခဲ့ၾကတာမဟုတ္လား။ ၀လံုးဟာ ျမန္မာစာလံုးေတြအတြက္ အေျခခံပဲ။ ၀လံုးေလးေတြခ်ည္း သူငယ္တန္း တစ္ႏွစ္လံုးမွာေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးသင္ဗ်ာ။ တျခားလူမႈက်င့္၀တ္ေလးေတြနဲ႔ တဲြၿပီးေတာ့ေပါ့ေလ။ ဥပမာအိမ္သာတက္ၿပီး လက္ေဆးတာမ်ိဳး။ အမိႈက္ကုိ စည္းကမ္းတက်ပစ္တာမ်ိဳး။ သစ္ပင္နဲ႔ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ကို မိတ္ဆက္ေပးတာမ်ိဳး။ အခ်ိဳရည္နဲ႔ အစာေျပေတြရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳး၊ ဆုိးက်ိဳးေလးေတြဟာမ်ိဳးကို မိတ္ဆက္သေဘာနဲ႔ ေျပာျပသြားၿပီး ပထမတန္းေလာက္ေရာက္မွ ကႀကီး၊ ခေခြးကုိ ဗ်ည္းအကၡရာ ၃၃လံုးကို မိတ္ဆက္သင္၊ တစ္တန္းၿပီး တစ္တန္းျမႇင့္သြား။ မေကာင္းဘူးလား။
အခုေတာ့ သူငယ္တန္းမွာ ဗ်ည္းသရတခ်ိဳ႕ ျဖဳတ္ထားမယ့္ ကိစၥ ျငင္းၾကခုံၾကနဲ႔။ အမွန္ကေတာ့ ဒါမ်ိဳးဆုိတာ သင္႐ုိးမဆြဲခင္ကတည္းက ျပည္သူေတြကိုခ်ျပၿပီး ေက်ာင္းသားမိဘေတြ၊ ေက်ာင္းဆရာေတြ ပညာေရးစိတ္ ၀င္စားသူေတြနဲ႔ အျမင္ေတြကုိ အရင္နားေထာင္သင့္တာ။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကေလးေတြကုိ စာသင္လာသူေတြရဲ႕ အသံကုိ နားေထာင္ရမွာ။ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားလို ေနရာမ်ိဳးကတစ္ဆင့္ ဘာသာစကားပညာရွင္ေတြရဲ႕ ထင္ျမင္ ခ်က္၊ ျငင္းခံုခ်က္ေတြကုိ လႊင့္ထုတ္ၿပီး အဲဒီအေပၚမွာ ထပ္ဆင့္ ေတြးေတာလာၾကတဲ့ ျပည္သူျပည္သားေတြရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္ကုိ နားေထာင္ၿပီးသာ အခုသူငယ္တန္းသင္႐ုိးမွာ ဗ်ည္းသရအကၡရာ တခ်ိဳ႕ ျဖဳတ္သင့္၊ မျဖဳတ္ သင့္ကုိ ဆံုးျဖတ္စီစဥ္ၾကမယ္ဆုိရင္ ပိုလုိ႔ေကာင္းမွာပဲ၊ ၿမိဳင္ဆုိင္မွာပဲ၊  စိတ္၀င္စားစရာလည္း ျဖစ္မွာပဲ။ အခုေတာ့ ျပင္ၿပီးမွ အသံထြက္လာတဲ့အခါ မိဘျပည္သူေတြခမ်ာ ဆရာဗန္းေမာ္တင္ေအာင္စကားခဏငွားေျပာရရင္ ‘‘ကြၽန္ေတာ္ကေကာ ဘာမ်ားတတ္ႏုိင္ဦးမည္ နည္း’’ေတြျဖစ္ကုန္တာေပါ့ေလ။

ဘစီတုိ႔ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ပညာရွင္မ်ား ေကာင္းမယ္ထင္လို႔ လုပ္တာ လုပ္ၾကပါ။ တစ္ခုေတာ့ ရိွသေပါ့ဗ်ာ။ ေဟာဒီေရႊ ျပည္ႀကီးမွာ သင္႐ုိးၫႊန္းတမ္းေတြ ေျပာင္းၾကတာလည္း အခါခါပါ။ အဂၤလိပ္စာကို သူငယ္တန္းက သင္လုိက္။ တစ္ခါငါးတန္းက စသင္လုိက္၊ ေနာက္က်ေတာ့ သူငယ္တန္းကစၿပီး ျပန္သင္။ ၀ိဇၨာ နဲ႔ သိပၸံကုိလည္း ခြဲလိုက္ေပါင္းလိုက္။ ၿပီးေတာ့ ျပန္ခြဲလိုက္၊ ျပန္ေပါင္းလုိက္။ ျမန္မာစာကလဲြလို႔  တျခားဘာသာရပ္ေတြကို အဂၤ လိပ္လုိသင္ရမယ္ လုပ္လိုက္။ ျမန္မာလိုသာ သင္ရမယ္လုပ္လုိက္နဲ႔ စိတ္ထင္သလို လုပ္ခဲ့တာ မ်ားၿပီေကာ။ သဟာေၾကာင့္ ဒီတစ္ခါသင္႐ုိးအေျပာင္းဟာ ဘစီတုိ႔ ကေလးေတြ ေနာင္အရွည္ ေကာင္းဖို႔သာ ရည္ရြယ္တာျဖစ္ ပါေစလို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနမိတာပဲဗ်ိဳ႕။ ေတာ္ေသးၿပီ။
(ေဖာ္ျပပါသေရာ္စာသည္ စာေရးသူ ဘစီ၏ အာေဘာ္သာျဖစ္သည္)

http://www.7daydaily.com/story/56894