လူဆင္းရဲ၊ လူခ်မ္းသာ ျဖစ္ေၾကာင္းမ်ား

၁။ အခ်ိဳ႕က ၾကိဳးစားတယ္။ သူမ်ား တစ္ရက္ ၈ နာရီ လုပ္ရင္ သူက ၁၆ နာရီ လုပ္ခ်င္လုပ္တတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေငြေၾကး ၾကြယ္ဝ ခ်မ္းသာတဲ့ အေနအထား တစ္ခုကုိ မေရာက္ဘူး။ ယင္းဟာ ဥာဏ္အေထာက္အပံ့ လိုေနေသးလို႔ ျဖစ္ပါ လိမ့္မယ္။ အလုပ္ဆုိတာ ၾကိဳးစားတိုင္းလည္း မရ ပါဘူး။ ဥာဏ္ကိုလႊာျပီး သံုးဖို႔ လိုအပ္ ပါလိမ့္မယ္။ ဥပမာ ရာထူး တစ္ခုမွာပဲ ေပးအပ္တဲ့ တာဝန္သာ ေၾကေအာင္ လုပ္ေန တာထက္ ပိုမို ျမင့္မားတဲ့ အဆင့္ကို ေရာက္ႏိုင္ တဲ့ အရည္အခ်င္းေတြသာ ထုတ္ျပႏိုင္မယ္ ဆုိရင္ ဒါဟာ ဥာဏ္ရဲ႕ ေထာက္ပံ့မွု ျဖစ္ပါတယ္။

၂။ အခ်ိဳ႕က ဥာဏ္ေကာင္းတယ္။ ဒီေခတ္စကားအရဆုိရင္ ဂ်ီးနယက္စ္ ဆုိျပီးေတာ့ ေခၚၾကတယ္။ ေနာက္က်မွအိပ္ခ်င္အိပ္မယ္။ ေစာေစာအိပ္ခ်င္အိပ္တယ္။ ရံုးကို သြားခ်င္မွလည္း သြားတယ္။ အလုပ္ကိုလည္း လုပ္ခ်င္မွလည္း လုပ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ ဥဏ္ပညာ ထက္ျမတ္မွုက သိသာေနေတာ့ လူေတြ သတိထားမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူလည္း အဲ့ဒီ အေျခအေန ကေန ေနာက္တစ္ဆင့္ကို မေရာက္ဘူး။ ဟုတ္ကဲ့။ ၾကိဳးစားခ်င္စိတ္။ ဝီရိယ အားနည္းေနသူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဥာဏ္ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းေကာင္း ဝီရိယ မရွိရင္ မၾကီးပြား ပါဘူး။

၃။ အခ်ိဳ႕က ဥာဏ္လည္း မေကာင္းဘူး၊ ၾကိဳးလည္းမၾကိဳးစားဘူး။ ဒါေပမယ့္ စည္းစိမ္ဟာ သာမန္ လူေတြထက္ပုိျပီး ခ်မ္းသာလို႔ ေနတတ္ပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ ကံေကာင္းလို႔သည္ ျဖစ္ေစ၊ မိဘ အေမြခံပင္ ျဖစ္ေစ ခ်မ္းသာေနတတ္ျပီး ဒါဟာ အတိတ္ဘဝက ျပဳခဲ့ေသာ ေကာင္းမွု ကုသုိလ္ကံမ်ားက ေထာက္ပံ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတစ္ဘဝမွာပဲ ကုန္ေအာင္ သံုးမသြား ပါဘူး။ ေဆြမ်ိဳး ၇ ဆက္အတြက္ စားလို႔ေလာက္ေနရင္ေတာင္ ပိုေနတာကို သင္ဘာလုပ္မွာလဲ။ ရေလ လိုေလ၊ ထပ္၍ မရရေအာင္ မသမာနည္းနဲ႔ ရွာေနလဲ ကံေထာက္ပံ့မွု ရွိေနေသးလွ်င္ ၾကိမ္းေသ ဆက္၍ ရပါလိမ့္မယ္။ သုိ႔ေပမယ့္ ဒါဟာ ဘဝစဥ္ဆက္ ရွာထားသည္မ်ားကို တစ္ဘဝတည္းတြင္ ကုန္ေအာင္ သံုးေနျခင္း သေဘာပါပဲ။ ေနာင္အနာဂတ္ အတြက္ မေကာင္းပါဘူူး။ ရွိသည္မ်ားကို ဒါနျပဳျခင္းႏွင့္ ပညာျဖင့္ လႊာ၍ သံုးရန္ လိုအပ္သည္။ ဥပမာ ဥာဏ္ရင့္သန္ရန္ ပညာဒါန ျပဳျခင္း၊ ဝီရိယ အတြက္ ကိုယ္္တိုင္ လုပ္ယူ ၾကိဳးပမ္းျခင္းတို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

၄။ အခ်ိဳ႕က ဥာဏ္လည္း ေကာင္းတယ္။ ၾကိဳးလည္း ၾကိဳးစားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပူပင္ေၾကာင့္ၾကစရာ မရွိဘူး ဆုိတဲ့ အေနအထား တစ္ခုကို သူမေရာက္ႏိုင္ဘူး။ တစ္ခါတစ္ေလ ဆုိရင္ေတာင္ ဆင္းရဲ ေနတတ္ပါေသးတယ္။ ဒါဟာ ကံ အက်ိဳး မေပးေသးလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရွးဘဝ ျပဳခဲ့တဲ့ ဒါန နည္း၍လည္း ျဖစ္တတ္ ပါတယ္။ ေနာင္ဘဝ ယခုလို မျဖစ္ေအာင္ ယခု တြင္ပင္ ရွိသေလာက္ လွဴႏုိင္ရန္ ၾကိဳးစားပါ။ ပါရမီ ျဖည့္သြားပါ။

၅။ အခ်ိဳ႕က ဥာဏ္ေကာင္းတယ္္။ ဝီရိယ ေကာင္းတယ္။ ကံကလည္း ေထာက္ပံ့ တယ္။ ခ်မ္းသာပါတယ္။ ဒါဟာ ဘဝမွာ တကယ္ ျပည့္စံုတဲ့ လူသား တစ္ေယာက္ပါပဲ။ ဘဝကို အက်ိဳးရွိရွိ အသံုးခ်ပါ။ တစ္ဘဝစာ အကုန္မသံုး လိုက္ပါႏွင့္။ နိဗၺာန္မေရာက္ခင္ ဘဝဆက္ၾကား ပါရမီ ဆက္တိုက္ ျဖည့္သြားပါ။

မွတ္သားရန္ – ကံဆုိတာ ယံုၾကည္ဖို႔ (အားကိိုးရန္ မဟုတ္ပါ၊ အျပစ္တင္ရန္ မဟုတ္ပါ၊ ေစာင့္ဆိုင္းရန္ မဟုတ္္ပါ။)၊ ဥာဏ္ဆုုိတာ အသံုးခ်ဖို႔၊ ဝီရိယ ဆိုတာ ဆိုက္ထုတ္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆင္းရဲတယ္လု႔ိ ဆုိတဲ့ေနရာမွာ ခႏၶာကိုယ္ ပူပင္ ဆင္းရဲမွုထက္ စိတ္ပူပင္ ဆင္းရဲမွုက လူေတြကို ပိုလို႔ ဆင္းရဲေနေစျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ေန႔သံုးႏွပ္ စားရန္ေလာက္ျပီး၊ ေက်ာခင္း၊ အိပ္စရာ ရွိသ၍၊ ကိုယ္ခႏၶာ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္မွု မမ်ားေသးသ၍ သင္ဟာ မဆင္းရဲ ပါဘူး။ ေငြပံုၾကီးေပၚ ထိုင္လို႔ စိတ္ေသာက ေဝဒနာမ်ားေၾကာင့္ ဆင္းရဲေနသူမ်ားကို သင္လြယ္ တကူ ျမင္ေတြ႔ ႏိုင္ပါ တယ္။ ခႏၶာက ပင္ပန္းဆင္းရဲရသည့္ ၾကားထဲ ယင္း ဆင္းရဲ အတြက္ စိတ္ပါ လိုက္လံ ပူပင္ေသာက ေရာက္လွ်င္ စိတ္ေရာ၊ ကိုယ္ပါ ဆင္းရဲမွုေၾကာင့္ ႏွစ္ခါ နာ၍ ပိုလို႔ ဆင္းရဲရသည္။ ေလာဘ၊ ေဒါသ မ်ားျပီး အမွန္မျမင္ႏိုင္သည့္ ေမာဟ စိတ္ ဖံုးလြမ္းခံေနရသူဟာ စင္စစ္ ဆင္းရဲသူ ျဖစ္သည္။

Credit: (ရိုးရာေလး)
http://www.searchmyanmar.com/link/comment/cid/53417