လူငယ္နဲ႔ စာရိတၱ

ဒီေန႔ေခတ္မွာ လူငယ္ေတြ စာရိတၱအလ်င္အျမန္ပ်က္ယြင္း ၾကပါတယ္။ ဒီေတာ့မိဘေတြက လည္း စိတ္ပူတယ္။ ဂိမ္းေဆာ့ တယ္။ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္သံုးတယ္၊ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ရည္စားထား တယ္။ အရက္၊ ဘီယာ၊ ေလာင္းကစား၊ ကြမ္းစားတာကအစ အဲဒါေတြအားလံုး စာရိတၱနဲ႔ဆုိင္တယ္။

အားလံုးအလြန္အကြၽံ ျဖစ္ေနတယ္ဆုိရင္ေပါ့။ ဂိမ္းေဆာ့လြန္ၿပီး စိတ္ေတြေဖာက္ျပန္ေျပာင္းလဲသြားတာ၊ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ သံုးရင္း အလိမ္အညာခံရ၊ အရွက္တကြဲျဖစ္ၾကရတာမ်ိဳးရိွတယ္။ ရည္းစားထားတာ မဆန္းဘူး။ ဒ ေပမဲ့တဲြတာ၊ ကဲတာ လြန္သြားရင္ေတာ့ လူမႈေရးျပႆနာေတြ ရိွလာမွာေပါ့။ အဲဒီလုိပဲ အရက္၊ ဘီယာ၊ ေဘာလံုး၊ ေလာင္းကစားတာမိ်ဳးနဲ႔ အခ်ိန္ ကုန္ေနတဲ့ လူငယ္ေတြ ရန္ကုန္မွာေရာ၊ နယ္မွာေရာ အမ်ားႀကီးရိွတယ္။ ကြမ္းဆုိလည္း ေခတ္ေတြသာ ေျပာင္းသြားတယ္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံမွာ ကြမ္းစားတဲ့ႏႈန္းက ပုိ ေတာင္မ်ားလာတယ္ဆုိပဲ။

ဒီႏုိင္ငံမွာ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အဆင့္အတန္းရိွရိွ ျဖစ္ပ်က္ေျပာင္းလဲေနတာမိ်ဳး မဟုတ္ဘူး။ ဆုိလိုတာ ဂိမ္းတို႔၊ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္သံုးတာတုိ႔ဆုိုလည္း အၾကမ္းဖက္တာေတြ၊ အတင္းအဖ်င္းေတြမ်ားတယ္။ ဒီေတာ့ သံုးတဲ့လူေတြအထူးသျဖင့္ လူငယ္ေတြရဲ႕ စိတ္ေတြဟာ ၾကမ္းတမ္းလာတယ္။ စိတ္ဓာတ္ေတြ အေပါစား ဆန္လာတယ္။ သတိရိွတဲ့သူက ခြာတယ္။ အလြန္အကြၽံမသံုးမိ ေအာင္ ထိန္းတယ္။ သုိ႔ေသာ္ ငယ္ရြယ္စဥ္မွာ သတိရိွဖုိ႔ဆိုတာ ခဲယဥ္းတယ္။ ဆိုရရင္ ဒီကဂိမ္းတုိ႔၊ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္တုိ႔ဆုိတာ အဆင့္သိပ္မရိွဘူး။

အဲဒီလိုပဲ မိန္းကေလးအ ေတာ္မ်ားမ်ား၀တ္စားဆင္ယင္ တာ သိပ္အခ်ိဳးမေျပဘူး။ သူတို႔ ကုိယ္သူတုိ႔ တန္ဖိုးမထားတတ္ ဘူး။ ေယာက္်ားဆုိတာ ရရင္ ၾကည့္မွာပဲ။ ေကြၽးရင္စားမွာပဲ။ ေပးရင္ ယူမွာပဲ။ ေယဘုယ်အေျခ အေနကုိ ေျပာတာပါ။ ဒီေတာ့ ေဖာ္ခြၽတ္ျပတဲ့ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္မိန္း ကေလးဆို ကြန္မန္႔အမ်ားႀကီးရ မွာေပါ့။ အျပင္မွာလည္း ၀တ္ခ်င္ သလို ၀တ္ၾကတယ္။ ဘယ္သူက ေလးစားမလဲ။ ေယာက်္ားဆုိတာ ဒါမ်ိဳးကုိ တပ္မက္လည္း ခဏပဲ။ သူတုိ႔ တကယ္ဘ၀အတြက္ စဥ္း စားရင္ ဣေႁႏၵသိကၡာရိွတဲ့ မိန္းက ေလးပဲ လုိခ်င္တာေပါ့။ ဒီမွာက အားလံုးေရာေနတယ္။ ဆုိလိုတာ ေခတ္မီတာနဲ႔ အေပါစားဆန္တာ မ်ိဳး ေရာေနတတ္တယ္။ သူမ်ား ၀တ္လို႔ တင့္တယ္ေပမယ့္ ကုိယ္နဲ႔လိုက္ဖက္ခ်င္မွ လုိက္ဖက္မွာေပါ့။အေနာက္ႏိုင္ငံေတြမွာ ေဖာ္ခြၽတ္ တယ္ဆုိတာ ေဖာ္ခြၽတ္သင့္တဲ့ ေနရာမွာ ေဖာ္တယ္၊ ခြၽတ္တယ္။ ဆိုလိုတာ ကမ္းေျခမွာ ေနပူစာလႈံတာ၊ ႐ုပ္ရွင္႐ုိက္ကြင္းမွာ လိုအပ္ ရင္ သဘာ၀အတုိင္း ေနတယ္။ လူေရွ႕ သူေရွ႕မွာဆုိ မ်ားေသာ အားျဖင့္ လံုလံုၿခံဳၿခံဳပဲေနၾက၊ ၀တ္ ၾကတယ္။

ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အလုပ္လုပ္ ေနတဲ့ အေနာက္က ႏုိင္ငံျခားသူ ေတြဆုိ ၀တ္စားဆင္ယင္တာ သတိထားတယ္။ ရင္သားဟုိက္ တာကအစ မ၀တ္ၾကဘူး။ ပါတီပြဲ မ်ိဳးက လဲြရင္ေပါ့။ ကုိယ့္ႏုိင္ငံ မဟုတ္ေတာ့ အၾကမ္းဖက္ခံရမွာ စုိးတာလည္း ပါတာေပါ့ေလ။ သုိ႔ ေသာ္သူတို႔ႏုိင္ငံမွာလည္း လူေရွ႕ သူေရွ႕၀တ္စားဆင္ယင္တာ စည္း စနစ္ရိွပါတယ္။ အာရွႏုိင္ငံသူ အမ်ားစုကေတာ့ တုိရင္လည္း သူ မ်ားထက္တိုတယ္။ ဆက္စီျဖစ္ ရင္လည္း သူမ်ားထက္ပိုတယ္။ ဒါေပမဲ့ဂ်ပန္တုိ႔၊ ကိုရီးယားတုိ႔၊ ထုိင္းတုိ႔ဆုိတာ သူတု႔ိယဥ္ေက်းမႈ နဲ႔က အဆင္ေျပတယ္ေလ။ သူတို႔ ၀န္းက်င္ကလည္း လန္းတာမ်ား တယ္။ ဘတ္စ္ကားစီးလည္း လူ မက်ပ္ဘူး။ သန္႔ရွင္းတယ္။ အဆင့္ရိွတယ္ဗ်ာ။ ဒီမွာက မိန္းကေလး ေတြ အခ်ိဳ႕က အုိဗာျဖစ္ေနသလုိ ပဲ။

ဒီလုိပဲ။ လူငယ္အေတာ္မ်ား မ်ား အရက္ဆုိင္၊ ဘီယာဆုိင္မွာ ထိုင္တယ္။ အေတာ္မ်ားမ်ားပုိက္ ဆံမရိွၾကဘူး။ ဒီေတာ့ သူတုိ႔ ေသာက္တဲ့ အရက္ဆုိတာလည္း အရည္အေသြးအဆင့္မမီတာမ်ား တယ္။ ဒီေတာ့ဘာျဖစ္လဲ။ ငယ္ ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ေရာဂါရတာေပါ့ ဗ်ာ။ အသက္တုိတာေပါ့။ တုိင္း ျပည္လူ႔စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ ထိခိုက္တာေပါ့။ အဆင့္ရိွတဲ့ အရက္၊ ဘီယာက်ေတာ့လည္း ေစ်းႀကီးေတာ့ လူအမ်ားစုက လက္လွမ္းမမီၾကဘူးေလ။ ကြမ္း ဆုိလည္း ေရးျပဖို႔ေတာင္ မလုိပါ ဘူးေနာ္။ လူလည္း ညစ္ပတ္ တယ္။ ခံတြင္းလည္း ညစ္ပတ္ တယ္။ ပတ္၀န္းက်င္လည္း ညစ္ ပတ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ စားေနၾက တာပါပဲဗ်ာ။

ဒီေဆာင္းပါးမွာ အဓိကေရး ခ်င္တာ စာရိတၱပုိင္းဆုိင္ရာဗ်ာ။ ဟုိဟာမလုပ္နဲ႔၊ ဒီဟာမလုပ္နဲ႔ ဆုိ ခ်င္တာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါက တစ္ ဦးခ်င္းလြတ္လပ္ပုိင္ခြင့္။ သုိ႔ေပမဲ့ ကုိယ့္ဘ၀ေရွ႕ေလွ်ာက္တုိးတက္ ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ဘာလုပ္လုပ္ အဆင့္ရိွဖို႔လိုတယ္။ လူငယ္တစ္ ေယာက္မွာ သူ႔ဘ၀မွာ ဘာေတြ ျဖစ္လာမယ္ဆုိတာ ေျပာလို႔မရ ဘူး။ ဒီေတာ့အရာရာအတြက္ ျပင္ဆင္ထားဖို႔လိုတယ္။ ရည္မွန္းခ်က္ရိွတယ္ဆုိရင္ေပါ့။ အဲဒီအတြက္ ငယ္ရြယ္စဥ္မွာ ေပးဆပ္သင့္တာ ေပးဆပ္ရမယ္။ ဆုိလိုတာ ဂိမ္း ေဆာ့တာေလွ်ာ့မယ္၊ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္သံုးတာေလွ်ာ့မယ္။ အရက္၊ ေဆး လိပ္၊ ကြမ္းစားတာ ဆင္ျခင္မယ္။ အေပ်ာ္အပါးေတြေပါ့ဗ်ာ။ မလုပ္ နဲ႔ မေျပာဘူး။ တျဖည္းျဖည္းေလွ်ာ့ ေပါ့ဗ်ာ။ တစ္ဖက္မွာ စာပိုဖတ္ မယ္၊ ဗဟုသုုတပိုေလ့လာမယ္။ ဘာသာစကား ေကာင္းေအာင္ လုပ္မယ္။ တစ္ခ်ိန္လံုး ဖတ္ပါ၊ မွတ္ပါ မေျပာဘူး။ နည္းနည္းတုိး လုပ္ေပါ့ဗ်ာ။

အထူးသျဖင့္ လူငယ္ေတြက ဒီေန႔ေခတ္မွာ လမ္းေၾကာင္းလဲြ တာျမန္တယ္။ ဆုိလိုတာ စာဖတ္ အားနည္းၾကတယ္။ ၀န္းက်င္ရဲ႕ လႈံ႔ေဆာ္မႈေနာက္လိုက္ၾကတာ မ်ားတယ္။ ဒီေတာ့ ဗဟုသုတ အေတြ႕အႀကံဳနည္းတယ္။ ဒီေန႔ ေခတ္က ပညာေခတ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ျဖည့္ဆည္းတည္ ေဆာက္ဖို႔က အေရးႀကီးတယ္။ ႏိုင္ငံေရးစိတ္မ၀င္စားနဲ႔လို႔ မဆို လိုဘူး။ မတရားမႈကုိ ဥေပကၡာျပဳ လို႔မဆုိလုိဘူး။ သုိ႔ေသာ္လုပ္ နည္း၊ ကိုင္နည္း၊ အေျခအေန အခ်ိန္အခါဆုိတာကိုေတာ့ ထည့္ တြက္ရလိမ့္မယ္။ တခ်ိဳ႕လူငယ္ ေတြ ထစ္ခနဲဆုိ လမ္းေပၚထြက္ တယ္။ ဆႏၵျပေတာင္းဆုိတယ္။ မတရားမႈကုိ အာခံဆန္႔က်င္တတ္ တဲ့ ညီေလးတို႔၊ ညီမေလးတုိ႔ စိတ္ဓာတ္ကိုေတာ့ ခ်ီးက်ဴးပါ တယ္။

ဒီေန႔ကာလ ျမန္မာႏုိင္ငံ အေရးအေျပာင္းအလဲက အေပၚ ကလာတာ။ ေအာက္ကလာတာ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔အင္အားႀကီးလို႔ ေျပာင္းလဲလိုက္တာ။ သူတုိ႔အင္ အားေသးလို႔ ေျပာင္းလဲလိုက္တာ မဟုတ္ဘူး။ ႏုိင္ငံေရးမွာ သမုိင္း ဆုိတာ တစ္ပတ္ျပန္လည္တတ္ တယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူး။ အခ်ိန္ကာလ တစ္ခုကိုေတာ့ျဖင့္ ေစာင့္ၾကရ လိမ့္မယ္။ ဘယ္အခ်ိန္လည္း ေတာ့ ဘယ္သူမွ မသိဘူး။ သုိ႔ ေသာ္ အခ်ိန္အခါက်တဲ့အခါ အဆင့္ရိွရိွ လႈပ္ရွားလႈပ္ကုိင္ႏုိင္ဖို႔ ပညာဆုိတာလုိတယ္။

အထူးသျဖင့္ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးမွာ လုိအပ္ေနတာ အက်င့္စာရိတၱ ေကာင္းမြန္တဲ့ လူငယ္ႏုိင္ငံေရး သမားေတြျဖစ္တယ္။ တစ္ဖက္ကသူတို႔ရဲ႕ အေတြးအေခၚ၊ ပညာ ဉာဏ္၊ လုပ္ရည္ကုိင္ရည္၊ ရဲစြမ္း သတိၱေၾကာင့္ ေလးစားေၾကာက္ ရြံ႕ရမယ့္သူမ်ိဳးျဖစ္တယ္။ အဲဒီ အရည္အေသြးေတြက တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခုဆက္စပ္ေနတယ္။ ကြမ္း စားၿပီး သြားနီနီနဲ႔ ျပည္သ႔ူနီတိေတြ မေျပာနဲ႔။ မ်က္စိနီေၾကာင္ ေၾကာင္၊ သြားနီေၾကာင္ေၾကာင္၊ စိတ္နီေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ မတန္တ ဆစကားေတြ မေျပာနဲ႔။ သူမ်ားကို မေ၀ဖန္ခင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကိုယ္အရင္သံုးသပ္ေ၀ဖန္။ မဟုတ္ရင္ ပတ္၀န္းက်င္က ကုိယ့္ကုိယ္ကုိတင္မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္ကုိယ္စား ျပဳတဲ့ ႏုိင္ငံေရးပါတီကုိပါ အျမင္ မၾကည္လင္ျဖစ္မယ္။

ဒီမွာ ေရးခ်င္တာ ကြမ္းစား၊ အရက္ေသာက္၊ အလုပ္အကုိင္ မရိွလို႔ဆုိၿပီး တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူ ေတြ၊ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြကို ေ၀ ဖန္ေနတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ တစ္ ခါတေလစားတာ၊ ေသာက္တာ ဒါေတြက မေျပာလိုဘူး။ တခ်ိဳ႕က ပါးစပ္နဲ႔ ကြမ္းမျပတ္ဘူး။ ညေန ဆုိလည္း အရက္ဆိုင္မွာ ပံုမွန္ရိွ တတ္တယ္။ ၿပီးရင္ သူတုိ႔က လူ ငယ္ေခါင္းေဆာင္လုိလို၊ ဘာလို လိုနဲ႔။ သူတုိ႔အဆင့္၊ သူတို႔ရပ္ကြက္ထဲမွာေတာ့ လူရာ၀င္ခ်င္ ၀င္ မယ္။ ေနရာရခ်င္ရမယ္။ ပညာ တတ္အသိုင္းအ၀ုိင္းမွာေတာ့ သူ တုိ႔ကုိ အသိအမွတ္ျပဳမွာ မဟုတ္ ဘူး။ ႏုိင္ငံေရးဆိုတာ လူတန္းစား ေပါင္းစံုနဲ႔ ဆက္ဆံရတာမ်ိဳးေလ။

ဒါေၾကာင့္ ႏုိင္ငံေရးသမား ဆုိတာ လူတန္းစားေပါင္းစံုက အသိအမွတ္ျပဳ လက္ခံႏုိင္ဖို႔ အ ေရးႀကီးတယ္။ အထူးသျဖင့္ လူ ငယ္ႏိုင္ငံေရးသမားေတြဆုိတာ အနာဂတ္ရိွတယ္။ ဒါေၾကာင့္သူ တုိ႔ဟာ အက်င့္စာရိတၱေကာင္း မြန္ဖို႔၊ လူရည္လူေသြးျပည့္၀ဖို႔ဆုိ တာ အေရးႀကီးတယ္။ အဲဒီအ တြက္ အၿမဲမျပတ္ေလ့လာေန မယ္။ ဒီလုိဆုိရင္ ပညာအရည္အ ခ်င္းမေကာင္းေတာင္မွ စာရိတၱ ေကာင္းတယ္။ ဗဟုသုတျပည့္စံု တယ္။ အမ်ားအက်ိဳးသယ္ပုိး တယ္၊ သမုိင္းရိွတယ္။ သမုိင္း ေကာင္းတယ္ဆုိရင္ လူေတြက သူတုိ႔ကုိ အသိအမွတ္ျပဳၾကလိမ့္ မယ္။

အခ်ဳပ္ဆုိရရင္ လူငယ္ဆိုတာ ဘာလုပ္လုပ္အနာဂတ္ရိွ တယ္။ အဲဒီအနာဂတ္ဟာ သူ႔ရဲ႕စာရိတၱနဲ႔လည္း ဆက္စပ္ေန တယ္။ စာရိတၱဆုိတာ ေနထိုင္၊ျပဳမူ၊ က်င့္ႀကံ၊ ေတြးေခၚပံုကုိေျပာတာျဖစ္တယ္။ ေနထုိင္၊ ျပဳမူ၊ က်င့္ႀကံ၊ ေတြးေခၚပံုမွန္တဲ့သူဟာ သမုိင္းေၾကာင္းေကာင္းမယ္။ သမုိင္းေၾကာင္းေကာင္းရင္ သ႔ူရဲ႕ အနာ ဂတ္လည္း ေကာင္းမယ္။ ဒါ ေၾကာင့္ အားလံုးရဲ႕ အနာဂတ္ ေတြ ေကာင္းၾကေစဖုိ႔ ဒီေန႔ကစလို႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေတြးေခၚၿပီး မိမိ ကုိယ္ကုိယ္ျဖည့္ဆည္းတည္ ေဆာက္ၾကပါလို႔ ဒီေဆာင္းပါးက တစ္ဆင့္ႏႈိးေဆာ္ပါရေစ။

ေအာင္ေအာင္(IR)

http://www.searchmyanmar.com/link/comment/cid/47348