ကာလာမသုတ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္

 
●(၁)။ “မာ အႏုႆေဝန” တစ္ေယာက္ ေယာက္က မင္းတို႔လာေျပာတာ။
“အႏုႆဝ” မွ “အႏု” ဆိုတာ တစ္ဆင့္၊သဝ ဆိုတာၾကားတာ (သို႔မဟုတ္)
တစ္ေယာက္က လာၿပီးေျပာတဲ့ စကားကို“အႏုႆဝ” လို႔ေခၚတယ္။
ေလာကမွာ တဆင့္စကား ဆိုတာေတြနဲ႔ လူေတြဟာ လက္ခံၿပီး ယံုၾကည္ေနၾကတာေလ၊
အရပ္ထဲမွာ ပိုဆိုးတာေပါ့။“Grossip” ဆိုတာေတြေလ၊ဟိုအိမ္ဒီအိမ္ လည္ေျပာ၊ ဒီအိမ္ကဟိုအိမ္ သြားေျပာ၊
ဟိုရပ္ကြက္က ဒီရပ္ကြက္သြားေျပာ၊ ဘာတဲ့ ညာတဲ့နဲ႔ ဆိုတာ။ဒါမ်ိဳးေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတာေပါ့။
အေၾကာင္း အရာတစ္ခုခုကို လာၿပီးေျပာတာ။အဲဒါကို “အႏုႆဝ” လို႔ေခၚတယ္။
တစ္နည္းအားျဖင့္ ေျပာမယ္ဆိုရင္ ဂ်ာနယ္ထဲပါတာ။မဂၢဇင္းထဲပါတာနဲ႔ တစ္ေလာက ေတာင္ ပါလာေသးတယ္။


သံုးေပရွိတဲ့ ေတာက္တဲ့ႀကီးဆိုတာ။ေတာက္တဲ့သံုးေပရွိတာ မၾကားဖူးဘူးေနာ္။
အဲဒီေတာ့ ဒါေၾကာင့္မို႔ “အႏုႆဝ”ကို အဂၤလိပ္လို ျပန္တဲ့အခါ report လို႔ ျပန္တယ္။
တစ္စံုတစ္ေယာက္ကေန ကိုယ့္ကိုလာၿပီး report လုပ္တယ္။သတင္းေပးတယ္။အဲဒါနဲ႔လည္း အမွန္လို႔ မဆံုးျဖတ္နဲ႔တဲ့။ျမတ္စြာဘုရားက report ေတြကို အမွန္မယူနဲ႔။
ဂ်ာနယ္ထဲပါတယ္၊ သတင္းစာထဲပါတယ္။ဟိုထဲ ပါတယ္၊ ဒီထဲပါတယ္။
ဟိုလူကေျပာသြားတယ္၊ ဒီလူကေျပာသြားတယ္။အမွန္မယူနဲ႔တဲ့၊ ဒီလိုဆိုလိုတယ္။

ဘာျဖစ္လို႔တုန္းဆိုရင္ မွန္တာလည္း ရွိခ်င္ရွိမယ္၊မွားတာလည္းရွိခ်င္ရွိမယ္။ ကိုယ့္ဉာဏ္နဲ႔ စဥ္းစားဦးလို႔
ဒီလိုဆိုလိုတာ။ ျမတ္စြာဘုရား ဆိုလိုတာက အဲဒါပဲ။

ကြန္ျမဴနစ္ေတြက ဒီအခ်က္ေတြနဲ႔ သူတို႔ကဘာသာတရားေတြအကုန္လံုး ပစ္ပယ္ခ်င္တယ္။
ဒီ စကားလံုးသံုးၿပီးေတာ့ ဘာသာတရားေတြကိုအကုန္ ပုတ္ခတ္တာ၊ အဲဒါေတာ့မမွန္ဘူး။
ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ ဆိုလိုရင္းအဓိပၸာယ္က ဘာတုန္းဆိုသူမ်ားကလာၿပီး report လုပ္လို႔႐ွိရင္ အဲဒါနဲ႔တင္ရပ္မေနနဲ႔။ကိုယ့္ ဟာကိုယ္ ဟုတ္တယ္ မဟုတ္ဘူး၊
ျဖစ္ႏိုင္တယ္ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္နဲ႔ စဥ္းစားဦးလို႔ေျပာတာ။ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလဲ။

ေလာကလူေတြက လြယ္လြယ္နဲ႔ ယံုတတ္တယ္ေလ။ေအာက္က အစီရင္ခံစာ တတ္လာတယ္
ဆိုလို႔ရွိရင္ လက္ခံလိုက္တာပဲ။ဟုတ္လား မဟုတ္လားဆိုတာ စဥ္းစားရမယ္။
အစီရင္ ခံစာဆိုတာ အကုန္လံုးမွန္ႏိုင္ပါ့မလား၊မမွန္ႏိုင္ဘူး။ဒီ့ျပင္အစီရင္ခံစာ မေျပာနဲ႔ ကိုယ့္အိမ္ ၊
ကိုယ့္မိသားစုထဲပဲၾကည့္။သမီးကလာေျပာ၊ သားကလာေျပာ၊
ဟိုလူကလာေျပာ ဒီလူက လာေျပာနဲ႔ ။အမွန္ခ်ည္း ေအာက္ေမ့မေနနဲ႔။
အေမ မသိေစနဲ႔၊ အေဖမသိေစနဲ႔ တဲ့ ။အဟုတ္မွတ္ေနၾကတာ။
အဲဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ Report ေလးနဲ႔တင္ ေက်နပ္မေနနဲ႔။ျမတ္စြာဘုရားဆိုလိုတာက
“အႏုႆဝ”လို႔ဆိုတဲ့ တစ္ဆင့္ၾကား စကားေလးနဲ႔တင္မွန္တယ္လို႔ မဆံုးျဖတ္နဲ႔ဦး၊ မွန္တာလည္းရွိႏိုင္တယ္
မွားတာလည္းရွိႏိုင္တယ္၊ မေသခ်ာဘူးလို႔ေျပာတာ။စဥ္းစားၾကည့္ေပါ့၊ ဒါအမွန္ပဲေလ၊ အဲဒါကိုဆိုလိုတာ။

●(၂)။“မာ ပရမၸရာယ ပရမၸရ”ဆိုတာ ေရွးဘိုးဘြားဘီဘင္ လက္ထက္ကတည္းက
လုပ္လာတဲ့ အလုပ္တစ္ခု၊Tradition လို႔ေခၚတယ္။ မ်ိဳး႐ိုးအစဥ္အဆက္က
လက္ခံလာၾကတာ၊ အဲဒါဟာ လည္း “ဒါက တို႔ဘိုးဘြားလက္ထက္ကတည္းကပဲ၊
တို႔ရဲ႕ဓေလ့ထံုးစံပဲ” ဆိုၿပီးေတာ့ လုပ္ေနၾကတာ။အဲဒါကို လည္းပဲျမတ္စြာဘုရားက ဒါနဲ႔ အမွန္တရားကို
ဆံုးျဖတ္လို႔မရဘူးတဲ့။ Tradition ဆိုတာ မွန္တာလည္းရွိႏိုင္တယ္။မွားတာလည္းရွိႏိုင္တယ္။
အမွန္ တရားကို ရွာေဖြတဲ့ေနရာမွာ ဒါက အသံုးမဝင္ဘူး။Research လုပ္တဲ့အခါမွာ ဒါေတြနဲ႔ research
လုပ္လို႔ မရဘူးလို႔ေျပာတာ။

အဓိပၸာယ္က အမွန္တရားကို ရွာခ်င္ၿပီဆိုလို႔ရွိရင္Tradition နဲ႔ မရွာနဲ႔၊ ရွာရင္ မွန္တာ ရွိခ်င္ရွိမယ္၊
မွားတာ ရွိခ်င္ရွိမယ္။ မေသခ်ာဘူးလို႔ ေျပာတာ။ဘုန္းႀကီးတို႔တစ္ခါတုန္းက Mexico ႏိုင္ငံကလာတဲ့
Mexican လူမ်ိဳးေတြ သံုးဆယ္ေလာက္ ဗမာျပည္ကိုေရာက္လာတယ္။ သူတို႔က “ဗုဒၶဘာသာေတြ” ျဖစ္ေန
ၾကတယ္။Mexico ဆိုတာ ခရစ္ယာန္အမ်ားစုစပိန္စကားေျပာတဲ့ႏိုင္ငံ၊ အေမရိကန္ႏိုင္ငံနားက
ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ။အဲဒီက အမ်ိဳးသား၊အမ်ိဳးသမီး လူ(၃၀)ေလာက္ ေရာက္လာတယ္။
ဘုန္းႀကီးတို႔ဆီေရာက္ေတာ့ ေမးခြန္းေတြ ေမးၾကတယ္။ ေမးခြန္းေမးတဲ့အထဲမယ္ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္က ဘာေမးတုန္းဆို
“သူ မႏၲေလး က “မဟာျမတ္မုနိဘုရားႀကီး”ကို သြားဖူးတယ္တဲ့။ဖူးတဲ့အခါမွာ ဂႏၶကုဋိတိုက္အနားမွာ
အမ်ိဳးသမီးမဝင္ရ ဆိုတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ကို ေတြ႕ခဲ့တယ္။အဂၤလိပ္လိုလည္း ေရးထားတယ္။
အဲဒါျမင္လာတဲ့အခါ သူ႔စိတ္ထဲမွာ မေက်မနပ္ ျဖစ္တယ္။အမ်ိဳးသမီးေတြကို ခြဲျခားဆက္ဆံတယ္ေပါ့။
အမ်ိဳးသားေတြေတာ့ ဝင္လိုက္၊ထြက္လိုက္ လုပ္တယ္။အမ်ိဳးသမီးေတြေတာ့ မဝင္ရဘူး ဆိုရင္
ဒါ ခြဲျခားဆက္ဆံတာ။ဘုန္းႀကီးနဲ႔ေတြ႕တဲ့အခါ ေမးတာ၊ အဲဒီလိုစာတမ္းေတြ႕တယ္တဲ့။
ဒါ ဗုဒၶဘာသာ လား၊ ဘုရားေဟာတဲ့တရားလား”တဲ့ သူကေမးတယ္။

ဘုန္းႀကီးက “This is not a buddhism”ဒါက ဗုဒၶရဲ႕ဝါဒ မဟုတ္ဘူး။
This is a Tradition.ျမန္မာ လူမ်ဳိးေတြရဲ႕ ေရွးအစဥ္အလာအရ
လက္ခံ က်င့္သံုးလာတဲ့ ထံုးတမ္း အစဥ္အလာတစ္ခုသာ ျဖစ္ပါတယ္၊
ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူးလို႔ ဒီလို ေျပာလိုက္တယ္၊အဲဒီက်ေတာ့ ေက်နပ္တယ္။
Tradition ဆိုတာ သူတို႔လည္းရွိတယ္၊ကိုယ္လည္းရွိတယ္။ Tradition ဆုိတာ
အမွန္တရားလို႔ ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး။ဓေလ့ထံုးတမ္း အစဥ္အလာအရ လိုက္နာရတာေတြ
ရွိတယ္ေလ။ မွန္လို႔ လိုက္နာတာ မဟုတ္ဘူး၊မွားသည္ျဖစ္ေစ၊ မွန္သည္ျဖစ္ေစ ထံုးတမ္း အစဥ္အလာမို႔
လုပ္ေနၾကတာ။

ဒါက အမွန္တရားကို ရွာတဲ့ေနရာမွာ အဓိကမဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ျမတ္စြာဘုရားက Tradition နဲ႔လည္း
အမွန္တရားကို မရွာနဲ႔။ Tradition ဆုိတာ မွန္တာရွိတယ္၊ မွားတာ ရွိတယ္။ခုနက “အမ်ိဳးသမီးမဝင္ရ”ဆိုတာ “ဝင္ရင္ အကုသိုလ္ျဖစ္တယ္”ဆိုရင္ ဒါမွားတယ္။
ဘယ္လိုလုပ္ ဝင္ရင္ အကုသိုလ္ ျဖစ္မလဲ။ သို႔ေသာ္ အမ်ဳိးသမီးမဝင္ရ ဆိုတာ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြရဲ႕
Tradition အေနနဲ႔ အမ်ိဳးသမီး မဝင္ဖို႔ဆိုတာ ၊ဒါလူမ်ိဳးရဲ႕ Tradition ။ Tradition ဆိုသူတို႔နားလည္တယ္။

ဟို က်ဳိက္ထီး႐ိုးမွာလည္း ၾကည့္ေလ။ဘုရားဖက္ ကူးတဲ့ တံတားေလး ရွိတယ္မဟုတ္လား။
အမ်ိဳးသမီး မတက္ရဆိုတာ။အမ်ိဳးသမီးတက္ရင္ မိုးႀကိဳးပစ္တယ္ တို႔၊
မုန္တိုင္းထန္တယ္တို႔ ၊ ဘာတို႔ ေျပာၾကတယ္၊တစ္ခါတုန္းက ႏိုင္ငံျခား အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က
ေယာက္်ား လိုဝတ္ၿပီးေတာ့ ကူးသြားတာ၊မိုးႀကိဳးက မပစ္လိုက္ဘူး၊ မုန္တိုင္းကလည္း မက်လိုက္ဘူး။
မသိလိုက္ၾကဘူး၊ မ်က္စိလည္သြားတယ္နဲ႔တူတယ္။အကယ္၍ ေျပာတဲ့အတိုင္း မျဖစ္ရင္ ဒါသိကၡာက်တယ္၊
အဲဒီေတာ့ guide ေတြကို ေျပာလိုက္တယ္ “မင္းတို႔ အဲဒီလိုမေျပာနဲ႔၊ ဟိုဟာ ဒီဟာေတြ။
ႏိုင္ငံျခားသား ေတြကို Tradition လို႔သာေျပာ၊Tradition လို႔ေျပာရင္ ဒါကိစၥၿပီးတယ္။
သူတို႔မွာလည္းရွိတယ္၊ ဒါက Tradition ပဲ”လို႔ ဒီလိုပဲေျပာရမယ္။

Tradition ဆိုတာ ဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ အမွန္တရားကို ရွာရမယ့္ဟာ
မဟုတ္သည့္ အတြက္ေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားကTradition နဲ႔လည္း အမွန္တရားကို မရွာနဲ႔၊
အဲဒီတြင္ လမ္းမဆံုးနဲ႔ေပါ့။မွန္ကန္တဲ့ Tradition ရွိတယ္၊ မွားယြင္းေနတဲ့Tradition လည္းရွိတယ္ေပါ့။
ဒီလိုဆိုလိုတာေနာ္။အဲဒါကို “မာပရမၸရာယ” လို႔ေျပာတာ။
ဒီသုတၱန္ဟာ ဘဝအတြက္ Guide Line ေပးတဲ့ေနရာမွာ အလြန္ေကာင္းတယ္။
သို႔ေသာ္ ပံုပ်က္ ပန္းပ်က္ အဓိပၸာယ္မယူဆတတ္လို႔ရွိရင္ တလြဲေရာက္ ကုန္တတ္တယ္။ အကုန္ပယ္ဖို႔
ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာတာ မဟုတ္ဘူး။ အခုၾကည့္ report နဲ႔ အမွန္တရားကို မရွာနဲ႔၊
Report ဆိုတာ ဘာျဖစ္လို႔မရွာရတာတုန္းဆို မွန္တာလည္းရွိတယ္၊ မွားတာလည္းရွိတယ္။
မေသခ်ာဘူး။Tradition နဲ႔လည္း အမွန္တရားကိုမဆံုးျဖတ္နဲ႔။ Tradition ဆိုတာ မွန္တာလည္းရွိတယ္၊မွားတာလည္း ရွိတယ္။

●(၃)။ “မာ ဣတိကိရာယ”“ဣတိကိရ” ဆိုတာ ဒီလိုတဲ့ဆိုၿပီး တစ္ေယာက္လာေျပာ
တဲ့အရာ။ဘာျဖစ္သတဲ့ ညာျဖစ္သတဲ့၊ ဟိုလိုေျပာသတဲ့ဒီလိုေျပာသတဲ့၊ ေလာကမွာ “တဲ့”ေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။အဲဒါကို hearsay လို႔ေခၚတယ္။ၾကားလာတာကို တစ္ဆင့္လာေျပာတာေလ။
သူကလည္း တစ္ဆင့္ၾကားပဲ။သူကိုယ္တိုင္ျမင္တာမဟုတ္ဘူး။ဘာျဖစ္သတဲ့၊ညာျဖစ္သတဲ့ လာေျပာတာေပါ့။အဲဒီ hearsay ေတြ၊ “ဣတိကိရ” ဆိုတာေတြနဲ႔လည္း
အမွန္တရားကို မဆံုးျဖတ္နဲ႔တဲ့။အမွန္တရားကို ဆံုးျဖတ္ရင္ အမွန္ တရား မရႏိုင္ဘူး။
ဒီလိုဆိုလိုတာေနာ္၊ ဒါလည္း အမွန္တရားဆံုးျဖတ္ရမယ့္ အေၾကာင္းတစ္ခုမဟုတ္ဘူးတဲ့။
မွန္တာလည္းရွိမယ္၊ မွားတာလည္းရွိမယ္။

●(၄)။”မာ ပိဋကသမၸဒါေနန”
❦ပိဋက ဆိုတာ ဘုရားေဟာ ပိဋက ကိုေျပာတာ မဟုတ္ဘူး။
❦ “သင္ယူရတဲ့က်မ္းစာ” ကို “ပိဋက” လို႔ေျပာတာ။

“ပိဋကသမၸဒါေနန” စာထဲမွာပါတယ္ ဆိုတာနဲ႔လည္းအမွန္တရားကို မဆံုးျဖတ္နဲ႔လို႔ ဒီလိုေျပာတာ။
အဲဒီစကားလံုးကို ယူသံုးၿပီး ပိဋကသံုးပံုက စကားေတြ ပယ္ခ်င္တဲ့လူေတြက ေလွ်ာက္ေျပာတာ။
အဲဒါအဓိပၸာယ္မရွိဘူး၊ ဒါကိုဆိုလိုတာမဟုတ္ဘူး။

သတင္းစာထဲပါတယ္၊ ဂ်ာနယ္ထဲပါတယ္။စာအုပ္ထဲပါတယ္ဆိုတာနဲ႔ အမွန္ေျပာလို႔ မရဘူး။
ဒါ ဟုတ္တာေပါ့၊စာအုပ္ထဲမွာ အမွားေရးခ်င္လည္း ေရးမွာပဲေလ၊
မွားခ်င္ မွားတာပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ စာအုပ္ထဲမွာပါတယ္ဆိုတာနဲ႔လည္း အမွန္တရားကို ဆံုးျဖတ္လို႔မရဘူး၊
ဒါ သိပ္သဘာဝက်တာ။ ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္ကို အသံုးခ်ဖို႔ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာေနတာေနာ္။
ဒီ ပိဋကသံုးပံုကို ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ “ပိဋကသမၸဒါေနန”ဆိုတာ သင္ယူရတဲ့ က်မ္းစာမွန္သမွ်ကို
“ပိဋက” လို႔သံုးတာ။တခ်ဳိ႕ ႏိုင္ငံျခားသားေတြ ဘာသာျပန္တာေတာ့ ပိဋက ကို ျခင္းေတာင္း လို႔
ဘာသာျပန္ၾကတယ္။basket တဲ့။သို႔ေသာ္ ျခင္းေတာင္းကိုသာ ပိဋက လို႔ ေခၚတာ မဟုတ္ဘူး။
သင္ယူရတဲ့စာေပေတြကိုလည္း “ပိဋကတ္” လို႔ေခၚတယ္။

အဲဒီေတာ့ သင္ယူထားတဲ့ က်မ္းစာနဲ႔ ကိုက္တယ္ဆို႐ံုနဲ႔လည္း အမွန္တရားကို မဆံုးျဖတ္နဲ႔တဲ့။
မွန္ခ်င္မွန္မယ္၊ မွားခ်င္မွားမယ္၊ဒါတင္ရပ္မထားနဲ႔၊ ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္နဲ႔ ဆင္ျခင္စဥ္းစားဖို႔
လိုအပ္တယ္လို႔ ဒီလိုဆိုလိုတာေနာ္။

●(၅)။“မာ တကၠေဟတု”တကၠဆိုတာ ဒီကေန႔ Logic ကိုေခၚတာ။
အေၾကာင္း အက်ဳိး ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ေတြးေတာဆင္ျခင္မႈ၊တတၱေဗဒနည္း၊
ေတြးေခၚေျမာ္ျမင္တဲ့ နည္းစနစ္ တစ္ခုကို တကၠလို႔ေခၚတယ္။
Logic လို႔ေခၚတယ္။အဲဒီLogicနည္းနဲ႔လည္းပဲ အမွန္တရားကိုရွာလို႔
မမွန္ႏိုင္ဘူးတဲ့၊ ဆံုးျဖတ္လို႔မရဘူးလို႔ ဒီလိုဆိုလိုတယ္။ေလာကမွာ တတၱေဗဒနည္းေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္ေလ။ေၾကာင္းက်ိဳးဆင္ျခင္တာေပါ့။“လူသည္ ေသမ်ဳိးျဖစ္သည္၊ ဦးဘသည္ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္၊
ဒါ့ေၾကာင့္ ဦးဘသည္ ေသမ်ိဳးျဖစ္သည္။” ဒီလို ဆင္ျခင္တာမ်ိဳးကို ဆိုလိုတာ၊
ေၾကာင္းက်ဳိးဆင္ျခင္ၿပီး ေျပာတာ။

အဲဒီေတာ့ ေနရာတကာတိုင္းမွာ ဒီနည္းစနစ္ကိုသံုးလို႔ရွိရင္လည္း အမွန္တရားကို ရွာေဖြလို႔ရမွာ
မဟုတ္ဘူး။ အသိဉာဏ္နဲ႔ ရွာေဖြမွသာလွ်င္ မွန္ကန္တဲ့တရားကို သိႏိုင္တယ္လို႔။ ဒါေၾကာင့္မို႔ တတၱေဗဒနည္းနဲ႔လည္း အမွန္တရားကို မဆံုးျဖတ္ေလနဲ႔လို႔ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာတာ။
သူတို႔ေျပာေနတဲ့ သံသယေတြဟာ တစ္ခုတည္းမကဘူး။
ျမတ္စြာဘုရားက ေလာကမွာရွိတဲ့ သံသယျဖစ္ဖြယ္ရာေတြကို ဒီမွာ အကုန္ထုတ္ျပေနာ္။

●(၆)။“မာ နယေဟတု”တဲ့။“နယ” ဆိုတာ နည္းယူၿပီးေတာ့ ေျပာတာ၊
အေၾကာင္းျမင္ရင္ အက်ိဳးကို ေျပာလို႔ရတယ္။အက်ိဳးအေၾကာင္းကို ေျပာလို႔ရတယ္။
အဲဒါကို inference လို႔ေခၚတယ္။“အႏုမာန” လို႔ ေခၚတယ္။
တစ္ဆင့္သိတာ မွန္တာလည္း ရွိတယ္၊ မွားတာလည္းရွိတယ္။

ေတာင္ရဲ႕ ဟိုဘက္ကေနၿပီးေတာ့ မီးခိုးေတြထြက္ေနတာ ျမင္တဲ့သူတစ္ဦးက
“ေတာင္ရဲ႕ဟိုဘက္မွာ မီးေလာင္ေနတယ္”လို႔ေျပာတယ္၊ ဘာျဖစ္လို႔တုန္းဆို မီးခိုးဆိုတာ မီးကျဖစ္တာကိုး၊
သူျမင္တာက မီးခိုး၊ မီးရဲ႕ အက်ိဳးကိုသာ ျမင္တာ၊အက်ိဳးကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့ အေၾကာင္းကို လွမ္းေျပာတာ။
မီးကိုသူမျမင္ဘူး။ အဲဒါအၿမဲတမ္းမွန္သလားဆိုေတာ့ မီးခိုးျမင္တာနဲ႔
မီးရွိတယ္ လို႔ေျပာရင္ အၿမဲတမ္း မမွန္ဘူး။ တစ္ခါတေလ မီးရထားစက္ေခါင္းကလည္း
မီးခိုးထြက္ေသးတာပဲ၊ မီးမေလာင္ဘဲနဲ႔ မီးခိုးထြက္တာေရာ မရွိဘူးလား၊ရွိတယ္။
အဲဒီေတာ့ ဒါေတြက “အႏုမာန” လို႔ေခၚတယ္။

အက်ဳိးကိုၾကည့္ၿပီး အေၾကာင္းကို တြက္ဆတာ၊အေၾကာင္းကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့ အက်ိဳးကို တြက္ဆတာ၊
တစ္ခုပဲျမင္ရတယ္၊ တစ္ပိုင္းပဲျမင္ရတယ္၊ ျမင္ရတာနဲ႔က်န္တာကို မွန္းၿပီးေတာ့ ဆံုးျဖတ္တာ၊ inference
“အႏုမာန” လို႔ေခၚတယ္။တစ္ဆင့္ မွန္းဆၿပီးေတာ့ သိတာမ်ိဳး။
အဲဒါနဲ႔လည္း အမွန္တရားကို ရွာလို႔မရဘူး လို႔ ဒီလိုေျပာတာ။

ျမတ္စြာဘုရား ေဟာတာေတာ့ တကယ့္ကိုပစၥေဝကၡဏာဉာဏ္ကို ေဟာတာပဲ။ ဒါေၾကာင့္မို႔
ပစၥေဝကၡဏာဉာဏ္ မဟုတ္တာေတြနဲ႔ဆို တစ္ခုမွ စိတ္မခ်ရဘူး၊ ဘာျဖစ္လို႔တုန္းဆို ေလာက
လူသားေတြက အမွန္တရားဆိုတာကို အေတြးေတြ၊ အေျပာေတြနဲ႔ပဲ ရွာေနၾကတာ။

●(၇)။“အာကာရပရိဝိတေကၠန”ေၾကာင္းက်ိဳးဆင္ျခင္ၿပီး သံုးသပ္ၾကည့္တာ၊
အေၾကာင္း တရားကို ေတြးေတာဆင္ျခင္ၿပီး ၾကည့္တာ။အဲဒီလို ေတြးေတာဆင္ျခင္ၿပီးေတာ့
အေတြးအေခၚတစ္ခုနဲ႔ အမွန္တရားကို ဆံုးျဖတ္ရင္ မွန္လားဆို မမွန္ဘူး။ဒါနဲ႔လည္းပဲ အမွန္တရားကို
ဆံုးျဖတ္လို႔မရဘူး၊ ဒီလို ဆိုလိုတာ။

●(၈)။“ဒိ႒ိနိဇၥ်ာနကၡႏၱိယာ” “ဒိ႒ိ”ဆိုတာ ကိုယ့္ရဲ႕အျမင္၊ ကိုယ့္ရဲ႕အျမင္ကို
ဆင္ျခင္စဥ္းစားလိုက္တဲ့အခါ ေက်နပ္စရာအေျဖေတြ ထြက္တယ္။ကိုယ့္အျမင္ေလးက သေဘာက်စရာရွိတယ္။ေၾကာင္းက်ိဳးဆင္ျခင္လို႔ရတယ္၊ ကိုက္ညီတယ္။
ကိုယ့္အျမင္ဟာ သူမ်ားအျမင္နဲ႔လည္း ကိုက္ညီတယ္၊ေက်နပ္စရာ ေကာင္းတယ္၊
ဆင္ျခင္သံုးသပ္ၿပီး ၾကည့္မႈနဲ႔ေရာ၊အမွန္တရားကို ဆံုးျဖတ္လို႔ရလားဆိုေတာ့ မရဘူးတဲ့။
ျမတ္စြာဘုရားက အဲဒါနဲ႔လည္း ဆံုးျဖတ္လို႔မရဘူး။ေလာကလူေတြက ဆံုးျဖတ္ေနၾကတယ္။
ဒါမ်ဳိးေတြေပၚမွာ အေျခခံၿပီးေတာ့ ဆံုးျဖတ္ၾကတာကိုး၊ဒါေၾကာင့္မို႔ ျမတ္စြာဘုရားက ဒီအခ်က္ေတြနဲ႔
မဆံုးျဖတ္ဖို႔ ဒီသုတၲန္မွာ နည္းစနစ္တစ္ခုကိုေပးတာ။

●(၉)။ “မာ ဘဗၺ႐ူပတာယ”ျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိတာ possibility လို႔ေခၚတယ္။
ဘယ္ကိစၥ ျဖစ္ျဖစ္ လူေတြကေျပာၾကတယ္ “ဒါ ျဖစ္ႏိုင္တယ္” တဲ့။
အေၾကာင္းအက်ိဳး ဆင္ျခင္မႈေတာ့ ရွိတာေပါ့။ဒါျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ ေျပာရတဲ့ အရာတစ္ခုဟာလည္း
ကိုယ္က ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ ေျပာေပမယ့္ ျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္တာ၊ဒါေၾကာင့္မို႔ ဒါနဲ႔လည္းပဲ အမွန္တရားကို မဆံုးျဖတ္နဲ႔တဲ့။“ဘဗၺ႐ူပ” မွတ္သားထိုက္တယ္၊ ျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိတယ္
ဆိုတဲ့အခ်က္နဲ႔လည္း အမွန္တရားကို မဆံုးျဖတ္နဲ႔တဲ့။

ေနာက္ဆံုးအခ်က္က်ေတာ့ ဘာတုန္းဆို
●(၁၀)။“မာ သမေဏာ ေနာ ဂ႐ု”တခ်ဳိ႕က ေလးစားရတဲ့ သူ႔ရဲ႕ဆရာက ေျပာသြားတဲ့စကား
“ဒီသမဏဟာ တို႔ရဲ႕ဆရာပဲ၊ ဆရာေျပာတာဆိုရင္ မမွားဘူး” လို႔ ဒီလိုနဲ႔ အမွန္တရားကို
ဆံုးျဖတ္လို႔ မရဘူးတဲ့။

အဲဒီေတာ့ အသိဉာဏ္မပါဘဲနဲ႔ ဘယ္အခ်က္ကိုမွ ကိုယ့္ရဲ႕ ဆင္ျခင္တံုတရား ပစၥေဝကၡဏဉာဏ္
မရွိဘဲနဲ႔ ဘယ္ဟာကိုမွ အမွန္တရားလို႔ မဆံုးျဖတ္ရဘူးလို႔ ျမတ္စြာဘုရားက ကာလာမ
အမ်ိဳးသားေတြကို ေဟာတာ။

ဒီ(၁၀)ခ်က္၊ ဆရာႀကီးကေတာ့ တို႔ရဲ႕ဆရာပဲ (သို႔မဟုတ္) တို႔ရဲ႕ဆရာေတာ္ႀကီးက ေျပာသြားတာ။အခုေခတ္ဆိုလို႔ ရွိရင္ တို႔ဘုန္းႀကီးက ေျပာတာ၊
တို႔ဦးဇင္းက ေျပာတာ ဆိုၿပီးေတာ့လည္းပဲ ဒီမွာတင္ လမ္းမဆံုးေစနဲ႔လို႔ ေျပာတာ၊
ကိုယ့္ဟာကိုယ္ စဥ္းစားဦးေပါ့။ဒီလိုဆိုလိုတာ။
 
-【စာရုိက္ပူေဇာ္သူ - Admin Team ofYoung Buddhist's Association】
-【ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာအရွင္နႏၵမာလာဘိဝံသ】

https://www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm/photos/a.322278357782183.936