ကရင္ရိုးရာ ဝါေခါင္လက္ခ်ည္ပြဲ

 

 

 

ဝါေခါင္လကို ကရင္လို လာေခါင္လုိ႔ ေခၚသတဲ့... ကရင္တို႔အတြက္ ဒီလရဲ႕ပြဲေတာ္က ဝါေခါင္လက္ခ်ည္ပြဲပါတဲ့... ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ဝါေခါင္လဆန္း ၁ ရက္ေန႔ကစျပီး လျပည့္ေန႔အထိ လက္ခ်ည္ပြဲ လုပ္ေလ့ရွိၾကသတဲ့... ဒီလက္ခ်ည္ပြဲကိုပဲ ျခည္ျဖဴဖြဲ႕မဂၤလာ... ဝါေခါင္ျခည္ျဖဴပြဲ ဆိုျပီးေတာ့လဲ ေခၚၾကေသးသတဲ့...

တကယ္ေတာ့ ကရင္ရိုးရာ လက္ခ်ည္ပြဲဆိုတာက ဝါေခါင္လမွာ လုပ္တဲ့ပြဲတင္ မကပါဘူး... ကာလေဒသကို လိုက္ျပီးေတာ့ အမ်ိဳးအစား ၃ မ်ိဳး ကြဲပါသတဲ့ဗ်ာ... ဒါေတြကေတာ့...
- လိပ္ျပာေခၚ ဆုေတာင္လက္ခ်ည္ပြဲ...
- ထိမ္းျမားမဂၤလာ လက္ခ်ည္ပြဲ... နဲ႔
- ဝါေခါင္လက္ခ်ည္ပြဲ... ေတြပဲ ျဖစ္ၾကပါတယ္...

ထိမ္းျမားမဂၤလာ လက္ခ်ည္ပြဲဆိုတာက ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ လိပ္ျပာေတြကို မခြဲအတူတူ တစ္သက္လံုး လက္တြဲသြားႏိုင္ေအာင္ ျပဳလုပ္က်င္းပတဲ့... ကရင္ရိုးရာ လက္ထပ္ထိမ္းျမားတဲ့ အခမ္းအနားတစ္ခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္...

လိပ္ျပာေခၚ ဆုေတာင္းလက္ခ်ည္ပြဲ က်ျပန္ေတာ့ နာမက်န္း ျဖစ္ေနတဲ့ အိမ္သူအိမ္သားအတြက္ သူ႔ရဲ႕လိပ္ျပာကိုေခၚျပီး လူနဲ႔ျမဲေအာင္ က်န္းမာေအာင္ ဆုေတာင္းေပးတဲ့ပြဲ ျဖစ္ပါတယ္...

ဝါေခါင္လ လက္ခ်ည္ပြဲက်ေတာ့... အဓိပၸါယ္ေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေနပါသတဲ့... ပံုမွန္အားျဖင့္ ဝါေခါင္လဟာ ကရင္လူမ်ိဳးတုိ႔အတြက္ ဆန္စပါး ေကာက္ပဲသီးႏွံေတြ စိုက္ပ်ိဳးျပီးစီးခ်ိန္... အခါကာလအားျဖင့္ အလုပ္နားခ်ိန္ပါ...

ဒီလို အလုပ္နားခ်ိန္မွာ တစ္နယ္တစ္ေက်း ေရာက္ရွိေနၾကတဲ့ မိသားစုဝင္ေတြ ျပန္လည္ဆံုစည္းျပီး မိဘဘိုးဘြားတို႔က သားသမီး ေျမးျမစ္ေတြကို စုစည္းေစျပီး ၾသဝါဒေပး ဆိုဆံုးမၾကသလို... စပါးဆန္ေရ တိုးပြာထြက္ရွိျပီး လုပ္ငန္းကိုင္ခန္း တိုးတက္စည္ပင္ေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းပ႑ာ ျပဳေပးၾကပါတယ္...

ဒီအခ်ိန္ဟာ ကရင္လူမ်ိဳးေတြအတြက္ အလုပ္နားခ်ိန္လဲျဖစ္ မိုးသည္းထန္စြာ ရြာသြန္းခ်ိန္ ျဖစ္တာမို႔ ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားမႈလဲ နည္းပါးသလို... ပိုးမႊားအင္းဆက္ေတြ ေပါက္ပြားထူေျပာျပီး ေရာဂါဘယ ထူေျပာတဲ့ အခ်ိန္လို႔လဲ ဆိုႏိုင္ပါတယ္... ဒါ့ေၾကာင့္မို႔ ဘိုးဘြားမိဘ ဆရာသမားေတြရဲ႕ က်န္းမာေစေၾကာင္း ေမတၱာပို႔ဆုေတာင္းမႈကို ခံယူၾကရတဲ့ ကာလလို႔လဲ ဆိုၾကပါတယ္...

ကရင္လူမ်ိဳးတို႔ ဟိုး... ေရွးႏွစ္ေပါင္း ေထာင္နဲ႔ခ်ီတဲ့ ကာလက ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ ေျပာင္းေရႊ႕ၾကရင္း ေရာက္ေလရာ အရပ္ေဒသမွာ မိဘေဆြးမ်ိဳးေတြ ျပန္လည္အမွတ္ရေစဖို႔... ျပန္ဆံုစည္းၾကေစဖို႔ ကရင္လူမ်ိဳး ေခါင္းေဆာင္ အၾကီးအကဲေတြက ရည္ရြယ္ျပီး ျပဳလုပ္ေပးခဲ့ၾကတဲ့ ပြဲလို႔လဲ ဆိုၾကပါတယ္...

တကယ္ေတာ့ ဝါေခါင္လ ခ်ည္ျဖဴပြဲဟာ ကရင္လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ မိသားစု ေဆြမ်ိဳးေတြ ဘယ္လိုပင္ အကြဲကြဲ အျပားျပား ျဖစ္ေနပါေစ.... ဘယ္ေနရာကို ေရာက္ေနပါေစ... ျပန္လည္ဆံုးစည္းၾကျပီး စည္းလံုးညီညႊတ္စြာနဲ႔ ရိုးရာအေမြေတြကို လက္ဆင့္ကမ္းေပးရာ... ဘိုးဘြားမိဘေတြက သားသမီး ေျမးျမစ္ေတြကို က်န္းမာေစေၾကာင္း လုပ္ငန္းကိုင္ခန္း အဆင္ေျပပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းေပးၾကတဲ့ ပြဲျဖစ္ပါတယ္...

မဂၤလာယူၾကတဲ့ ပြဲျဖစ္တာမို႔ ရိုးရာဝတ္စံု ကိုယ္စီဝတ္ထားၾကတဲ့ မိသားစုထဲမွာ ဒီပြဲကို ဦးေဆာင္တဲ့ သူေတြဟာ ပထမအိမ္ေထာင္ ၾကင္ယာစံု ျဖစ္ရပါတယ္တဲ့... ပြဲမစခင္ တစ္ရက္အလိုမွာ ဒီဦးေဆာင္တဲ့ အဘိုးအဘြား စံုတြဲဟာ အိမ္ေလွကားမၾကီးကို ေယာက္မနဲ႔ အသာအယာေခါက္ျပီး လိပ္ျပာေခၚရပါသတဲ့...

ပါဝင္ဆင္ႏႊဲသူ အကုန္လံုးဟာ ရိုးရာဝတ္စံုကိုပဲ ဝတ္ဆင္ၾကရပါတယ္... ပြဲမွာပါဝင္မယ့္ အဓိက ေဒါင္းလန္းေတြကိုလဲ မိစံုဖစံု သားသမီးေတြကပဲ ကိုင္မၾကရပါတယ္... ဒီေဒါင္လန္းေတြ ထဲမွာျပင္ဆင္ ထည့္သြင္းရတဲ့ ပစၥည္ ခုႏွစ္မ်ိဳးမွာလဲ သူ႔အဓိပၸါယ္ သူ႔တန္ဖိုးေတြ ကိုယ္စီရွိပါရဲ႕... ဒါေတြကေတာ့...

- မေကာင္းဆိုးရြာနဲ႔ မေကာင္းတဲ့ ပေယာဂကံေတြကို ကာကြယ္တားဆီးဖို႔... ျခည္ျဖဴပြဲရဲ႕ အဓိကပစၥည္းျဖစ္တဲ့ ျခည္ျဖဴသံုးခင္စု ခုႏွစ္ပိုင္း

- ကရင္လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ အဓိက အစားအစာလဲျဖစ္... ကရင္လူမ်ဳိဳးေတြကို စည္းလံုးစြာ ေနထိုင္ေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵဥပမာလဲ ျဖစ္ေစမယ့္ က်စ္က်စ္လစ္လစ္ ဆုပ္ထားတဲ့ အလြယ္တကူ မပုပ္သိုးႏိုင္တဲ့ ထမင္းဆုပ္ ခုႏွစ္ဆုပ္

- ကရင္ေတြ ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္တုန္းက လမ္းျပခဲ့တဲ့ မုဆိုးၾကီး ဖူ႕ေထာ္မဲက လမ္းမွာေတြ႕ခဲ့တဲ့ ခရုဖင္ခၽြန္ေလးေတြလို စုစည္းေနတဲ့အခါ အခၽြန္ေတြက ေဘးဘက္ကို ကားေနတာမို႔ စုစည္းစည္းလံုးရင္ ရန္သူက အလြယ္တကူ ရန္သတၱရု မျပဳႏိုင္တာကို အမွတ္ရေစဖို႔ ေကာက္ညွင္းဖင္ခၽြန္ ခုႏွစ္ထုပ္

- သီးပြင့္ၾကတဲ့ ငွက္ေပ်ာဖီး ငွက္ေပ်ာခိုင္ေတြလို... စည္းလံုးညီညႊတ္ေစဖို႔... ဘယ္လိုခုတ္ခုတ္ ဘယ္လိုသတ္သတ္ ပင္စည္ကေနပြားျပီး ျပန္ရွင္သန္ႏိုင္တဲ့ ငွက္ေပ်ာပင္ရဲ႕ အစြမ္းကို ဥပမာျပဳျပီး သာကြီသားမိန္႔ဆိုတဲ့ စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်န္းမာေစဖို႔ အဓိပၸါယ္ရွိတဲ့ ငွက္ေပ်ာသီးမွည့္ ခုႏွစ္လံုး... အမွည့္အလြယ္တကူ မရရင္လဲ ျပဳတ္ျပီးေတာ့ ထည့္ၾကသတဲ့...

- ဖဝ့္ဝီလိေခၚတဲ့ ပင္စည္က်ရာ အပင္ေပါက္ျပီး အံုလိုက္က်င္းလိုက္ ပြားမ်ားတတ္သလို ေဆးဖက္လဲဝင္တဲ့ ပန္းခုႏွစ္ခက္...

- ဘယ္လိုခုတ္ခုတ္ ပင္စည္ကေရာ အဆင္အပိုင္းကေရာ ျပန္ရွင္သန္ႏိုင္သလို ေရာဂါဘယဒဏ္ ခံႏိုင္ျပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕ပင္ကိုယ္ အစြမ္းျဖစ္တဲ့ အခ်ိဳဓါတ္ေပးစြမ္းႏိုင္တဲ့ သေဘာတရားကို အမွတ္ရႏိုင္ေစၾကဖို႔ ၾကံဆစ္ပိုင္း ခုႏွစ္ပိုင္း

- ေမတၱာရဲ႕ ေအခ်မ္းတဲ့ သေဘာကိုေဆာင္တဲ့... မေကာင္းမႈနဲ႔ အညစ္အေၾကးေတြကို ေဆးေၾကာသန္႔စင္ ေပးႏိုင္တဲ့သေဘာ... မိဘဘိုးဘြားေတြရဲ႕ ေစတနာေမတၱာကို ကိုယ္စားျပဳႏိုင္တဲ့... ေအးျမၾကည္လင္တဲ့ ေမတၱာေရစင္တစ္ခြက္

ဒါေတြကို ေဒါင္းလန္းထဲမယ္ စုထည့္ျပီးေတာ့ ျပင္ဆင္ထား ၾကရပါသတဲ့...

ဦးေဆာင္တဲ့ အဘိုးအဘြား စံုတြဲက ေဒါင္းလန္းေဘးကို ေယာက္မနဲ႔ ခပ္သာသာရိုက္ျပီးေတာ့ ဝိဥာဥ္လိပ္ျပာေတြ အကုန္အစံု ေရာက္ၾကျပီလားလို႔ ေမးတဲ့အခါ ေဒါင္းလန္းကိုယ္စီနဲ႔ မဂၤလာေမာင္မယ္ေတြက ေရာက္ၾကပါျပီဆိုျပီး သံုးၾကိမ္သံုးခါ အေမးအေျဖ လုပ္ျပီးေတာ့ ခ်ည္ျဖဴပြဲကို စၾကပါသတဲ့...

ဘိုးဘြားစံုတြဲက ခ်ည္ျဖဴပတ္ေပးရင္း ပလူး ဆိုတဲ့စကားနဲ႔ အစျပဳတဲ့ က်န္းမာခ်မ္းသာ ပါေစၾကာင္း ဆုေတာင္းစာေတြ ရြတ္ဖတ္ေပးၾကပါတယ္... ေမတၱာစာ ဆုေတာင္းစာမွာ... သားသမီး ေျမးျမစ္ေတြ က်န္းမာေစဖို႔... မိသားစုနဲ႔ မခြဲမခြာပဲ ေနၾကဖို႔... ေက်ာက္သံပတၱျမား... လယ္ယာကၽြဲႏြား ဆန္းေရစပါး ေပါမ်ားေစဖို႔... က်န္းမာသန္းစြမ္းျပီး ေရာဂါဘယ ကင္းေစဖို႔ ဆုေတာင္းေပးၾကတာပါ...

မဂၤလာေမာင္မယ္ေတြ အကုန္လံုးကို ခ်ည္ပတ္ေပးတာ ျပီးသြားရင္ေတာ့... ေဒါင္းလန္းထဲက စားစရာေတြကိ အတူတူဝိုင္းဖြဲ႕ စားေသာက္ၾကရင္းနဲ႔ ခ်ည္ျဖဴဖြဲ႔တဲ့ပြဲ ျပီးဆံုးပါသတဲ့... ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈ အတီးအမႈတ္ အကအလွေတြလဲ ပါၾကသေပါ့...

ကိုကား။ ။ ဟိုဖတ္ဒီဖတ္... ဟိုရွာဒီရွာ... ဟိုကူးဒီကူး...

အမွားအယြင္း ပါလို႔ရွိရင္ ျပင္ေပးသြားပါလို႔...
-----------------------------------------------------------------------------------------

ဒီအခ်ိန္ဟာ ကရင္တိုင္းရင္းသား တိုင္းရင္းသူေတြအတြက္ ျခည္ဖြဲ႔ေပးၾကတဲ့ အခါကာလေပါ့... ဘယ္လိုပဲ ေရွးကရင္လူမ်ိဳးေတြက ရိုးရာပြဲ မိသားစုေတြနဲ႔ စံုစည္းတဲ့ပြဲေတြ ျပဳလုပ္ၾကဖို႔ အေလ့ထားခဲ့ေပမယ့္ ဒီပြဲကို မိစံုဖစံုနဲ႔ ေဆြးမ်ိဳးအသိုက္အဝန္း အစံုအလင္နဲ႔ ဆက္လက္ျပီး ထိန္းႏိုင္ၾကပါဖို႔ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ခက္ခဲၾကေတာ့မလဲ ေတြးမိပါတယ္...

ရာစုႏွစ္နဲ႔ခ်ီျပီးေတာ့ ျပည္ပက်ဴးေက်ာ္မႈဒဏ္... ျပည္တြင္းစစ္ပြဲေတြနဲ႔ စစ္တလင္းျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ျမန္မာျပည္မယ္ ေသကြဲကြဲလို႔ ျပန္မဆံုႏိုင္ၾကတဲ့ မိသားစုေတြ... ျပည္တြင္းစစ္ေၾကာင့္ မိကြဲဖကြဲျပီး ဒုကၡသည္စခန္း ေရာက္လိုေရာက္... တစ္ဖက္ႏိုင္ငံ ေရာက္လိုေရာက္... တျခားေသာ ႏိုင္ငံေတြေရာက္လိုေရာက္ ျဖစ္သြားၾကတဲ့ မိသားစုေတြ...

စီးပြားေရး အဆင္မေျပမႈေတြေၾကာင့္... တစ္နယ္တစ္ေက်း... တစ္ဖက္ႏိုင္ငံနဲ႔ အိမ္နီးနားျခင္း ႏိုင္ငံေတြကို သြားေရာက္အလုပ္လုပ္ကိုင္ အသက္ေမြးေတြရတဲ့ မိသားစုေတြ... ဒီလိုမိသားစုေတြကေန ေပါက္ပြားလာၾကတဲ့ ကေလးသူငယ္ေတြ... ဒီလိုရိုးရာပြဲေတြနဲ႔ အထိအေတြ႕မွ ရွိၾကပါေတာ့မလား...

မိဘဘိုးဘြားေတြကေကာ ဒီယဥ္ေက်းမႈ အေမြေတြကို လက္ဆင့္ကမ္းေပးဖို႔ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ခက္ခဲလာမလဲ... ဒီမ်ိဳးဆက္ေတြကေကာ ဒီတန္ဖိုးရွိတဲ့ ရိုးရာေတြကို ဆက္ထိမ္းသိမ္းႏိုင္ၾကဖို႔ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ခက္ခဲၾကမလဲ... ဆိုတဲ့အေတြးမ်ားစြာနဲ႔...


https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10204421665843930&set=a.1307913340136.