အဲဒါ ဘာေကာင္လဲ ?

အသက္ ၈၀ အရြယ္ အဘုိးအုိတစ္ဦးဟာ အိမ္ထဲက ဆုိဖာမွာ အသက္ ၄၅ႏွစ္အရြယ္ ပညာတတ္သားျဖစ္သူနဲ႔ထုိင္ေနတုန္းမွာ ရုတ္တရက္ ျပတင္းေပါက္မွာ က်ီးကန္းတစ္ေကာင္ လာနားပါတယ္။ ဖခင္ျဖစ္သူက သားကုိေမးတယ္။ “အဲဒါ ဘာေကာင္လဲ သား?” သားကေျဖတယ္ “အဲဒါက်ီးကန္းပါ အေဖ”။ မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာေတာ႔ ဖခင္ျဖစ္သူက သားကုိ ဒုတိယအႀကိမ္ထပ္ေမးပါတယ္။ “အဲဒါ ဘာေကာင္လဲ သား?” သားကေျဖတယ္ “အခုေလးပဲ ေျပာၿပီးၿပီေလ အဲဒါက်ီးကန္း”။ ခဏအၾကာမွာ ဖခင္ဟာ သားကုိ တတိယအႀကိမ္ ထပ္ေမးလုိက္ပါတယ္။ “သား အဲဒါ ဘာေကာင္လဲ?” ဒီတစ္ႀကိမ္မွာေတာ႔ သားျဖစ္ရဲ႕ေလသံထဲမွာ စိတ္ဆုိးသံပါလာၿပီး ဖခင္ျဖစ္သူကုိ မညာမတာျပန္ေျပာလုိက္ပါတယ္။ “အဲဒါ က်ီးကန္း…. က်ီးကန္း….”။ ခဏေလာက္အၾကာမွာ ဖခင္ဟာ သားကုိ ေလးႀကိမ္ေျမာက္ထပ္ေမးလုိက္ပါတယ္။ “အဲဒါ ဘာေကာင္လဲ သား?” ဒီအႀကိမ္မွာေတာ႔ သားဟာ ဖခင္ကုိ ေအာ္ဟစ္ေျပာဆုိပါေတာ႔တယ္။ “အေဖ ဘာေၾကာင္႔ ဒီေမးခြန္းကုိ ထပ္တလဲလဲေမးေနရတာလဲ? ကြ်န္ေတာ္ အႀကိမ္မေရတြက္ႏုိင္ေအာင္ ေျပာၿပီးၿပီေလ။” “အဲဒါ က်ီးကန္း သိလား” “ခင္ဗ်ား ဒါေလးမွ နားမလည္ႏုိင္ဘူးလား?”

ခဏၾကာၿပီးေနာက္မွာေတာ႔ ဖခင္ျဖစ္သူဟာ သူ႔အခန္းထဲကုိ၀င္သြားၿပီး ေဟာင္းႏြမ္းစုတ္ျပတ္ေနတဲ႔ ဒုိင္ယာရီ စာအုပ္ေလးနဲ႔ျပန္ထြက္လာပါ။ အဲဒီစာအုပ္ေလးဟာ သူ႔သာေမြးကတည္းက ထိန္းသိမ္းလာခဲ႔တဲ႔စာအုပ္ပါ။ စာမ်က္ႏွာတစ္ရြက္ကုိဖြင္႔ၿပီး သူ႔ရဲ႕သားကုိ ဖတ္ၾကည္႔ဖုိ႔ေျပာပါတယ္။ သားျဖစ္သူက ဖတ္တဲ႔အခါမွာ ေအာက္ပါစာလုံးေတြကုိ ေတြ႔လုိက္ရပါတယ္။

ဒီကေန႔ ကြ်န္ေတာ္႔သားေလးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ ဆုိဖာေပၚမွာထုိင္ေနတုန္း ျပတင္းေပါက္မွာ က်ီးကန္းတစ္ေကာင္လာနားတယ္။ ကြ်န္ေတာ္႔သားက အဲဒါဘာေကာင္လဲဆုိတာကုိ ၂၃ ႀကိမ္ေမးပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ၂၃ႀကိမ္လုံးလုံးေျဖပါတယ္။ အဲဒါ က်ီးကန္းဆုိတဲ႔ ငွက္ပါဆုိတာကုိ။ ေမးခြန္းတစ္ခုတည္းကုိပဲ ထပ္ခါ ထပ္ခါ သားကေမးလုိက္တဲ႔အခ်ိန္တုိင္းမွာ ကြ်န္ေတာ္သူ႔ကုိ ၾကင္ၾကင္နာနာ ေပြ႔ဖက္ထားခဲ႔ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္လုံး၀ကုိ စိတ္ဆုိးမႈမျဖစ္တဲ႔အျပင္ ရုိးသားတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔သားေလးအတြက္ ဂရုဏာသက္မိပါတယ္။

ကေလးျဖစ္သူက ၂၃ ႀကိမ္တုိင္တုိင္ “အဲဒါ ဘာေကာင္လဲ?” လုိ႔ေမးခဲ႔စဥ္က ဖခင္ျဖစ္သူဟာ စိတ္မဆုိးဘဲ ၂၃ ႀကိမ္တုိင္တုိင္ေျဖေပးခဲ႔တာမွာ ဒီေန႔အခ်ိန္မွာ ဖခင္ျဖစ္သူက သားကုိ ဒီေမးခြန္းကုိပဲ ေလးႀကိမ္ေမးရုံနဲ႔ စိတ္ဆုိး ေဒါသထြက္ပါသတဲ႔။

ဒါေၾကာင္႔မုိ႔ သင္႔မိဘေတြဟာ အရြယ္ရလာၿပီဆုိရင္ သူတုိ႔ကုိ ၀န္ထုပ္၀န္ပုိးသဖြယ္သေဘာထားၿပီး မႏွစ္ၿမဳိ႕စရာလုိ႔ ၾကည္႔ျမင္မယူဆလုိက္ပါနဲ႔။ သူတုိ႔ကုိ က်က္သေရရွိတဲ႔စကားေလးေတြေျပာေပးပါ။ ေအးေအးေဆးေဆး ေျပာပါ။ သူတုိ႔ကုိ ရုိရုိေသေသ ႏွိမ္႔ႏွိမ္႔ခ်ခ်နဲ႔ ၾကင္ၾကင္နာနာေျပာဆုိဆက္ဆံေပးပါ။ သူတုိ႔ေတြဟာ အတၱကင္းတဲ႔ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အေပၚကုိ သြန္းေလာင္းခဲ႔သူေတြပါ။ 

ဒီကေန႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ေတြကုိ လူ႔အသုိင္းအ၀ုိင္းမွာ ရပ္တည္ႏုိင္ေအာင္လုပ္ေပးဖုိ႔ သူတုိ႔ဟာ မုန္တုိင္းမျမင္ အပူဒဏ္မျမင္နဲ႔ ေတာင္ေတြကုိေက်ာ္ၿပီး ေခ်ာက္ကမ္းပါးေတြကုိျဖတ္လာခဲ႔ၾကရသူေတြပါ။
ဤစာအား ေ၀မွ်ျခင္းအားျဖင္႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔၏ အသိစိတ္မ်ားကုိ ျမွင္႔တင္ေပးၾကပါစုိ႔။

Ref: English-ျမန္မာ စာပေဒသာ။

Posted by ကိုစုိးႏိုင္

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=511767072254462&set=a.351047714993066