တြက္ေျခကုိက္တ့ဲ သေဘာ

မိုးသက္ေလေလး ေသြးလာေတာ့မွ ကုိေက်းညိဳတစ္ေယာက္ ထီး ျပင္ဖို႔ သတိရေတာ့တယ္။
ဒါနဲ႔ ကေလးေတြရဲ႕ထီးေတြေရာ၊ သူ႔ထီးေရာ၊ သူ႔ဇနီးရဲ႕ထီးေရာ၊ စုစုေပါင္း ထီး ၆လက္ကုိ ထီးျပင္ဆိုင္ဝင္ပုိ႔ခ့ဲျပီး ရံုးကုိ ဆက္သြားလိုက္တယ္။

ဘတ္စ္ကားေပၚကအဆင္းမွာ...
လူကအက်င့္ပါေနေတာ့ သူ႔ေဘးခံုကအဖြားႀကီး ခ်ိတ္ထားတ့ဲထီးကုိ ဆြဲယူျပီး ဆင္းမယ္လုပ္တယ္
ဆိုေတာ့ အဖြားၾကီးက ေအာ္ေတာ့တာေပ့ါ... ...

"ဟ့ဲ... ဟ့ဲ ထီးသူခိုး၊ ထီးသူခိုး"

အဲဒီေတာ့မွ သတိရလာျပီး အဖြားႀကီးကုိ ကျပာကရာ ေတာင္းပန္ရတာေပ့ါ... ...

"ေမ့လို႔ပါအဖြားရယ္၊ က်ေနာ္က ထီးကုိင္ေနက်မိုလို႔ပါ၊ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္"
"ဟြင္း... ဒါမ်ဳိးေတြ ရိုးေနျပီ"

ညေနရံုးကအျပန္ ျပင္ခိုင္းထားတ့ဲ ထီးေတြဝင္ယူျပီး ျပန္လာတယ္။
ကံမ်ားဆိုးခ်င္ေတာ့ မနက္တုန္းက အဖြားႀကီးနဲ႔ မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္ တိုးပါေလေရာဗ်ာ...
အဖြားႀကီးက သူ႔ကုိလွမ္းၾကည့္ရင္း မ့ဲရြဲ႕ျပီး မၾကားတၾကားေျပာသြားတယ္... ...

"ဟြင့္... ေတာ္ေတာ္ေလး အလုပ္ျဖစ္လာတယ္ေပ့ါေလ"
"ဂ်ာ..."


သန္၄ကုိ-ဘာသာျပန္သည္
https://www.facebook.com/thanlayko

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=672364972804144&set=a.572785052762137.1