ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေၾကာင္းစာအုပ္ေတြဖတ္ျဖစ္ရင္းနဲ ့တဆက္တည္းဖတ္ျဖစ္တာကေတာ့ ဂဠဳန္ဦးေစာရဲ့အေၾကာင္းေတြပါပဲ။ဒီလူၾကီးဘယ္လိုစိတ္နဲ ့မ်ား နိုင္ငံေတာ္လုပ္ၾကံမွဳၾကီးကို လုပ္ခဲ့သလဲသိခ်င္တာေပါ့ေလ။
တကယ္ေတာ့ ဦးေစာဟာလည္း လူေတာ္တစ္ေယာက္ပါ။
ေရွ ့ေနတစ္ေယာက္ျဖစ္ျပီး ဒိုင္အာခီေရြးေကာက္ပြဲမွာ အမတ္ျဖစ္ဖူးတယ္။
ဆရာစံတို ့ဂဠဳန္တပ္သားေတြ အတြက္လည္း ေရွ ့ေနလိုက္ေပးဖူးတယ္။
အဲ့ဒီမွာ ျပည္ထဲေရး အတြင္းဝန္ မစၥတာ ဘုသ္ဂေရ႕ဗလီ (Mr. Booth Gravely) က ဦးေစာကို "ေမာင္ေစာ ဂဠဳန္ ျဖစ္လာၿပီ" လို ့ေျပာရာကေန 'ဂဠဳန္ဦးေစာ' ဆိုျပီး အမည္တြင္လာခဲ့တယ္။ေနာက္ပိုင္းမွာ မ်ိဳးခ်စ္ပါတီေထာင္၊ နန္းရင္းဝန္လုပ္ ၊ တစ္ဆင့္ျပီးတစ္ဆင့္ အာဏာမက္လာရာကေန နိုင္ငံေတာ္လုပ္ၾကံမွဳၾကီးျဖစ္လာတယ္။
ၾကိဳးအေပးမခံရမီ အင္းစိန္ေထာင္ထဲမွာ တရားစာအုပ္ေတြဖတ္တယ္။ ကိုယ္တိုင္ေရးအတၳဳပတၱိေရးတယ္။ သူ ့သမီး ေဘဘီေစာကို ေနာက္ဆံုးေရးေပးတဲ့စာထဲမွာ ဦးေစာဟာ တရားေတာ္ေတာ္ေပါက္ေနမွန္းသိသာတယ္။ သူ ့ဇနီးနဲ ့သမီးခမ်ာမွာေတာ့ အယူခံဝင္ဖို ့ေရွ ့ေနငွားတာ ဘယ္သူကမွ ေရွ ့ေနမလိုက္ေပးရွာဘူး။
ႀကိဳးဒဏ္မခံရမီ တစ္ရက္ က ႀကိဳးတိုက္နံရံ မွာ ခဲနဲ ့စာေရးသြားတယ္။ "အတိတ္ဘဝမေကာင္းမႈက အရင္းခံေၾကာင့္ ဒုကၡျဖစ္ရသည္။ ဥယိ႒ကကံကကပ္၍ ႏွိပ္စက္ေသာေၾကာင့္ စိတ္ဆင္းရဲ၊ ကိုယ္ဆင္းရဲျဖစ္ရသည္။ အထည္ခံ႐ုပ္ၾကမ္းထုကား ေသသည္ေနာက္တိုင္ေအာင္ က်န္ရွိေလ၏"တဲ ့။
၁၉၄၈ေမလ ၈ ရက္ေန႔ လင္းအားႀကီး အခ်ိန္မွာ ဦးေစာႏွင့္ အေပါင္းအပါ တရားခံေတြကို ႀကိဳးဒဏ္ေပးတယ္။ ရန္ကုန္ေထာင္ႀကီးထဲမွာရန္ ႀကီးေအာင္နဲ ့စိန္ႀကီး၊အင္းစိန္ေထာင္မွာ ဦးေစာ၊ ေမာင္စိုး၊ သက္ႏွင္းနဲ ့ မံႈႀကီးတို ့ကို ႏွစ္ေယာက္တစ္တြဲစီ တစ္ နာရီျခား ႀကိဳးေပးတယ္။ ၾကိဳးဒဏ္ေပးမယ့္ နံနက္ငါနာရီခြဲမွာ ဦးေစာဟာ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္အထိ ဣေႁႏၵမပ်က္ဘဲ ၿပံဳးၿပံဳးရယ္ရယ္နဲ ့ေထာင္ပိုင္ႀကီးကို(ဂြတ္ဘိုင္)လို ့ ႏႈတ္ ဆက္သြားေသးသတဲ့။ ႀကိဳးစင္ေပၚသို႔ မတက္ခင္ ဘုရားလည္းဝတ္ျပဳသြားေသးတယ္။
အေလာင္းကိုေတာ့ အျပင္သယ္ခြင့္မရိွလို ့ေထာင္ထဲမွာပဲ သျဂၤ ဳိလ္ရရွာတယ္။
အင္းစိန္ေထာင္ကေနျပီး သူ ့ဇနီးကိုေရးတဲ့စာမွာ
" မာမီခင္ ကြ်န္ေတာ္၏ အေလာင္းကို အိမ္သို႔ မယူပါႏွင့္။
ဘယ္ကိုမွလည္း မယူပါႏွင့္။ ေသၿပီးေသာအပုပ္ေကာင္ႀကီးဟူ၍ တရား ႏွင့္ေျဖပါ။ သတိသံေဝဂျဖစ္ပါ။
အနိစၥ တရားႏွင့္ အနတၲတို႔ကို ပြားမ်ားပါ။ ေသၿပီျဖစ္၍ မထူးပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ မာမီတို႔ ဒုကၡမရွာၾကပါႏွင့္ေတာ့။ ေသသူအား ရည္ရြယ္၍ ပၪၨင္းခံျခင္း၊ ရွင္ျပဳျခင္း၊ ဆြမ္းေကြ်းျခင္း စေသာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈမ်ားကို လုပ္ပါက မာမီ တို႔မွာကုသိုလ္ရႏိုင္ပါသည္။ အမွ်အတန္း ေဝပါက ကုသိုလ္ရႏိုင္ပါသည္။ ဤသို႔ ေသာ ကုသိုလ္ေရးမ်ားကိုသာ ဂ႐ုစိုက္ပါ။"တဲ့။
သူ ့သမီး ေမသန္းေစာ(ခ)ေဘဘီေစာကိုေရးတဲ့စာမွာလည္း
"ခ်စ္သမီးသို႔
ခ်စ္သမီးအတြက္ အနည္းငယ္ ေရးရဦးမည္။ သမီးသည္ ငယ္စဥ္ကစ၍ သူတပါးအသတ္ကို မသတ္ဘဲ အျမဲေရွာင္ၾကဥ္လာခဲ့သလို၊ မိမိ၏ အသက္ထက္ဆံုး မည္သည့္အခါမွ သူတပါးအသက္ကို မသတ္ပါဟူ၍ ျမတ္စြာဘုရားေရွ႕ေတာ္၌ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း အဓိဌာန္ျပဳပါ။
ေနာက္ အေရးႀကီးတာတခုက သမီးအား မွာခဲ့ဦးမည္။ ဒယ္ဒီတို႔အမ်ဳိးသည္ အေဖမ်ဳိး၊ အေမ မ်ဳိးတို႔သည္ စိတ္အလြန္ထက္ၾကသည္၊ စိတ္ေကာင္းရိွၾကသည္။ သို႔ေသာ္ သူတပါးေစာ္ကားလာလွ်င္ မခံခ်င္ေသာစိတ္ထားက အလြန္အားႀကီးၾက၏၊ စိတ္ျပင္းထန္၏။ သူမ်ားတကာက တခ်က္႐ိုက္လွ်င္ ကိုယ္က အခ်က္ ၂၀ ျပန္႐ိုက္ခ်င္သည္။ လက္စားျပန္မေခ်ရလွ်င္ တသက္လံုး မေမ့ႏိုင္၊ မစားႏိုင္၊ မေနႏိုင္သလို ရိွၾကသည္။ ငါ့သမီး ဤသို႔သေဘာ မရိွေလႏွင့္။ အကယ္၍ တစံုတေယာက္က ရန္မူလာလွ်င္ သည္းခံပါ။ သည္းခံျခင္းသည္ပင္လွ်င္ ကုသိုလ္ေရး ျဖစ္ေတာ့၏။
အေရးအႀကီးဆံုး၊ အဖိုးတန္ဆံုး၊ ေနာက္ဆံုးအေမြတခု ေပးရဦးမည္။ ထိုအေမြကား အျခားမဟုတ္။ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ရတနာသံုးပါးကို အျမဲဆည္းကပ္ရမည္။
လူ႔ဘဝကိုရဖို႔ အလြန္ခဲယဥ္း၏။ ဘုရားသာသနာႏွင့္ ၾကံဳႀကိဳက္ဖို႔ရာ အလြန္ခဲယဥ္း၏။ ယခု သမီးတို႔မွာ လူ႔ဘဝကို ကံအားေလ်ာ္စြာ ေရာက္လာ၏။ အလြန္အဖိုးတန္သည့္ ျမတ္စြာဘုရား သာသနာေတာ္ႀကီးႏွင့္ ၾကံဳႀကိဳက္လ်က္ရိွ၏။
မေသမေနရသမွ် အခ်ိန္ကေလးအတြင္းမွာ ရတနာ သံုးပါးကို ေန႔ေရာညဥ့္ပါ ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ပါ။ ဝိပႆနာတရား အားထုတ္ပါ။
ျမန္မာျပည္၌ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြ မ်ားႏုိင္သေလာက္မ်ားေအာင္ ပဥၥင္းခံ၊ ရွင္ျပဳတို႔ကို ငါ့သမီး တတ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ပါ။
သူေတာ္ေကာင္းမ်ားေသာ ႏိုင္ငံအျဖစ္ႏွင့္ ျမန္မာျပည္သည္ ကမာၻတြင္ ထင္ရွားပါေစ။ ဤသို႔ျဖစ္ရန္ ငါ့သမီးသည္ တတ္ႏိုင္သမွ် ပါဝင္ကူညီပါ။ ေဆာင္ရြက္ပါ။ ဘုရား သာသနာေတာ္ အက်ဳိး၊ သတၱဝါမ်ား၏ အက်ဳိး၊ မိမိကိုယ္က်ဳိးအတြက္ျဖစ္ေပမည္ဟူ၍ တသက္လံုး မွတ္ထားပါ။ သမီးသည္ ဆရာေတာ္၊ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္မ်ားကို အျမဲကိုးကြယ္ပါ။ ဆည္းကပ္ပါ။ လွဴဒါန္းပါ။ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာဝနာ၊ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈမ်ားကို အျမဲအားထုတ္ပါ။ ဤကား- ငါ၏ ခ်စ္သမီး အား ေပးအပ္ခဲ့ေသာ အေမြပင္တည္း"
လိမၼာစြာေနရစ္ေပေတာ့ ခ်စ္သမီး
ေမာင္ေစာ"
ေသသူကေတာ့ ေသရွာေပမယ့္ က်န္ရစ္သူမိသားစုမွာေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ့ ကဲ့ရဲ့မွဳကမလြတ္ဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဇနီးေဒၚခင္ၾကည္ကေတာ့ မုဆိုးမခ်င္းတူေပမယ့္ ဦးေစာဇနီး ေဒၚသန္းခင္ခမ်ာမွာေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္က ကဲ့ရဲ့ရွာတယ္ဆိုျပီး အားမငယ္ဖို ့အားေပးခဲ့တယ္။ ေဒၚခင္ၾကည္ရဲ့ သေဘာထားၾကီးျမတ္မွဳေပါ့ေလ။
ေနာက္ဆက္တြဲသိရတာေတြက ဦးေစာရဲ ့ေျမးေတြဟာ ဒဂံု(၁)မွာေက်ာင္းတက္ေတာ့ အတန္းထဲမွာ ဆရာမက ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေၾကာင္းေျပာမိရင္ သူတို ့အဘိုးဦးေစာကိုစိတ္နာလို ့မ်က္ရည္က်တတ္သတဲ့။ သူတို ့ကိုလည္း အေပါင္းအသင္းသိပ္မလုပ္ၾကဘူးတဲ့။ အဘိုးရဲ့ အမည္းစက္ေတြက အျပစ္မရိွတဲ့ သူ ့ေျမးေတြမွာ လာအရိပ္ထိုးေနတာစိတ္မေကာင္းစရာပဲ။
တေလာတုန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္အတၳဳပတၱိရုပ္ရွင္ရိုက္မယ္ဆိုေတာ့လည္း ဦးေစာနဲ ့ရုပ္တူတဲ့ ေျမးတစ္ေယာက္က သူကိုယ္တိုင္ ဦးေစာေနရာမွာ ဝင္သရုပ္ေဆာင္ေပးပါရေစဆိုျပီးကမ္းလွမ္းတယ္။ သူ ့အဘိုးရဲ့မိုက္ျပစ္ေတြရိွခဲ့ေပမယ့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဇာတ္ကားမွာ သူပါဝင္ခ်င္ပါတယ္ဆိုတဲ့သတင္းတက္လာေတာ့ ေအာက္ကေန ကြန္မန္ ့ေတြနဲ ့ဝိုင္းဆဲၾကတာေတြေတြ ့ရတယ္။ တကယ္စိတ္မေကာင္းဘူး။
ဦးေစာအေၾကာင္းဖတ္ျဖစ္ရင္းနဲ ့သင္ခန္းစာတစ္ခုရခဲ့တယ္။
ကိုယ့္ရဲ့ မိုက္ျပစ္ေတြဟာ ေဆြခုနစ္ဆက္ မ်ိဳးခုနစ္ဆက္ အရွက္ရမယ့္ကိစၥျဖစ္ခဲ့ရင္ ကိုယ့္သားေျမးေတြမွာ ကိုယ့္နာမည္ၾကားတိုင္းအၾကိမ္ၾကိမ္ေသေနရတယ္။
ကိုယ့္အမ်ိဳးကေတာင္ ကိုယ့္နာမည္ထုတ္မေျပာရဲေလာက္ေအာင္ ရာဇဝင္ရိုင္းခဲ့သူတစ္ေယာက္ဟာ ဘဝမွာ ဘာမ်ားေအာက္ေမ့စရာရိွပါေတာ့မလဲ။
ကိုးကား ...
ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ ေနာက္ဆံုးေန႔ရက္မ်ား - တကၠသိုလ္ စိန္တင္
လူျဖစ္ရျခင္း၏ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္
သမိုင္းတေကြ ့မွ ဂဠဳန္ဦးေစာ
- ယဥ္ ယဥ္ေႏွာင္း မွကူးယူေဖာ္ျပေပးပါသည္။
တကယ္ေတာ့ ဦးေစာဟာလည္း လူေတာ္တစ္ေယာက္ပါ။
ေရွ ့ေနတစ္ေယာက္ျဖစ္ျပီး ဒိုင္အာခီေရြးေကာက္ပြဲမွာ အမတ္ျဖစ္ဖူးတယ္။
ဆရာစံတို ့ဂဠဳန္တပ္သားေတြ အတြက္လည္း ေရွ ့ေနလိုက္ေပးဖူးတယ္။
အဲ့ဒီမွာ ျပည္ထဲေရး အတြင္းဝန္ မစၥတာ ဘုသ္ဂေရ႕ဗလီ (Mr. Booth Gravely) က ဦးေစာကို "ေမာင္ေစာ ဂဠဳန္ ျဖစ္လာၿပီ" လို ့ေျပာရာကေန 'ဂဠဳန္ဦးေစာ' ဆိုျပီး အမည္တြင္လာခဲ့တယ္။ေနာက္ပိုင္းမွာ မ်ိဳးခ်စ္ပါတီေထာင္၊ နန္းရင္းဝန္လုပ္ ၊ တစ္ဆင့္ျပီးတစ္ဆင့္ အာဏာမက္လာရာကေန နိုင္ငံေတာ္လုပ္ၾကံမွဳၾကီးျဖစ္လာတယ္။
ၾကိဳးအေပးမခံရမီ အင္းစိန္ေထာင္ထဲမွာ တရားစာအုပ္ေတြဖတ္တယ္။ ကိုယ္တိုင္ေရးအတၳဳပတၱိေရးတယ္။ သူ ့သမီး ေဘဘီေစာကို ေနာက္ဆံုးေရးေပးတဲ့စာထဲမွာ ဦးေစာဟာ တရားေတာ္ေတာ္ေပါက္ေနမွန္းသိသာတယ္။ သူ ့ဇနီးနဲ ့သမီးခမ်ာမွာေတာ့ အယူခံဝင္ဖို ့ေရွ ့ေနငွားတာ ဘယ္သူကမွ ေရွ ့ေနမလိုက္ေပးရွာဘူး။
ႀကိဳးဒဏ္မခံရမီ တစ္ရက္ က ႀကိဳးတိုက္နံရံ မွာ ခဲနဲ ့စာေရးသြားတယ္။ "အတိတ္ဘဝမေကာင္းမႈက အရင္းခံေၾကာင့္ ဒုကၡျဖစ္ရသည္။ ဥယိ႒ကကံကကပ္၍ ႏွိပ္စက္ေသာေၾကာင့္ စိတ္ဆင္းရဲ၊ ကိုယ္ဆင္းရဲျဖစ္ရသည္။ အထည္ခံ႐ုပ္ၾကမ္းထုကား ေသသည္ေနာက္တိုင္ေအာင္ က်န္ရွိေလ၏"တဲ ့။
၁၉၄၈ေမလ ၈ ရက္ေန႔ လင္းအားႀကီး အခ်ိန္မွာ ဦးေစာႏွင့္ အေပါင္းအပါ တရားခံေတြကို ႀကိဳးဒဏ္ေပးတယ္။ ရန္ကုန္ေထာင္ႀကီးထဲမွာရန္ ႀကီးေအာင္နဲ ့စိန္ႀကီး၊အင္းစိန္ေထာင္မွာ ဦးေစာ၊ ေမာင္စိုး၊ သက္ႏွင္းနဲ ့ မံႈႀကီးတို ့ကို ႏွစ္ေယာက္တစ္တြဲစီ တစ္ နာရီျခား ႀကိဳးေပးတယ္။ ၾကိဳးဒဏ္ေပးမယ့္ နံနက္ငါနာရီခြဲမွာ ဦးေစာဟာ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္အထိ ဣေႁႏၵမပ်က္ဘဲ ၿပံဳးၿပံဳးရယ္ရယ္နဲ ့ေထာင္ပိုင္ႀကီးကို(ဂြတ္ဘိုင္)လို ့ ႏႈတ္ ဆက္သြားေသးသတဲ့။ ႀကိဳးစင္ေပၚသို႔ မတက္ခင္ ဘုရားလည္းဝတ္ျပဳသြားေသးတယ္။
အေလာင္းကိုေတာ့ အျပင္သယ္ခြင့္မရိွလို ့ေထာင္ထဲမွာပဲ သျဂၤ ဳိလ္ရရွာတယ္။
အင္းစိန္ေထာင္ကေနျပီး သူ ့ဇနီးကိုေရးတဲ့စာမွာ
" မာမီခင္ ကြ်န္ေတာ္၏ အေလာင္းကို အိမ္သို႔ မယူပါႏွင့္။
ဘယ္ကိုမွလည္း မယူပါႏွင့္။ ေသၿပီးေသာအပုပ္ေကာင္ႀကီးဟူ၍ တရား ႏွင့္ေျဖပါ။ သတိသံေဝဂျဖစ္ပါ။
အနိစၥ တရားႏွင့္ အနတၲတို႔ကို ပြားမ်ားပါ။ ေသၿပီျဖစ္၍ မထူးပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ မာမီတို႔ ဒုကၡမရွာၾကပါႏွင့္ေတာ့။ ေသသူအား ရည္ရြယ္၍ ပၪၨင္းခံျခင္း၊ ရွင္ျပဳျခင္း၊ ဆြမ္းေကြ်းျခင္း စေသာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈမ်ားကို လုပ္ပါက မာမီ တို႔မွာကုသိုလ္ရႏိုင္ပါသည္။ အမွ်အတန္း ေဝပါက ကုသိုလ္ရႏိုင္ပါသည္။ ဤသို႔ ေသာ ကုသိုလ္ေရးမ်ားကိုသာ ဂ႐ုစိုက္ပါ။"တဲ့။
သူ ့သမီး ေမသန္းေစာ(ခ)ေဘဘီေစာကိုေရးတဲ့စာမွာလည္း
"ခ်စ္သမီးသို႔
ခ်စ္သမီးအတြက္ အနည္းငယ္ ေရးရဦးမည္။ သမီးသည္ ငယ္စဥ္ကစ၍ သူတပါးအသတ္ကို မသတ္ဘဲ အျမဲေရွာင္ၾကဥ္လာခဲ့သလို၊ မိမိ၏ အသက္ထက္ဆံုး မည္သည့္အခါမွ သူတပါးအသက္ကို မသတ္ပါဟူ၍ ျမတ္စြာဘုရားေရွ႕ေတာ္၌ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း အဓိဌာန္ျပဳပါ။
ေနာက္ အေရးႀကီးတာတခုက သမီးအား မွာခဲ့ဦးမည္။ ဒယ္ဒီတို႔အမ်ဳိးသည္ အေဖမ်ဳိး၊ အေမ မ်ဳိးတို႔သည္ စိတ္အလြန္ထက္ၾကသည္၊ စိတ္ေကာင္းရိွၾကသည္။ သို႔ေသာ္ သူတပါးေစာ္ကားလာလွ်င္ မခံခ်င္ေသာစိတ္ထားက အလြန္အားႀကီးၾက၏၊ စိတ္ျပင္းထန္၏။ သူမ်ားတကာက တခ်က္႐ိုက္လွ်င္ ကိုယ္က အခ်က္ ၂၀ ျပန္႐ိုက္ခ်င္သည္။ လက္စားျပန္မေခ်ရလွ်င္ တသက္လံုး မေမ့ႏိုင္၊ မစားႏိုင္၊ မေနႏိုင္သလို ရိွၾကသည္။ ငါ့သမီး ဤသို႔သေဘာ မရိွေလႏွင့္။ အကယ္၍ တစံုတေယာက္က ရန္မူလာလွ်င္ သည္းခံပါ။ သည္းခံျခင္းသည္ပင္လွ်င္ ကုသိုလ္ေရး ျဖစ္ေတာ့၏။
အေရးအႀကီးဆံုး၊ အဖိုးတန္ဆံုး၊ ေနာက္ဆံုးအေမြတခု ေပးရဦးမည္။ ထိုအေမြကား အျခားမဟုတ္။ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ရတနာသံုးပါးကို အျမဲဆည္းကပ္ရမည္။
လူ႔ဘဝကိုရဖို႔ အလြန္ခဲယဥ္း၏။ ဘုရားသာသနာႏွင့္ ၾကံဳႀကိဳက္ဖို႔ရာ အလြန္ခဲယဥ္း၏။ ယခု သမီးတို႔မွာ လူ႔ဘဝကို ကံအားေလ်ာ္စြာ ေရာက္လာ၏။ အလြန္အဖိုးတန္သည့္ ျမတ္စြာဘုရား သာသနာေတာ္ႀကီးႏွင့္ ၾကံဳႀကိဳက္လ်က္ရိွ၏။
မေသမေနရသမွ် အခ်ိန္ကေလးအတြင္းမွာ ရတနာ သံုးပါးကို ေန႔ေရာညဥ့္ပါ ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ပါ။ ဝိပႆနာတရား အားထုတ္ပါ။
ျမန္မာျပည္၌ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြ မ်ားႏုိင္သေလာက္မ်ားေအာင္ ပဥၥင္းခံ၊ ရွင္ျပဳတို႔ကို ငါ့သမီး တတ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ပါ။
သူေတာ္ေကာင္းမ်ားေသာ ႏိုင္ငံအျဖစ္ႏွင့္ ျမန္မာျပည္သည္ ကမာၻတြင္ ထင္ရွားပါေစ။ ဤသို႔ျဖစ္ရန္ ငါ့သမီးသည္ တတ္ႏိုင္သမွ် ပါဝင္ကူညီပါ။ ေဆာင္ရြက္ပါ။ ဘုရား သာသနာေတာ္ အက်ဳိး၊ သတၱဝါမ်ား၏ အက်ဳိး၊ မိမိကိုယ္က်ဳိးအတြက္ျဖစ္ေပမည္ဟူ၍ တသက္လံုး မွတ္ထားပါ။ သမီးသည္ ဆရာေတာ္၊ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္မ်ားကို အျမဲကိုးကြယ္ပါ။ ဆည္းကပ္ပါ။ လွဴဒါန္းပါ။ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာဝနာ၊ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈမ်ားကို အျမဲအားထုတ္ပါ။ ဤကား- ငါ၏ ခ်စ္သမီး အား ေပးအပ္ခဲ့ေသာ အေမြပင္တည္း"
လိမၼာစြာေနရစ္ေပေတာ့ ခ်စ္သမီး
ေမာင္ေစာ"
ေသသူကေတာ့ ေသရွာေပမယ့္ က်န္ရစ္သူမိသားစုမွာေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ့ ကဲ့ရဲ့မွဳကမလြတ္ဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဇနီးေဒၚခင္ၾကည္ကေတာ့ မုဆိုးမခ်င္းတူေပမယ့္ ဦးေစာဇနီး ေဒၚသန္းခင္ခမ်ာမွာေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္က ကဲ့ရဲ့ရွာတယ္ဆိုျပီး အားမငယ္ဖို ့အားေပးခဲ့တယ္။ ေဒၚခင္ၾကည္ရဲ့ သေဘာထားၾကီးျမတ္မွဳေပါ့ေလ။
ေနာက္ဆက္တြဲသိရတာေတြက ဦးေစာရဲ ့ေျမးေတြဟာ ဒဂံု(၁)မွာေက်ာင္းတက္ေတာ့ အတန္းထဲမွာ ဆရာမက ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေၾကာင္းေျပာမိရင္ သူတို ့အဘိုးဦးေစာကိုစိတ္နာလို ့မ်က္ရည္က်တတ္သတဲ့။ သူတို ့ကိုလည္း အေပါင္းအသင္းသိပ္မလုပ္ၾကဘူးတဲ့။ အဘိုးရဲ့ အမည္းစက္ေတြက အျပစ္မရိွတဲ့ သူ ့ေျမးေတြမွာ လာအရိပ္ထိုးေနတာစိတ္မေကာင္းစရာပဲ။
တေလာတုန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္အတၳဳပတၱိရုပ္ရွင္ရိုက္မယ္ဆိုေတာ့လည္း ဦးေစာနဲ ့ရုပ္တူတဲ့ ေျမးတစ္ေယာက္က သူကိုယ္တိုင္ ဦးေစာေနရာမွာ ဝင္သရုပ္ေဆာင္ေပးပါရေစဆိုျပီးကမ္းလွမ္းတယ္။ သူ ့အဘိုးရဲ့မိုက္ျပစ္ေတြရိွခဲ့ေပမယ့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဇာတ္ကားမွာ သူပါဝင္ခ်င္ပါတယ္ဆိုတဲ့သတင္းတက္လာေတာ့ ေအာက္ကေန ကြန္မန္ ့ေတြနဲ ့ဝိုင္းဆဲၾကတာေတြေတြ ့ရတယ္။ တကယ္စိတ္မေကာင္းဘူး။
ဦးေစာအေၾကာင္းဖတ္ျဖစ္ရင္းနဲ ့သင္ခန္းစာတစ္ခုရခဲ့တယ္။
ကိုယ့္ရဲ့ မိုက္ျပစ္ေတြဟာ ေဆြခုနစ္ဆက္ မ်ိဳးခုနစ္ဆက္ အရွက္ရမယ့္ကိစၥျဖစ္ခဲ့ရင္ ကိုယ့္သားေျမးေတြမွာ ကိုယ့္နာမည္ၾကားတိုင္းအၾကိမ္ၾကိမ္ေသေနရတယ္။
ကိုယ့္အမ်ိဳးကေတာင္ ကိုယ့္နာမည္ထုတ္မေျပာရဲေလာက္ေအာင္ ရာဇဝင္ရိုင္းခဲ့သူတစ္ေယာက္ဟာ ဘဝမွာ ဘာမ်ားေအာက္ေမ့စရာရိွပါေတာ့မလဲ။
ကိုးကား ...
ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ ေနာက္ဆံုးေန႔ရက္မ်ား - တကၠသိုလ္ စိန္တင္
လူျဖစ္ရျခင္း၏ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္
သမိုင္းတေကြ ့မွ ဂဠဳန္ဦးေစာ
- ယဥ္ ယဥ္ေႏွာင္း မွကူးယူေဖာ္ျပေပးပါသည္။
No comments:
Post a Comment