၂၅.၆.၂၀၁၃၊ အဂၤါေန႕
(ညီေတာ္ ေနာင္ေတာ္ ရဟန္းမ်ားကို ေမတၱာျဖင့္ တပည့္ေတာ္ရဲ့ အေတြးအျမင္ေလး မွ်ေဝေပးပါရေစ။)
“ရဟန္းတစ္ပါးဟာ ပစၥည္း(၄)ပါးကို အဓိကထားရွာရင္ ပစၥည္း(၄)ပါးလည္း မရဘူး။ တရားလည္းမရဘူး။”
“ရဟန္းတစ္ပါးသည္ တရားကို အဓိကထားရွာရင္ ပစၥည္း(၄)ပါးလည္း ရသည္။ တရားလည္းရသည္။”
ဆြမ္း၊သကၤန္း၊ေက်ာင္း၊ေဆး က ဒကာ၊ဒကာမ အလုပ္ေတြပါ။
စာခ်တဲ့ သံဃာေတာ္က စာဘဲ့ခ်၊ တရားက်င့္တဲ့ သံဃာေတာ္က တရားဘဲ့က်င့္ ေသတဲ့အထိအဲဒီ အလုပ္ဘဲ့ လုပ္ၾကပါ။ စာလုပ္တယ္ဆိုတာ တရားက်င့္တာပါဘဲ့ အတူတူပါ။
*ရဟန္းေလာကက ပိုအေရးႀကီးပါတယ္*
အရွင္ဘုရားတို ့-
"လူေတြဆိုတာက ေျမျပင္ေပၚ လမ္းေလွ်ာက္တာႏွင့္တူတယ္"
"ရဟန္း၊သံဃာဆိုတာက သစ္ပင္ေပၚ လမ္းေလွ်ာက္တာႏွင့္တူတယ္"
ေျမျပင္ေပၚ လမ္းေလွ်ာက္တဲ့သူက လဲက်ရင္ အနည္းဆံုးပြန္းရုံပဲ့ရုံပါဘ
သစ္ပင္ေပၚ လမ္းေလွ်ာက္ျပီး ေခ်ာ္က်ရင္ေျခက်ိဳးလက္က်ိဳး ဘဝပ်က္ျပီး ေသႏိုင္သကဲ့သို ့
လူ႔ေလာကမွာ ကိုယ့္လုပ္စာကိုယ္စားျပီးေတ
ကိုယ့္လုပ္စာ ကိုယ္စားတာကိုး။
ရဟန္း၊သံဃာမ်ားက်ေတာ့ သကၤန္းးဝတ္တဲ့ အခ်ိန္ကစျပီး ဒကာ၊ဒကာမ လုပ္စာ စားရတာပါ။ ဒါေႀကာင့္ ရဟန္း၊သံဃာမ်ားက်ေတာ့ ပိုျပီးကိုယ့္ဟာကိုႀကည္ညိဳေ
ဟာေတြစား သူမ်ားဟာေတြ ဝတ္ထားလို ့ပါ။
(ေမတၱာရွင္ ေရႊျပည္သာ)
Credit - ပရ ဟိတ ဒကာေလး
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=434756713288832&set=a.351047714993066.7
No comments:
Post a Comment