ေသရမွာေၾကာက္သူ (၄) ဦး ႏွင္. ေသရမွာ မေၾကာက္သူ (၄) ဦး

“သမဏျဖစ္ေစ ျဗာဟၼဏျဖစ္ေစ နတ္ျဖစ္ေစ မာရ္နတ္ျဖစ္ေစ ျဗဟၼာျဖစ္ေစ ေလာက၌ မည္သည့္ ပုဂၢဳိလ္ပင္ျဖစ္ေစ ေသျခင္းသေဘာကို ”မေသေစအံ့”ဟု တာဝန္ခံႏိုင္သူ တစ္စံုတစ္ေယာက္မွ် မရွိေပ။”
( ပါဋိေဘာဂသုတ္၊ ျဗဟၼဏ၀ဂ္၊ စတုကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။)
……………………..……………………..……………………..………………
ဇာဏုေသာနိပုဏၰားၾကီးသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံ လာ၍ ေလွ်ာက္ထား၏။
” အရွင္ဘုရား … ေလာကၾကီးထဲမွာ ေသရမွာ မေၾကာက္တဲ.သူရယ္ မရွိဘူး၊ ေၾကာက္တဲ.သူခ်ည္းပဲ ဘုရား ”
ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားက -
” ပုဏၰား ၊ သည္လို တစ္ထစ္ခ် မယူလိုက္နွင္.၊ ေသရမွာ ေၾကာက္တဲ.ပုဂၢိဳလ္လည္းရွိ၏ ၊ မေၾကာက္တဲ.ပုဂၢိဳလ္လည္းရွိ၏”
ဤသို. မိန္.ေတာ္မူသည္၊ ေၾကာက္သူ (၄) မ်ိဳး နွင္. မေၾကာက္သူ (၄) မ်ိဳး ရွိေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပေတာ္မူ၏။
ေသရမွာေၾကာက္သူ (၄) ဦး
……………………..……….
၁။ အခ်ိဳ.ေသာသူသည္ သားသမီး ႏွင္. စီးပြားဥစၥာ ငါးျဖာအာရုံ ကာမဂုဏ္တို.၌ တြယ္တာမႈ မကင္းေသး၊
ကာမဂုဏ္တို.၌ မကင္းေသာ ရာဂရွိ၏၊ မကင္းေသာဆနၵရွိ၏၊ မကင္းေသာ ပူပန္ျခင္းရွိ၏။ မကင္းေသာတဏွာရွိ၏။ထိုပုုဂၢိဳလ္တို.၏ သႏၱာန္၌ ေရာဂါေ၀ဒနာတစ္ခုခု ေရာက္လာလ်ွင္ ” ခ်စ္ခင္ဖြယ္ရာ ကာမဂုဏ္တို.သည္ငါ.ကို ဧကန္စြန္.ၾကလိမ္.မည္၊ ငါသည္လည္း ခ်စ္ခင္ဖြယ္ရာ ကာမဂုဏ္စည္းစိမ္တို.ကို ဧကန္စြန္.ရေတာ.မည္”ဟု အၾကံျဖစ္၏၊ ေတြး၍ ပူေဆြး၏၊ ငိုေၾကြး၏၊ ရင္ဘတ္စည္တီးျဖစ္ရ၏၊
ဤပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးသည္ ေသရမွာေၾကာက္၏။

၂။ အခိ်ဳ.ေသာပုဂၢိဳလ္သည္ မိမိခႏၶာကုိယ္ေပၚ၌ တြယ္တာမႈမကင္းေသး၊
ကိုယ္၌မကင္းေသာ ရာဂရွိ၏၊ မကင္းေသာ ဆႏၵရွိ၏၊ မကင္းေသာ ပူပန္းျခင္းရွိ၏၊ မကင္းေသာ တဏွာရွိ၏။
ထိုပုဂၢိဳလ္တို. သႏၱာန္မွာ ေရာဂါေဒနာတစ္ခုခု ေရာက္လာလွ်င္ ” ခ်စ္လွစြာေသာ ငါ.ခႏၶာကုိယ္က ငါ.ကို စြန္.ေတာ.မည္၊
ငါသည္လည္း ခ်စ္ခင္ဖြယ္ရာ ကိုယ္ကို စြန္.ရေတာ.မည္” ဟု ေတြး၍ ပူေဆြး၏၊ ငိုေၾကြး၏၊ ရင္ဘတ္စည္တီးျဖစ္ရ၏။
ဤပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးသည္ ေသရမွာေၾကာက္၏။

၃။ အခ်ိဳ.ေသာသူသည္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ မျပဳရေသး၊ အကုသုိလ္မေကာင္းမႈကို ျပဳျပီးျဖစ္ေန၏။
ထိုပုဂၢိဳလ္၏ သႏၱာန္မွာ ေရာဂါေဒနာတစ္ခုခု ကပ္ေရာက္လာလွ်င္ ” ငါ.မွာ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈရယ္လို. မရွိေသး၊အကုသုိလ္ေတြ ျပဳထားမိသည္” ဟု ေတြး၍ ပူေဆြး၏၊ ငိုေၾကြး၏၊ ရင္ဘတ္စည္တီးျဖစ္ရ၏။
ဤပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးသည္ ေသရမွာ ေၾကာက္၏။

၄။ အခ်ိဳ.ေသာသူသည္ သူေတာ္ေကာင္းတရား၌ ယံုမွား၏၊ မေ၀ခြဲနိုင္၊ ဆံုးျဖတ္ျခင္းသို. မေရာက္နိုင္၊
(ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ ေၾကာင္းက်ိဳးကို နားမလည္၍ ) ယံုမွားသံသယ ၀ိစိကိစၦာေတြရွိေန၏၊
အေၾကာင္းျဖစ္လို. အက်ိဳးျဖစ္၊ အေၾကာင္းခ်ဳပ္လို. အက်ိဳးခ်ဳပ္ရသည္ကို နားမလည္၊
ထိုပုဂၢိဳလ္မ်ိဳး သႏၱာန္မွာ ေရာဂါ ေ၀ဒနာတစ္ခုခု ေရာက္လာလွ်င္ ” ငါ.မွာ သံသယ၀ိစိကိစၦာေတြရွိေနသည္” ဟုေတြး၍ ပူေဆြး၏၊ ငိုေၾကြး၏၊ ရင္ဘတ္စည္တီးျဖစ္ရ၏၊ထိုပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးသည္ ေသရမွာေၾကက္၏။
အက်ဥ္းခ်ဳပ္
………
၁။ ငါးျဖာ အာရုံ ကာမဂုဏ္တို.ကို မစြန္..နိုင္သူ တစ္ေယာက္
၂။ မိမိခႏၶာကိုယ္ကို ခင္တြယ္သည္.ပုဂိၢဳလ္တစ္ေယာက္။
၃။ အကုသုိလ္မ်ား၍ ကုသုိလ္နည္းသူ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္။
၄။ သူေတာ္ေကာင္းတရား၌ ယံုမွားသူ၊ (ပဋိစၥသမုပၸါဒ္အရ
အေၾကာင္းျဖစ္လို. အက်ိဳးျဖစ္၊ အေၾကာင္းခ်ဳပ္လို. အက်ိဳးခ်ဳပ္ဆိုသည္ မသိ၍)
၀ိစိကိစၦာရွိေနသူတစ္ေယာက္တို. ျဖစ္ၾကသည္။
ဤသည္တို.ကား ေသရမွာေၾကာက္သူေလးမ်ိဳးတို.ျဖစ္၏။

ေသရမွာ မေၾကာက္သူ (၄) ဦး
……………………..………….

၁။ ငါးျဖာအာရုံ ကာမဂုဏ္တို.၌ တြယ္တာမႈကင္းေနသူ ျဖစ္၏၊
ကာမဂုဏ္တို.၌ ရာဂကင္း၏၊ ဆႏၵကင္း၏၊ ပူပန္ျခင္းကင္း၏၊ တဏွာကင္း၏။
လကၡဏာေရး သံုးပါးတင္၍ ျမင္ထားသူျဖစ္သည္၊
ထိုသူသည္ မစိုးရိမ္၊ မပင္ပန္း၊ မငိုေၾကြး၊ ျပင္းစြာေတြေ၀ျခင္းသို.မေရာက္၊
ထိုပုဂၢိဳလ္တို. သႏၱာန္သို. ေရာဂါေ၀ဒနာ ေရာက္လာေသာ္လည္း ေသရမွာမေၾကာက္၊
အဘယ္.ေၾကာင္.ဆိုေသာ္ သုဂတိ၊( သို.မဟုတ္ ) နိဗၺာန္ကို ျမင္ထားေသာေၾကာင္.ျဖစ္သည္။

၂။ ခႏၶာကိုယ္ေပၚ၌ တြယ္တာမႈ ကင္းေနသူ ျဖစ္၏၊
ကိုယ္၌ ရာဂကင္း၏၊ ဆႏၵကင္း၏၊ ပူပန္ျခင္းကင္း၏၊ တဏွာကင္း၏။
လကၡဏာေရးသံုးပါးတင္၍ ျမင္ထားသူ ျဖစ္သည္၊
ထိုသူသည္ မစိုးရိမ္၊ မပင္ပန္း၊ မငိုေၾကြး၊ ျပင္းစြာေတြေ၀ျခင္းသို.မေရာက္၊
ထိုပုဂၢိဳလ္မ်ိဳး သႏၱာန္သို. ေရာဂါေ၀ဒနာ ေရာက္လာေသာ္လည္း ေသရမွာမေၾကာက္။
အဘယ္ေၾကာင္.ဆိုေသာ္ သုဂတိ (သို.မဟုတ္ ) နိဗၺာန္ကို ျမင္ထားေသာေၾကာင္. ျဖစ္သည္။

၃။ အကုသုိလ္ေတြ နည္းပါး၍ ၊ ကုသုိလ္ေတြမ်ားသူ ျဖစ္သည္၊
မေကာင္းမႈ အကုသုိလ္ကို မျပဳ ၊ ကုသိုလ္ကို ျပဳျပီးျဖစ္သည္။
လကၡဏာေရးသံုးပါး တင္၍ ၀ိပႆနာျဖင္. ေနသူလည္း ျဖစ္၏။
ထိုသူသည္ မစိုးရိမ္၊ မပင္ပန္း၊ မငိုေၾကြး၊ ျပင္းစြာေတြေ၀ျခင္းသို.မေရာက္၊
ထိုပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးတို. သႏၱာန္သို. ေရာဂါေ၀ဒနာေရာက္လာေသာ္လည္း ေသရမွာမေၾကာက္။
အဘယ္ေၾကာင္.ဆိုေသာ္ သုဂတိ၊ (သို.မဟုတ္) နိဗၺာန္ကို ျမင္ထားေသာေၾကာင္. ျဖစ္သည္။

၄။ သူေတာ္ေကာင္းတရား၌မယံုမွား၊ ေ၀ခြဲနိုင္၏၊ ဆံုးျဖတ္နိုင္၏။
(ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ေၾကာင္းက်ိဳးျဖစ္ပံုကို သေဘာေပါက္ထား၍ ) သံသယ၀ိစိကိစၦာမရွိ၊ ၀ိပႆနာျဖင္. ေနသူလည္း ျဖစ္သည္။

ထိုသူသည္ မစိုးရိမ္၊ မပင္ပန္း၊ မငိုေၾကြး၊ ျပင္းစြာေတြေ၀ျခင္းသို.မေရာက္၊
ထို.ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးတို. သႏၱာန္သို. ေရာဂါေ၀ဒနာေရာက္လာေသာ္လည္း ေသရမွာမေၾကာက္၊
အဘယ္ေၾကာင္.ဆိုေသာ္ သုဂတိ (သို.မဟုတ္) နိဗၺာန္ကို ျမင္ထားေသာေၾကာင္. ျဖစ္သည္။
- (အဘယသုတ္ ၊ ျဗဟၼဏ၀ဂ္၊ စတုကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။)
- (တစ္ဘ၀သာသနာ)

http://www.infinitydhamma.com/မွတဆင့္ခံစားတင္ျပသည္။
မူၾကိဳဆရာတင္ေသာဘေလာ့မ်ားကိုwww.damanady.tk တြင္လဲဖတ္ရႈနိင္ပါသည္။
http://buddhismworld.ning.com/profiles/blog/show?id=6371237%3ABlogPost%3A329824&