ဒီေန႔ေတာ့ ကံေတြရဲ႕အက်ိဳးေပးပံုေလး ကိုယ္နားလည္ထားတာေလး
ခ်ေရးမိပါတယ္။ ကုသိုလ္ကံပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အကုသိုလ္ ကံပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္ခုခု
ျပဳလုပ္မိတိုင္း သူ႕ရဲ႕သတၱိေလးေတြ (၇)ခ်က္ ျဖစ္ေပၚတယ္တဲ့။
ဥပမာ-က်ေနာ္တို႔ လွိဳဏ္ဂူထဲဝင္ျပီး “ေဟး” လို႔ ေအာ္လိုက္တယ္ ထား။ ေဟး…ေဟး…ေဟး…ေဟး…ေဟး… ေဟး…ေဟး… ဆိုျပီး Harmony အေနနဲ႔ ကိုယ့္အသံရဲ႕ ေနာက္ကေန ဆက္တိုက္ပဲ့တင္ လိုဏ္သံေပၚသလိုပဲ။ ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္မွာလည္း ဘာပဲလုပ္လုပ္ သူ႔ရဲ႕သတၱိက ကိုယ္ပြား(၇)ခုအေနနဲ႔ ျဖစ္သြားပါတယ္။ အဲဒါကိုပဲ ေဇာ(၇) ၾကိမ္ျဖစ္တယ္လို႔ ေခၚၾကတယ္။
ကဲ..အဲဒီ ေဇာ(၇)ၾကိမ္ကေန အက်ိဳးေတြျပန္ေပးေတာ့ ဘယ္လို ေပးသလဲဆိုရင္ “ပထမေဇာ” က ဒီ လက္ရွိ ပစၥဳပၸန္ဘ၀မွာ အက်ိဳးျပန္ေပးပါတယ္။ အကယ္လို႔ ဒီဘ၀မွာ အက်ိဳးေပးခြင့္မရခဲ့ရင္လည္း အေဟာသိကံျဖစ္သြားပါတယ္။
“သတၱမေဇာ” လို႔ေခၚတဲ့ ေနာက္ဆံုး “ေဇာ” အခ်က္ကေလးက ေနာက္ ဒုတိယဘဝမွာသြားျပီး အက်ိဳး ေပးတယ္။ အလယ္ေဇာ (၅)ခ်က္ျဖစ္တဲ့ (ဒုတိယ မွ ဆ႒မ) ေဇာထိကေတာ့ ေနာက္ တတိယဘဝက စလို႔ နိဗၺာန္သည့္ဘ၀တိုင္ေအာင္ ေကာင္းက်ိဳး ဆိုးက်ိဳး အမ်ိဳးမ်ိဳး အက်ိဳးေပး ေလရဲ႕။
အဲဒီေတာ့ တို႔ေတြဟာ အခု ေရာက္ေနတဲ့ လက္ရွိဘဝမွာ ဟိုးအတိတ္ေတြက လုပ္ခဲ့တဲ့ ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္ေဇာ ေတြက ကိုယ့္ေနာက္မွာ အလွည့္က်နဲ႔ အက်ိဳးေတြ ေပးေနႀကတယ္လုိ႔ သိထားရပါမယ္။ ကုသိုလ္က အက်ိဳးေပးခြင့္ၾကံဳရင္ ေကာင္းက်ိဳးခံလိုက္ရျပန္၊ အကုသိုလ္က အက်ိဳးေပးခြင့္ ၾကံဳရင္ ဆိုးက်ိဳးေတြ ခံရျပန္ေရာ။
ဒီေတာ့ ကိုယ္လုပ္ခဲ့တာေတြက အကုသိုလ္ေတြ မ်ားေနရင္အဲဒီေဇာေတြကဆက္တိုက္္ လိုက္ျပီး ဒုကၡေပးေနမွာမို႔ အဲဒီ အကုသိုလ္အရိပ္ေတြကို ဘာနဲ႔ ေခ်ဖ်က္မလဲလို႔ ေမးရင္ ကုသိုလ္နဲ႔ပဲ ေခ်ဖ်က္ရမွာေပါ့။
ကုသိုလ္ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ ဝိပႆနာ ကုသိုလ္နဲ႔ ေခ်ရမယ္လုိ႔ ဆိုလိုပါတယ္ေနာ္။ ၀ိပႆနာကုသိုလ္ အခုပြားရင္ ဒီကုသိုလ္ေၾကာင့္ျဖစ္မယ့္ ေဇာ(၇)ၾကိမ္ထဲက ပထမေဇာက လက္ငင္း အက်ိဳးေပးမွာမို႔ ဟိုးေနာက္က လိုက္လာတဲ့ အကုသိုလ္ေဇာေတြကို သူက တစ္ခ်က္စီ ေခ်ဖ်က္ျပီး ကုသိုလ္က်ိဳး (လက္ငင္း) အေနနဲ႔ ေျပာင္းေပးမွာေနာ္။
အဲလိုမွ မဟုတ္ရင္ေတာ့ တို႔ေတြဟာေလ တစ္ရက္ေလးေတာင္မွ ျငိမ္းခ်မ္းစြာေနရတယ္လို႔ မရွိပါဘူး။ အို..တစ္ေန႔တစ္ေန႔ မထပ္ေအာင္ မ်ားလွတဲ့ဒုကၡေတြထဲမွာ လည္လို႔ အျမဲ ေၾကာက္လန္႔ျပီး ေနရတယ္။
အခုဆို ေဘးအမ်ိဳးမ်ိဳးေတြ ၾကံဳေနရတယ္။ အို..ေလေဘး၊ ေရေဘး၊ မီးေဘး၊ ….စံုလို႔ေပါ့။ ဒီၾကားထဲက ၾကက္ငွက္တုပ္ေကြးတဲ့။ ၾကက္သား မစားရျပန္ဘူး။ ေၾကာက္လို႔ေလ ေရွာင္ေနရျပန္ျပီ၊ တခါ ဝက္နားရြက္ျပာတဲ့ဆို ေတာ့ ဝက္ေရွာင္ရျပန္ျပီ။ ဒါေတြဟာ ေဘးေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ဝိုင္းထားတာ။
ဟာ..ဘယ္ႏိုင္ငံက ႏ်ဴကလိယလက္နက္ေတြ စမ္းသပ္ရင္ ဘယ္သူေတြနဲ႔ တိုက္ၾကေတာ့မွာပဲ။ စိုးရိမ္၊ ထိတ္လန္႔၊ ေၾကာက္ရြံ႕ စြာနဲ႔ ေန႔စဥ္ ရွင္သန္ေနရတာေလ။ ဒါေတာင္ ဘယ္ေလာက္ေၾကာက္ေၾကာက္ ေဘးထဲ ပါသြားၾကတဲ့လူေတြက တပံုၾကီးပဲ။ ဘာလို႔မ်ား ဒီေလာက္ထိ ျဖစ္ေနရပါ့မလဲ ဆိုေတာ့ ေနာက္ကေန အကုသိုလ္ေဇာ ေတြက အက်ိဳးေပးဖို႔ လိုက္လို႔ ေျပးေနရပါ လားလို႔သာ မွတ္လိုက္ေတာ့။
ဒီလိုသာ ေျပးေနလည္း လြတ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ လြတ္ရာ လြတ္ေၾကာင္း ရွာမွပဲဆိုေတာ့ သူ႔ကိုႏိုင္နဲ႔ လူနဲ႔ ကိုင္မွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ေလ။ အဲဒါက ဝိပႆနာ ကုသိုလ္ပဲေပါ့။ “ျဖစ္ပ်က္” ေလး တစ္ခ်က္ျမင္ေအာင္ ရႈ႕ႏိုင္ရင္ ေဇာ(၇)ၾကိမ္ ျဖစ္မွာမို႔ သူက ေနာက္က လိုက္လာတဲ့ အကုသိုလ္ကံေတြကို ဖ်က္ပစ္ျပီး ကုသိုလ္ အက်ိဳးေပးေလး ေျပာင္းေပးမွာမို႔ မ်ားမ်ားလုပ္ႏိုင္ရင္ မ်ားမ်ား ေျပာင္းျပီး ေကာင္းက်ိဳးခံရမယ္။ နည္းနည္းလုပ္ႏိုင္ရင္ နည္းနည္းပဲ သက္သာ လိမ့္မယ္ဆိုတာသာ မွတ္ထားေပေတာ့။
ဒါေၾကာင့္ “ျဖစ္ပ်က္” ခဏခဏ ျမင္ေအာင္အားထုတ္ႀကဖို႔ လိုလာပါျပီေနာ္။ တို႔ ဇာတ္ေတာ္ထဲက အဂၤုလိမာလ ကိုပဲၾကည့္ေလ။ လုပ္လိုက္တဲ့ အကုသိုလ္ေတြ၊ လူဆိုး၊လူမိုက္အေနနဲ႔ က်င္လည္ျပီး လူတကာ သတ္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ ရဲ႕ အကုသိုလ္ ဘယ္ေလာက္ၾကီးလဲ ခန္႔မွန္းၾကည့္ေပါ့။
ဒါေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ အကုသိုလ္ကို ဝိပႆနာဉာဏ္နဲ႔ ေခ်ဖ်က္ ႏိုင္တဲ့အတြက္ ရဟႏၱာဘဝကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ခဲ့ တာေပါ့။
အခု စီးပြားပ်က္ကပ္ဆိုက္လို႔ပဲ လူေတြမ်ားစြာ အလုပ္လက္မဲ့ေတြျဖစ္၊ ငတ္၊ျပတ္ေနၾကတာ။ဒီထဲက အကုသိုလ္ အလုပ္ေတြခိုး၊ ဆိုး၊ တိုက္ခိုက္ ေနၾက ေတာ့ ေနာက္က လိုက္လာတဲ့ အကုသိုလ္ကံကို အခုလုပ္လိုက္တဲ့ အကုသိုလ္ကံက Welcome လုပ္လိုက္တဲ့အတြက္ အစုလိုက္ အျပံဳလိုက္ ေသရျပန္ျပီ။ တစ္ျမိဳ႕လံုး ကၽြံက် သြားတာဆိုေတာ့ အျပံဳလိုက္ေတြ ေျမျမိဳတာေပါ့။
ရာသီဥတုေတြကစ ေဖာက္ျပန္လို႔ လူေတြရဲ႕ အကုသိုလ္စြမ္းအား ဘယ္ေလာက္ၾကီးသလဲ ခန္႔မွန္းသာ ၾကည့္ လိုက္ေတာ့။ မိုးလိုအပ္ခ်ိန္မွာ မိုးေတြေခါင္လို႔၊ မိုးမလိုေတာ့ ေရေတြ လႊမ္းလို႔၊ မုန္တိုင္းေတြ ကလည္း နာမည္အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြ တပ္ျပီး ဝင္ခ်င္ တိုင္း ဝင္ေနၾကတာ။ ဒါ ဘာေၾကာင့္လဲ?။ အကုသိုလ္ အလံုးအရင္း ၾကီးလာလို႔ေလ။
သူ႕ကိုတားမယ့္၊ ဖ်က္ပစ္ႏိုင္မယ့္ ဝိပႆနာ ကုသိုလ္က်ေတာ့ မလုပ္ၾကေတာ့ အကုသိုလ္က ေၾကာက္စရာမရွိ ဝင္ခ်င္တိုင္းဝင္ေနတာေပါ့၊ အခုဆိုရင္ ကိုယ့္တစ္ဝမ္းတစ္ခါးေတာင္ဝေအာင္ မနည္းရွာစားေနရတာသာ ၾကည့္ေတာ့၊ ေၾသာ္..ေတာ္ေတာ္ ဆိုးဝါးတဲ့ အကုသိုလ္ထုၾကီးပါလားလုိ႔ သိထားျပီး သံေဝဂဉာဏ္ေလး ရေစခ်င္တယ္။
အဲဒီလုိ ဒုကၡေတြေရာက္ေတာ့ လူေတြက ဘာလုပ္ၾကလဲ။ ဆုေတြ ေတာင္းၾကတယ္ေလ။
“မသူေတာ္ ေဘးမွ လြတ္ရပါလို၏။” “ကပ္ၾကီးေတြမွ ေက်ာ္ႏိုင္လႊားႏိုင္ရပါလို၏။” ဘာညာဘာညာနဲ႔ ရြတ္သာ ေနတာ သူတို႔ ရင္ထဲမွာ ကိန္းေနတာကိုက မသူေတာ္တရားေတြ၊ အျမင္မွားေတြ ကိန္းေနတာေနာ္။
မသူေတာ္ တရားေတြ ဆိုတာဘာလဲဆိုေတာ့ ဒီလူ႕ကို ေတာ့ ခ်စ္တယ္၊ ဟိုလူ႕ကိုေတာ့မုန္း တယ္… ဘာမဆို ျမင္ျမင္သမွ် အေပၚမွာ ပံုမွန္စိတ္ထားရမွာကို မတရားတဲ့စိတ္ေတြနဲ႔ ေတြး၊ ေျပာ၊ ျပဳမူေနၾကတာ။
ေနာက္ အျမင္မွားဆိုတာက မျမဲတဲ့ အနိစၥကို နိစၥလို႔ထင္၊ ဆင္းရဲတဲ့ ဒုကၡကို သုခလို႔ထင္၊ အစိုးမရတဲ့ အနတၱကို အတၱလို႔ထင္ျပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မႏွစ္ျမိဳ႕ဖြယ္ျဖစ္တဲ့ အသုဘခႏၶာၾကီးကို သုဘလို႔ ထင္ေနတာကို ေျပာတာ။ မေကာင္း တာကို အေကာင္းေတြလို႔ ထင္ေနတာဟာ အျမင္မွားပဲေလ။
ဒီအျမင္မွားနဲ႔ ဒီမသူေတာ္တရားေတြက ပုထုဇဥ္လူသားေတြရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ကိန္းေအာင္းျပီး အိမ္ရွင္သဖြယ္ ျဖစ္ေနေတာ့ သူ႔ဆီ လာလည္မွာကလည္း သူနဲ႔တူရာပဲ လာမွာေပါ့။ သံလိုက္လိုပါပဲ။ ကိုယ့္ရင္ထဲက မေကာင္းတဲ့ စိတ္ခံ သံလိုက္တံုးၾကီးက အမာခံရွိေနတာ မျမင္ပဲနဲ႔ လာကပ္ေနတဲ့ ဓားေတြ၊ လွံေတြ၊ ေသနတ္ေတြကို ေၾကာက္ျပီး ေျပးေန မယ္ဆိုရင္ ရပါ့မလား။
ျပီးေတာ့ ဒီသံလိုက္ရဲ႕ ဆြဲအားေၾကာင့္လာၾကမယ့္ မေကာင္းတဲ့ ကပ္ေဘးေတြ၊ အငတ္ေဘးေတြ၊ ဒုကၡေဘး ေတြကို ဆုေတြေတာင္းျပီး ေမာင္းထုတ္ေနလို႔ကေတာ့ ေမာရံုပဲရွိမယ္။
ကိုယ့္ကိုယ္တြင္းက မေကာင္းတဲ့ဓာတ္ခံကို ဆြဲထုတ္ႏိုင္မွ သူ႕ဆီလာၾကမယ့္ မေကာင္းတာေတြကို ေမာင္းထုတ္ျပီးသား ျဖစ္မွာေပါ့။ အခုေတာ့ လြဲေနၾကတာ။
“ေတြ႔လိုက္ရရင္ လူေတြက ဒီလိုခ်ည္းပဲ၊ တစ္ေယာက္မွ ေကာင္းတာကို မရွိဘူး” လို႔ ေျပာၾကတယ္မလား။ အဲဒါ ဘာလို႔လဲ ? ။
ကိုယ့္ရဲ႕ ရင္ထဲက အခံကမွ မေကာင္းတာ၊ ေကာင္းတာ လိုခ်င္လို႔ ဘယ္ျဖစ္မလဲေနာ္။
အဲဒီေတာ့ ဘာကို အရင္လုပ္ရမယ္ ဆိုတာ အေျဖထြက္ေနပါျပီ။
အျပင္ကေဘးနဲ႔ ေဝးခ်င္ရင္ ဝမ္းထဲက မေကာင္းတဲ့ သံလိုက္တံုးၾကီးသာ အရင္ဖယ္ေပေတာ့။
အညွီရွိလို႔သာ ယင္အံုၾက တာပါ။
လူေတြက အေၾကာက္လြဲ ေနၾကတယ္။ ဝမ္းထဲက လက္ခံထားတဲ့ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းတဲ့ သံလုိက္တံုးၾကီးကို မေၾကာက္ပဲ အျပင္က လာကပ္တာေတြကို ေၾကာက္ေနၾကတယ္။
ဒါဆို အတြင္းရန္ႏွင့္ အျပင္ရန္ကို ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ သိေလာက္ေရာေပါ့။
အတြင္းရန္ကို အရင္ဆံုး ေၾကာက္ျပီး အျမန္ဆံုးဖယ္ ထုတ္လိုက္ပါေတာ့။ ဒါမွ လာကပ္စရာလည္း မရွိေတာ့ မွာမို႔ု႔ အျပင္ရန္ေတြလည္း ျငိမ္းေအး ပါလိမ့္မယ္။
ဒီေတာ့ကာ တို႔ေတြ ဝိပႆနာတရား အားထုတ္လိုက္တာနဲ႔ အတြင္းရန္ေတြ ေျပးသြားပါလိမ့္မယ္။ ဒီ အတြင္းရန္ ေနရာမွာ အေဖာ္ေကာင္းေလးျဖစ္တဲ့ မဂၢင္တရား အသိေလးေတြ အစားထိုးလာလို႔ အေအးသံလိုက္ဓာတ္ၾကီးျဖစ္ေအာင္ ေျပာင္းႀကရမယ္ဆိုတာ ေပၚလာပါျပီေနာ္။
ဒါဆို လာကပ္မွာေတြကလည္း ေအးခ်မ္းေစမွာမို႔ အတြင္းေကာင္းမွ အျပင္ေကာင္းလိမ့္မယ္ဆိုတာ နားလည္ႏိုင္ ၾကပါေစလို႔ ဆုေတာင္းရင္းနဲ႔ ဒီေန႔ေတာ့ ဒီေလာက္ပဲေနာ္။
အားလံုးပဲ ဓမၼဓာတ္ေတြကိန္းလုိ႔ အျမန္ေအးခ်မ္းႏိုင္ပါေစ။
မေနာကံကို မေနာနဲ႔သာ တုိက္ထုတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဝစီနဲ႔ ဆုေတာင္းလို႔ မရဘူးဆိုတာေလး ေ၀မွ်ရင္းနဲ႔ တတ္အား သေရြ႕အတြင္းရန္ေတြကို တုိက္ထုတ္ႀကပါစို႔လား။
ေစာသဇင္(မႏၲေလး)
ဥပမာ-က်ေနာ္တို႔ လွိဳဏ္ဂူထဲဝင္ျပီး “ေဟး” လို႔ ေအာ္လိုက္တယ္ ထား။ ေဟး…ေဟး…ေဟး…ေဟး…ေဟး… ေဟး…ေဟး… ဆိုျပီး Harmony အေနနဲ႔ ကိုယ့္အသံရဲ႕ ေနာက္ကေန ဆက္တိုက္ပဲ့တင္ လိုဏ္သံေပၚသလိုပဲ။ ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္မွာလည္း ဘာပဲလုပ္လုပ္ သူ႔ရဲ႕သတၱိက ကိုယ္ပြား(၇)ခုအေနနဲ႔ ျဖစ္သြားပါတယ္။ အဲဒါကိုပဲ ေဇာ(၇) ၾကိမ္ျဖစ္တယ္လို႔ ေခၚၾကတယ္။
ကဲ..အဲဒီ ေဇာ(၇)ၾကိမ္ကေန အက်ိဳးေတြျပန္ေပးေတာ့ ဘယ္လို ေပးသလဲဆိုရင္ “ပထမေဇာ” က ဒီ လက္ရွိ ပစၥဳပၸန္ဘ၀မွာ အက်ိဳးျပန္ေပးပါတယ္။ အကယ္လို႔ ဒီဘ၀မွာ အက်ိဳးေပးခြင့္မရခဲ့ရင္လည္း အေဟာသိကံျဖစ္သြားပါတယ္။
“သတၱမေဇာ” လို႔ေခၚတဲ့ ေနာက္ဆံုး “ေဇာ” အခ်က္ကေလးက ေနာက္ ဒုတိယဘဝမွာသြားျပီး အက်ိဳး ေပးတယ္။ အလယ္ေဇာ (၅)ခ်က္ျဖစ္တဲ့ (ဒုတိယ မွ ဆ႒မ) ေဇာထိကေတာ့ ေနာက္ တတိယဘဝက စလို႔ နိဗၺာန္သည့္ဘ၀တိုင္ေအာင္ ေကာင္းက်ိဳး ဆိုးက်ိဳး အမ်ိဳးမ်ိဳး အက်ိဳးေပး ေလရဲ႕။
အဲဒီေတာ့ တို႔ေတြဟာ အခု ေရာက္ေနတဲ့ လက္ရွိဘဝမွာ ဟိုးအတိတ္ေတြက လုပ္ခဲ့တဲ့ ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္ေဇာ ေတြက ကိုယ့္ေနာက္မွာ အလွည့္က်နဲ႔ အက်ိဳးေတြ ေပးေနႀကတယ္လုိ႔ သိထားရပါမယ္။ ကုသိုလ္က အက်ိဳးေပးခြင့္ၾကံဳရင္ ေကာင္းက်ိဳးခံလိုက္ရျပန္၊ အကုသိုလ္က အက်ိဳးေပးခြင့္ ၾကံဳရင္ ဆိုးက်ိဳးေတြ ခံရျပန္ေရာ။
ဒီေတာ့ ကိုယ္လုပ္ခဲ့တာေတြက အကုသိုလ္ေတြ မ်ားေနရင္အဲဒီေဇာေတြကဆက္တိုက္္ လိုက္ျပီး ဒုကၡေပးေနမွာမို႔ အဲဒီ အကုသိုလ္အရိပ္ေတြကို ဘာနဲ႔ ေခ်ဖ်က္မလဲလို႔ ေမးရင္ ကုသိုလ္နဲ႔ပဲ ေခ်ဖ်က္ရမွာေပါ့။
ကုသိုလ္ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ ဝိပႆနာ ကုသိုလ္နဲ႔ ေခ်ရမယ္လုိ႔ ဆိုလိုပါတယ္ေနာ္။ ၀ိပႆနာကုသိုလ္ အခုပြားရင္ ဒီကုသိုလ္ေၾကာင့္ျဖစ္မယ့္ ေဇာ(၇)ၾကိမ္ထဲက ပထမေဇာက လက္ငင္း အက်ိဳးေပးမွာမို႔ ဟိုးေနာက္က လိုက္လာတဲ့ အကုသိုလ္ေဇာေတြကို သူက တစ္ခ်က္စီ ေခ်ဖ်က္ျပီး ကုသိုလ္က်ိဳး (လက္ငင္း) အေနနဲ႔ ေျပာင္းေပးမွာေနာ္။
အဲလိုမွ မဟုတ္ရင္ေတာ့ တို႔ေတြဟာေလ တစ္ရက္ေလးေတာင္မွ ျငိမ္းခ်မ္းစြာေနရတယ္လို႔ မရွိပါဘူး။ အို..တစ္ေန႔တစ္ေန႔ မထပ္ေအာင္ မ်ားလွတဲ့ဒုကၡေတြထဲမွာ လည္လို႔ အျမဲ ေၾကာက္လန္႔ျပီး ေနရတယ္။
အခုဆို ေဘးအမ်ိဳးမ်ိဳးေတြ ၾကံဳေနရတယ္။ အို..ေလေဘး၊ ေရေဘး၊ မီးေဘး၊ ….စံုလို႔ေပါ့။ ဒီၾကားထဲက ၾကက္ငွက္တုပ္ေကြးတဲ့။ ၾကက္သား မစားရျပန္ဘူး။ ေၾကာက္လို႔ေလ ေရွာင္ေနရျပန္ျပီ၊ တခါ ဝက္နားရြက္ျပာတဲ့ဆို ေတာ့ ဝက္ေရွာင္ရျပန္ျပီ။ ဒါေတြဟာ ေဘးေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ဝိုင္းထားတာ။
ဟာ..ဘယ္ႏိုင္ငံက ႏ်ဴကလိယလက္နက္ေတြ စမ္းသပ္ရင္ ဘယ္သူေတြနဲ႔ တိုက္ၾကေတာ့မွာပဲ။ စိုးရိမ္၊ ထိတ္လန္႔၊ ေၾကာက္ရြံ႕ စြာနဲ႔ ေန႔စဥ္ ရွင္သန္ေနရတာေလ။ ဒါေတာင္ ဘယ္ေလာက္ေၾကာက္ေၾကာက္ ေဘးထဲ ပါသြားၾကတဲ့လူေတြက တပံုၾကီးပဲ။ ဘာလို႔မ်ား ဒီေလာက္ထိ ျဖစ္ေနရပါ့မလဲ ဆိုေတာ့ ေနာက္ကေန အကုသိုလ္ေဇာ ေတြက အက်ိဳးေပးဖို႔ လိုက္လို႔ ေျပးေနရပါ လားလို႔သာ မွတ္လိုက္ေတာ့။
ဒီလိုသာ ေျပးေနလည္း လြတ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ လြတ္ရာ လြတ္ေၾကာင္း ရွာမွပဲဆိုေတာ့ သူ႔ကိုႏိုင္နဲ႔ လူနဲ႔ ကိုင္မွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ေလ။ အဲဒါက ဝိပႆနာ ကုသိုလ္ပဲေပါ့။ “ျဖစ္ပ်က္” ေလး တစ္ခ်က္ျမင္ေအာင္ ရႈ႕ႏိုင္ရင္ ေဇာ(၇)ၾကိမ္ ျဖစ္မွာမို႔ သူက ေနာက္က လိုက္လာတဲ့ အကုသိုလ္ကံေတြကို ဖ်က္ပစ္ျပီး ကုသိုလ္ အက်ိဳးေပးေလး ေျပာင္းေပးမွာမို႔ မ်ားမ်ားလုပ္ႏိုင္ရင္ မ်ားမ်ား ေျပာင္းျပီး ေကာင္းက်ိဳးခံရမယ္။ နည္းနည္းလုပ္ႏိုင္ရင္ နည္းနည္းပဲ သက္သာ လိမ့္မယ္ဆိုတာသာ မွတ္ထားေပေတာ့။
ဒါေၾကာင့္ “ျဖစ္ပ်က္” ခဏခဏ ျမင္ေအာင္အားထုတ္ႀကဖို႔ လိုလာပါျပီေနာ္။ တို႔ ဇာတ္ေတာ္ထဲက အဂၤုလိမာလ ကိုပဲၾကည့္ေလ။ လုပ္လိုက္တဲ့ အကုသိုလ္ေတြ၊ လူဆိုး၊လူမိုက္အေနနဲ႔ က်င္လည္ျပီး လူတကာ သတ္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ ရဲ႕ အကုသိုလ္ ဘယ္ေလာက္ၾကီးလဲ ခန္႔မွန္းၾကည့္ေပါ့။
ဒါေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ အကုသိုလ္ကို ဝိပႆနာဉာဏ္နဲ႔ ေခ်ဖ်က္ ႏိုင္တဲ့အတြက္ ရဟႏၱာဘဝကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ခဲ့ တာေပါ့။
အခု စီးပြားပ်က္ကပ္ဆိုက္လို႔ပဲ လူေတြမ်ားစြာ အလုပ္လက္မဲ့ေတြျဖစ္၊ ငတ္၊ျပတ္ေနၾကတာ။ဒီထဲက အကုသိုလ္ အလုပ္ေတြခိုး၊ ဆိုး၊ တိုက္ခိုက္ ေနၾက ေတာ့ ေနာက္က လိုက္လာတဲ့ အကုသိုလ္ကံကို အခုလုပ္လိုက္တဲ့ အကုသိုလ္ကံက Welcome လုပ္လိုက္တဲ့အတြက္ အစုလိုက္ အျပံဳလိုက္ ေသရျပန္ျပီ။ တစ္ျမိဳ႕လံုး ကၽြံက် သြားတာဆိုေတာ့ အျပံဳလိုက္ေတြ ေျမျမိဳတာေပါ့။
ရာသီဥတုေတြကစ ေဖာက္ျပန္လို႔ လူေတြရဲ႕ အကုသိုလ္စြမ္းအား ဘယ္ေလာက္ၾကီးသလဲ ခန္႔မွန္းသာ ၾကည့္ လိုက္ေတာ့။ မိုးလိုအပ္ခ်ိန္မွာ မိုးေတြေခါင္လို႔၊ မိုးမလိုေတာ့ ေရေတြ လႊမ္းလို႔၊ မုန္တိုင္းေတြ ကလည္း နာမည္အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြ တပ္ျပီး ဝင္ခ်င္ တိုင္း ဝင္ေနၾကတာ။ ဒါ ဘာေၾကာင့္လဲ?။ အကုသိုလ္ အလံုးအရင္း ၾကီးလာလို႔ေလ။
သူ႕ကိုတားမယ့္၊ ဖ်က္ပစ္ႏိုင္မယ့္ ဝိပႆနာ ကုသိုလ္က်ေတာ့ မလုပ္ၾကေတာ့ အကုသိုလ္က ေၾကာက္စရာမရွိ ဝင္ခ်င္တိုင္းဝင္ေနတာေပါ့၊ အခုဆိုရင္ ကိုယ့္တစ္ဝမ္းတစ္ခါးေတာင္ဝေအာင္ မနည္းရွာစားေနရတာသာ ၾကည့္ေတာ့၊ ေၾသာ္..ေတာ္ေတာ္ ဆိုးဝါးတဲ့ အကုသိုလ္ထုၾကီးပါလားလုိ႔ သိထားျပီး သံေဝဂဉာဏ္ေလး ရေစခ်င္တယ္။
အဲဒီလုိ ဒုကၡေတြေရာက္ေတာ့ လူေတြက ဘာလုပ္ၾကလဲ။ ဆုေတြ ေတာင္းၾကတယ္ေလ။
“မသူေတာ္ ေဘးမွ လြတ္ရပါလို၏။” “ကပ္ၾကီးေတြမွ ေက်ာ္ႏိုင္လႊားႏိုင္ရပါလို၏။” ဘာညာဘာညာနဲ႔ ရြတ္သာ ေနတာ သူတို႔ ရင္ထဲမွာ ကိန္းေနတာကိုက မသူေတာ္တရားေတြ၊ အျမင္မွားေတြ ကိန္းေနတာေနာ္။
မသူေတာ္ တရားေတြ ဆိုတာဘာလဲဆိုေတာ့ ဒီလူ႕ကို ေတာ့ ခ်စ္တယ္၊ ဟိုလူ႕ကိုေတာ့မုန္း တယ္… ဘာမဆို ျမင္ျမင္သမွ် အေပၚမွာ ပံုမွန္စိတ္ထားရမွာကို မတရားတဲ့စိတ္ေတြနဲ႔ ေတြး၊ ေျပာ၊ ျပဳမူေနၾကတာ။
ေနာက္ အျမင္မွားဆိုတာက မျမဲတဲ့ အနိစၥကို နိစၥလို႔ထင္၊ ဆင္းရဲတဲ့ ဒုကၡကို သုခလို႔ထင္၊ အစိုးမရတဲ့ အနတၱကို အတၱလို႔ထင္ျပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မႏွစ္ျမိဳ႕ဖြယ္ျဖစ္တဲ့ အသုဘခႏၶာၾကီးကို သုဘလို႔ ထင္ေနတာကို ေျပာတာ။ မေကာင္း တာကို အေကာင္းေတြလို႔ ထင္ေနတာဟာ အျမင္မွားပဲေလ။
ဒီအျမင္မွားနဲ႔ ဒီမသူေတာ္တရားေတြက ပုထုဇဥ္လူသားေတြရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ကိန္းေအာင္းျပီး အိမ္ရွင္သဖြယ္ ျဖစ္ေနေတာ့ သူ႔ဆီ လာလည္မွာကလည္း သူနဲ႔တူရာပဲ လာမွာေပါ့။ သံလိုက္လိုပါပဲ။ ကိုယ့္ရင္ထဲက မေကာင္းတဲ့ စိတ္ခံ သံလိုက္တံုးၾကီးက အမာခံရွိေနတာ မျမင္ပဲနဲ႔ လာကပ္ေနတဲ့ ဓားေတြ၊ လွံေတြ၊ ေသနတ္ေတြကို ေၾကာက္ျပီး ေျပးေန မယ္ဆိုရင္ ရပါ့မလား။
ျပီးေတာ့ ဒီသံလိုက္ရဲ႕ ဆြဲအားေၾကာင့္လာၾကမယ့္ မေကာင္းတဲ့ ကပ္ေဘးေတြ၊ အငတ္ေဘးေတြ၊ ဒုကၡေဘး ေတြကို ဆုေတြေတာင္းျပီး ေမာင္းထုတ္ေနလို႔ကေတာ့ ေမာရံုပဲရွိမယ္။
ကိုယ့္ကိုယ္တြင္းက မေကာင္းတဲ့ဓာတ္ခံကို ဆြဲထုတ္ႏိုင္မွ သူ႕ဆီလာၾကမယ့္ မေကာင္းတာေတြကို ေမာင္းထုတ္ျပီးသား ျဖစ္မွာေပါ့။ အခုေတာ့ လြဲေနၾကတာ။
“ေတြ႔လိုက္ရရင္ လူေတြက ဒီလိုခ်ည္းပဲ၊ တစ္ေယာက္မွ ေကာင္းတာကို မရွိဘူး” လို႔ ေျပာၾကတယ္မလား။ အဲဒါ ဘာလို႔လဲ ? ။
ကိုယ့္ရဲ႕ ရင္ထဲက အခံကမွ မေကာင္းတာ၊ ေကာင္းတာ လိုခ်င္လို႔ ဘယ္ျဖစ္မလဲေနာ္။
အဲဒီေတာ့ ဘာကို အရင္လုပ္ရမယ္ ဆိုတာ အေျဖထြက္ေနပါျပီ။
အျပင္ကေဘးနဲ႔ ေဝးခ်င္ရင္ ဝမ္းထဲက မေကာင္းတဲ့ သံလိုက္တံုးၾကီးသာ အရင္ဖယ္ေပေတာ့။
အညွီရွိလို႔သာ ယင္အံုၾက တာပါ။
လူေတြက အေၾကာက္လြဲ ေနၾကတယ္။ ဝမ္းထဲက လက္ခံထားတဲ့ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းတဲ့ သံလုိက္တံုးၾကီးကို မေၾကာက္ပဲ အျပင္က လာကပ္တာေတြကို ေၾကာက္ေနၾကတယ္။
ဒါဆို အတြင္းရန္ႏွင့္ အျပင္ရန္ကို ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ သိေလာက္ေရာေပါ့။
အတြင္းရန္ကို အရင္ဆံုး ေၾကာက္ျပီး အျမန္ဆံုးဖယ္ ထုတ္လိုက္ပါေတာ့။ ဒါမွ လာကပ္စရာလည္း မရွိေတာ့ မွာမို႔ု႔ အျပင္ရန္ေတြလည္း ျငိမ္းေအး ပါလိမ့္မယ္။
ဒီေတာ့ကာ တို႔ေတြ ဝိပႆနာတရား အားထုတ္လိုက္တာနဲ႔ အတြင္းရန္ေတြ ေျပးသြားပါလိမ့္မယ္။ ဒီ အတြင္းရန္ ေနရာမွာ အေဖာ္ေကာင္းေလးျဖစ္တဲ့ မဂၢင္တရား အသိေလးေတြ အစားထိုးလာလို႔ အေအးသံလိုက္ဓာတ္ၾကီးျဖစ္ေအာင္ ေျပာင္းႀကရမယ္ဆိုတာ ေပၚလာပါျပီေနာ္။
ဒါဆို လာကပ္မွာေတြကလည္း ေအးခ်မ္းေစမွာမို႔ အတြင္းေကာင္းမွ အျပင္ေကာင္းလိမ့္မယ္ဆိုတာ နားလည္ႏိုင္ ၾကပါေစလို႔ ဆုေတာင္းရင္းနဲ႔ ဒီေန႔ေတာ့ ဒီေလာက္ပဲေနာ္။
အားလံုးပဲ ဓမၼဓာတ္ေတြကိန္းလုိ႔ အျမန္ေအးခ်မ္းႏိုင္ပါေစ။
မေနာကံကို မေနာနဲ႔သာ တုိက္ထုတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဝစီနဲ႔ ဆုေတာင္းလို႔ မရဘူးဆိုတာေလး ေ၀မွ်ရင္းနဲ႔ တတ္အား သေရြ႕အတြင္းရန္ေတြကို တုိက္ထုတ္ႀကပါစို႔လား။
ေစာသဇင္(မႏၲေလး)
No comments:
Post a Comment