ဆရာေတာ္ ရေ၀ႏြယ္(အင္းမ) ေရးသားေသာ သံသရာခရီးေဖာ္ စာအုပ္မွ ‘ကံ’ အေၾကာင္းကို ကမၻာသစ္ဓမၼမိတ္ေဆြေတြအတြက္ ေရးသားေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လဲ ကံတရားကနားလည္ရအခက္သား၊ ေကာင္းကံေတြ ျပဳေနေပမယ့္ အဆင္မျပမႈ ေတြနဲ႔ခ်ည္းပဲေတြ႔ေနရ တတ္ပါတယ္၊ မေကာင္းကံေတြနဲ႔ ယွဥ္ေနေပမယ့္လဲ ဘာပဲလုပ္လုပ္ အဆင္ေျပေနတတ္ပါတယ္၊ ဒီအျဖစ္မ်ိဳးေတြက ၀န္းက်င္တိုင္း မွာ ေတြ႔ေနရတာျဖစ္ေလေတာ့ အျမင္အားျဖင့္သိပ္ျပီးဆန္းလွတယ္လို႔ေတာ့ မဆိုႏိုင္ပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ဆန္းတာက ကံရဲ႕သေဘာ တရားပါ။
ဥပမာပဲ ထားပါေတာ့ ၊ ကိုယ့္၀န္းက်င္မွာ ရွိေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္၊ မေကာင္းကံမွန္သမွ် အကုန္လုပ္ေနတယ္၊ ဒါကို သူ႔၀န္းက်င္ကလည္းသိေနၾကတယ္၊
ဒါမ်ိဳးေတြျမင္ရေတာ့ ကိုယ္ျပဳေနက်ေကာင္းကံေလးအေပ
ဟုိုး… ေစာေစာပိုင္း ကာလေတြကေတာ့ မိမိလဲ ဒီအတိုင္းပါပဲ၊ ေနာက္ပိုင္းစာေတြဖတ္ရင္း သမၸတၱိေလးပါးနဲ႔ ၀ိပတၱိေလးပါး အေၾကာင္းဖတ္မိေတာ့မွာပဲ ထိုက္သင့္သေလာက္ နားလည္ခဲ့ရပါတယ္၊ နားလည္သေလာက္ ျပန္ေရးျပပရေစဦး။
ကံဆိုတာ ကုသိုလ္ကံနဲ႔ အကုသိုလ္ကံဆိုတာရွိပါတယ္၊ ေကာင္းကံနဲ႔ မေကာင္းကံေပါ့၊ အဲဒီ ကံႏွစ္ခုဟာ ျပဳတိုင္းေတာ့ ပံုေသ အက်ိဳးမေပးပါဘူး။ သမၸတၱိေလးပါးနဲ႔ ၾကံဳေနရင္ မိမိျပဳထားတဲ့ အကုသိုလ္ကံဟာ အက်ိဳးမေပးႏိုင္သလို ၀ိပတၱိေလးပါးနဲ႔ ၾကံဳေနရင္လဲ မိမိျပဳထားတဲ့ ကုသိုလ္ကံက အက်ိဳးမေပး ႏိုင္ေသးပါဘူး။
သမၸတၱိရဲ႕ အနက္က ျပည့္စံုျခင္း၊ ၀ိပတၱိရဲ႕ အနက္က ခၽြတ္ယြင္းျခင္းပါ။
သမၸတၱိ-ေလးပါးဆိုတာက -
၁။ ဂတိသမၸတၱိ
၂။ ဥပဓိသမၸတၱိ
၃။ကာလသမၸတၱိ
၄။ ပေယာဂသမၸတိၱ
အဲဒီအထဲမွာ ဂတိသမၸတၱိဆိုတာ လူ႔ျပည့္ ၊ နတ္ျပည္၊ ျဗဟၼာျပည္ကိုေျပာတာပါ၊ ဘ၀ေကာင္းကိုရရွိျခင္းေပါ့၊ ဂတိသမၸတၱိမွာျဖစ္ေနရင္ အကုသိုလ္ကံက အက်ိဳးေပးခြင့္မသာေတာ့ဘူး၊ ကုသိုလ္ကံရဲ႕အလွည့္ေရာက္ ေနပါတယ္
ဥပဓိသမၸတၱိဆိုတာက ႐ုပ္အဆင္းလွပျခင္းကိုေျပာတာ
ေနပူၾကဲၾကဲမွာ ေခၽြးသံတရႊဲရႊဲနဲ႔ ဒဏ္ထမ္းေနတဲ့ အဲဒီ႐ုပ္လွလွေကာင္မေလးကိုျမ
ခစားဖို႔ထားလိုက္တယ္၊ သူ႔ရဲ႕မိသားစုကိုလဲ ဒဏ္ထမ္းေနရာကေန လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ေပးတ
ကာလသမၸတၱိဆိုတာက ျမတ္စြာဘုရားပြင့္ရာ၊ အခါ၊ စၾကာ၀ေတးမင္းေပၚရာအခါ၊ မင္းေကာင္း မင္းျမတ္ေတြေပၚရာအခါ ကိုေျပာတာပါ၊ ျမတ္စြာဘုရား ပြင့္ေနရင္ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္းတရားေတြ
ပေယာဂသမၸတိၱဆိုတာက - သတိ၊ ၀ီရိယ၊ ဥာဏ္ေတြနဲ႔ ျပည့္စံုေနတာကို ေျပာတာပါ၊ ေလာကမွာ ေနသမွ် ကာလပတ္လံုး အျမဲတမ္း သတိရွိေနမယ္၊ သြက္သြက္လက္လက္ ႏိုးႏိုးၾကားၾကားနဲ႔ လံု႔လ၀ီရိယရွိေနမယ္၊ အရာရာကို နားလည္သေဘာေပါက္ျပီး ထက္ျမတ္တဲ့ ဥာဏ္ပညာရွိေနမယ္၊ သတိ၀ီရိယဥာဏ္ေတြယွဥ္ျပီး အားၾကီးတဲ့ ကုသိုလ္ေတြျပဳေနမယ္၊ အဲဒီလိုဆိုျပန္ရင္လဲ အကုသိုလ္ကံက အက်ိဳးေပးခြင့္ မသာျပန္ဘူး၊ ေလာကမွာ ၾကီးပြားခ်မ္းသာေနတဲ့သူေတြက
ဆိုလိုတာက ဒီပစၥဳပၸန္ဘ၀မွာ ပေယာဂသမၸတိၱနဲ႔ ကုသိုလ္ကံအက်ိဳးေတြကို ခံစားႏိုင္ခြင့္ ရွိသလို အကုသိုလ္ကံေတြကိုလဲ တားဆီးထားႏိုင္တယ္၊ ဥပမာ- အဇာတသတ္မင္းကိုၾကည့္၊ အဖကိုသတ္ထားတဲ့ ပါဏာတိပါတကံၾကီးက အ၀ီစိငရဲကို က်ိန္းေသမုခ်က်ရမယ္၊ ဒါေပမယ့္ သတိေတြဥာဏ္ေတြ၀င္လာျပီး ျမတ္စြာဘုရားကိုသြားျပီး ဆည္းကပ္လိုက္ေတာ့ ဘုရားရွင္ကို ဆည္းကပ္လိုက္တဲ့ ပေယာဂသမၸတိၱေၾကာင့္ အ၀ီစိငရဲမက်ေတာ့ဘဲ အ၀ီစိငရဲထက္ငယ္တဲ့ ေလာဟကု မၻီငရဲမွာပဲ က်ရေတာ့တယ္၊ ေနာက္အက်ိဳးတစ္ခုက အဲဒီငရဲက လြတ္လာရင္ ‘၀ိဇိတာ၀ီ’ဆိုတဲ့ ပေစၥကဗုဒၶါျဖစ္ျပီး ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ရမယ္တဲ့၊ ဒါ ပေယာဂသမၸတိၱရဲ႕ အစြမ္းသတိၱေတြပါပဲ၊
ေနာက္ ၀ိပတၱိေလးပါးထဲမွာ ဂတိသမၸတၱိဆိုတာ ငရဲ၊ တိရစၧာန္၊ ျပိတၱာ၊ အသူရကာယ္ဆိုတဲ့ အပါတယ္ေလးဘံု ကိုေျပာတာ၊ မေကာင္းတဲ့ဘ၀ကိုရရွိတယ္ေပါ့
ဥပဓိ၀ိပတၱိဆုိတာက ႐ုပ္အဆင္းမလွတာပါ၊ ဒီပရာဆုိတဲ့ ၀တၱဳမွာ မင္းၾကီးက ဒီပရာဇာဆိုတဲ့ မင္းစားကို ဖြားျမင္ေတာ့ မင္းၾကီးက သားကိုခ်စ္တာေရာ၊ မိဖုရားကိုခ်စ္တာေရာ ေပါင္းျပီး မိဖုရားကို လိုရာဆုကို ေတာင္းပါလို႔ ေျပာတယ္ မိဖုရားကလဲ ေကာင္းျပီ၊ အခုမယူေသးပါ၊ ေနာငမ္မွယူမယ္လို႔ ျပန္ေလွ်ာက္တယ္၊ အဲဒီ ဒီပရာဇာမင္းသာက ခုနစ္ႏွစ္၊ ရွစ္ႏွစ္အရြယ္မွာ ၾကက္တိုက္တမ္းကစားသတဲ့၊ မင္းသားျဖစ္ျပီး မကစားသင့္တဲ့ အရာကို ကစားေတာ့ ၾကက္က ေနာက္ျပန္ဆုတ္ရင္း မင္းသားရဲ႕ မ်က္စိကို ခြပ္လိုက္တာ မ်က္စိပ်က္ေရာ၊ ဒီလိုနဲ႔ မင္းသားတစ္ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္သာ
ယခုထိုဆုကို ေတာင္းလိုပါတယ္’ေပါ့ မင္းၾကီးကလဲ ‘မိဖုရားျမတ္ဆုယူေလာ့’ဆိုေတ
ကာလ၀ိပတၱိဆိုတာက - ျမတ္စြာဘုရားရွင္နဲ႔ ေ၀းေနတဲ့ကာလ၊ ဆုန္ကပ္ကာလ၊ မေကာင္းတဲ့ မင္းေတြအုပ္စိုးတဲ့ကာလကို ေခၚတာပါ၊ အဲဒီကာလာေတြမ်ာ ဒါန၊ သီလ၊ ဘ၀နာ၊ သမာဓိ၊ ပညာဆိုတဲ့ ကုသိုလ္တရားေတြကို ျပဳခြင့္မရ၊ စား၀တ္ေနေရးေတြ က်ပ္တည္း၊ ျပည္တြင္းစစ္ေတြျဖစ္၊ ဥပမာ- အာဖဂန္နစၥတန္တို႔ ပါလက္စတိုင္းတို႔လို ႏိုင္ငံမ်ိဳးေပါ့၊ အျမဲတမ္း စစ္ေတြျဖစ္ေနေတာ့ ပညာသင္ၾကား ခြင့္မရ၊ စီးပြားေရးလုပ္ခြင့္မရ၊ တစ္သက္လံုး ဒုကၡသည္စခန္းမွာပဲ ရြက္ဖ်င္တဲေတြထိုးျပီး ေနၾကရတာ၊ အဲဒီကာလဆိုးေတြနဲ႔ ၾကံဳေနရင္လဲ ကုသိုလ္ကံက အက်ိဳးေပးခြင့္ မရျပန္ဘူး။
ပေယာဂ၀ိပတၱိဆိုတာက သတိမရွိ၊ ၀ီရိယမရွိ၊ ဥာဏ္မရွိတာကို ေျပာတာပါ၊ သတိ၊ ၀ီရိယ၊ ဥာဏ္ကင္းတဲ့သူူဟာ ပညာပဲသင္သင္၊ စီးပြားေရးပဲ လုပ္လုပ္၊ ေအာင္ျမင္မႈ လမ္းေၾကာင္းနဲ႔ ေ၀းတတ္ပါတယ္၊ ဒါေျပာသာေျပာရတယ္၊ သတိ၊ ၀ီရိယ၊ ဥာဏ္ကင္းျပီဆိုရင္ ပညာလဲ ေကာင္းေကာင္းသင္မွာမဟုတ္ေတာ
အထက္ကေျပာခဲ့တဲ့ စကားေတြကို ျပန္အႏွစ္ခ်ဳပ္လိုက္ရင္ သမၸတၱိေလးပါးနဲ႔ ျပည့္စံုေနမယ္ဆိုရင္ အကုသိုလ္ျပဳခဲ့ရင္တာင္ အကုသုလ္အက်ိဳးေပးခြင့္ မသာဘဲ ကုသုိလ္ကံကခ်ဥ္း အက်ိဳးေပးေနပါလိမ့္မယ္၊ ၀ိပတၱိေလးပါးနဲ႔ ၾကံဳေနမယ္ဆိုရင္လဲ ကုသိုလ္ကံအက်ိဳးေပးခြင့္မသာ
ဒီေနရာမွ အဓိက ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ပေယာဂသမၸတၱိပါ၊ လူတစ္ေယာက္အတြက္ ဂတိသမၸတၱိ၊ ဥပဓိသမၸတၱိ၊ ကာလသမၸတၱိဆိုတဲ့ တရးသံုးပါက ျပဳျပင္ယူလို႔ ခက္ခဲေပမယ့္ ပေယာဂသမၸတၱိကေတာ့ ျပဳျပင္ယူလို႔ ရပါတယ္ ဒါကို ကိုယ္က သိထားဖို႔ပါပဲ၊ အတိတ္ပေယာဂသမၸတၱိကေတာ့ ျပဳျပင္ယူလို႔မရေတာ့ ထားလိုက္ပါေတာ့၊ ျပဳျပင္ယူလို႔ရတဲ့ ပစၥဳပၸန္ပေယာဂ သမၸတၱိကို ျပဳျပင္သြားဖို႔ ပါပဲ၊ ဥပမာ ကိုယ္က ႐ုပ္မလွခဲ့ရင္ ‘‘’အာ္…ငါဟာ အတိတ္ဘ၀က စိတ္ထားညံ့ခဲ့လို႔ ဒီဘ၀မွာ ႐ုပ္မလွတာ၊ ဒီဘ၀မွာ စိတ္ထားလွေအာင္ေနမယ္၊ ႐ုပ္လွရာ လွေၾကာင္း ကုသုလ္ေတြကို ျပဳမယ္’’ ဆိုျပီး သတိယွဥ္တာ၊ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ေနတာ၊ ဥတုနဲ႔ သင့္ေလ်ာ္တဲ့ အစာအဟာရကို စားတာ၊ အခ်ိန္မွန္အိပ္ျပီး၊ အခ်ိန္မွန္စားတာ၊ ပညာကို ၀ီရိယရွိရွိ ၾကိဳးၾကိဳးစားစားနဲ႔ သင္ယူတာ အခြင့္သင့္တိုင္း စြမ္းႏိုင္တဲ့ ကုသိုလ္ေတြကို ေစတနာပါပါနဲ႔ ျပဳတာ ႏိုးႏိုးၾကားၾကားနဲ႔ သတိရွိရွိေနတာ စသည္ျဖင့္ေပါ့၊ ဒါေတြဟာ ပစၥဳပၸန္ပေယာဂသမၸတၱိကို ေကာင္းေအာင္ ျပဳျပင္ယူတာပါပဲ။
က်န္တာေတြေတာ့ ထားလိုက္ပါေတာ့ေလ၊ ျပဳျပင္ခြင့္ရွိတဲ့ ပစၥဳပၸန္ပေယာဂသမၸတၱိကိုေတာ့
ကံအေၾကာင္းကို နားလည္သေဘာေပါက္ေအာင္ ေရးသားေဖာ္ျပေပးေသာ ဆရာေတာ္ကို အထူးေက်းဇူးဆပ္ေသာအားျဖင့္ ကမၻာသစ္မွသူငယ္ခ်င္းမ်ားအား
အသိပညာဗဟုတုတမ်ားတိုးပြားၾက
ဇာဇာ
(by ကမာၻသစ္)
ျမတ္ဗုဒၶအလင္း
http://www.facebook.com/photo.php?fbid=393040387460465&set=pb.35101865832930
No comments:
Post a Comment