Like This Page · February 6
ေရးသားသူ- သတင္းအဖြဲ႕
ကြန္ပ်ဴတာမ်ား အစီအရီ ထည့္ထားေသာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္ ရပ္ကြက္တစ္ခုရွိ ၁၅ ေပ၊ ေပ ၂၀ အခန္းထဲတြင္ အယုတၱ အနတၱ ဆဲဆုိသံမ်ားျဖင့္ ဖုံးလႊမ္းေနသည္။ အုပ္စုဖြဲ႕ကစားရေသာ ကြန္ပ်ဴတာဂိမ္းတြင္ တစ္ဖက္ႏွင့္တစ္ဖက္ အၿပိဳင္အဆုိင္ ဆဲဆုိေနၾကသူမ်ားမွာ အျဖဴ၊ အစိမ္း ၀တ္ဆင္ထားေသာ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ ေက်ာင္းသားမ်ားျဖစ္ေနသည္။
ကြန္ပ်ဴတာႏွင့္ တီဗီဂိမ္းဆိုင္မ်ားရွိ နံရံမ်ားတြင္ ဆဲဆိုေအာ္ဟစ္၍ ကစားျခင္းမျပဳရန္၊ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္စြာ ကစားရန္ သတိေပးစာမ်ား ကပ္ထားျခင္းျဖင့္ လူငယ္၊ လူရြယ္မ်ား၏ အမူအက်င့္ကို ဂိမ္းဆိုင္မ်ားက ျပန္လည္ထိန္းကြပ္ေနရသည္။
ယေန႔လူငယ္မ်ား လိမၼာယဥ္ေက်းမႈ ရွိေနေစရန္ႏွင့္ ႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈ အစဥ္အလာမ်ား ထိန္းသိမ္းႏိုင္ေရးသည္ ၎တို႔ေနထုိင္ ရာ ပတ္၀န္းက်င္၊ မိဘအုပ္ထိန္းသူမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမမ်ား၏ အခန္းက႑က အေရးႀကီးလာေၾကာင္း မီးေမာင္းထိုးျပေနသည္။
ေခတ္ႏွင့္အတူ ေျပာင္းလဲလာေသာ လူေနမႈဘ၀မ်ားေၾကာင့္ ကေလးလူငယ္မ်ားသည္ ေျမျပင္ကစားကြင္းမ်ားမွ ကြန္ပ်ဴတာ၊ တီဗီဂိမ္းဆုိင္မ်ားသုိ႔ ေရာက္ရွိေနၾကသည္။ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ လူငယ္မ်ား အုပ္စုဖြဲ႕ဂိမ္းကစားရာတြင္ ေအာ္ဟစ္ဆဲဆုိ သံမ်ား ဆူညံေနျခင္းက အေလ့အထတစ္ခုျဖစ္လာၿပီး ငယ္ရြယ္သူမ်ားအေနျဖင့္ ႐ုိင္းစုိင္းၾကမ္းတမ္းေသာ သြင္ျပင္လကၡဏာမ်ား ျပသလာျခင္း ျဖစ္သည္။
ယေန႔လူငယ္၊ ေနာင္၀ယ္လူႀကီးျဖစ္လာမည့္ သူမ်ားအတြက္ လိမၼာယဥ္ေက်းမႈရွိေနေစရန္ႏွ
“အရင္ကထက္ ကမၻာမွာ မီဒီယာေတြ အရမ္းဖြံ႕ၿဖိဳးလာတယ္။ မီဒီယာေတြ ဖြံ႕ၿဖိဳးလာတဲ့ထဲမွာ ႐ုပ္ရွင္၊ ဗီဒီယုိေတြ၊ ဂိမ္းေတြမွာလည္း အၾကမ္းဖက္တာ၊ ေဒါသျဖစ္တာေတြပါလာတယ္။ ႏုိင္ငံတကာနဲ႔ နီးစပ္လာေတာ့ သူမ်ားဆီက
၀တ္ပုံ၊ စားပုံ၊ ေျပာဆုိပုံေတြကုိ အတုခုိးလာၾကတယ္။ မိဘေတြကလည္း စီးပြားေရးပဲလုံးပန္းေနေတာ့
ၿမိဳ႕ျပယဥ္ေက်းမႈ အေျပာင္းအလဲႏွင့္ အေျခခံပညာသင္ေက်ာင္းမ်ား၏ စာသင္ခန္းယဥ္ေက်းမႈ အေျပာင္းအလဲက ကေလးလူငယ္မ်ား၏ အေတြးအေခၚ၊ ခံယူခ်က္၊ သေဘာထားအျမင္ႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားအေပၚ သက္ေရာက္မႈရွိေနၿပီျဖစ္သည္။
“အရင္ေခတ္က အဘုိး၊ အဘြား၊ ဦးေလး၊ အေဒၚေတြနဲ႔ မိသားစုအႀကီးႀကီး ေပါင္းေနတာမ်ားတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ဒီလုိ လူႀကီးသူမေတြရဲ႕ ဆုိဆုံးမမႈေတြ ရခဲ့တယ္။ အခုၿမိဳ႕ျပယဥ္ေက်းမႈ ပုံစံက ကေလးနဲ႔ မိဘနဲ႔ေနတာ မ်ားသြားတယ္။ အေျခခံယဥ္ေက်းမႈေလးေတြကုိ အေျခခံမွာကတည္းက သင္ခဲ့ရမွာပါ။ မူလတန္း၊ အလယ္တန္း အဆင့္ေလာက္မွာ ဖိဖိစီးစီးမသင္ေတာ့ ဒါေတြက အထက္တန္းတုိ႔ တကၠသိုလ္ထိ ပါလာတာေပါ့” ဟု ေဒါက္တာေအာင္ျမတ္ေက်ာ္စိန္က
ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားႏွင့္ သင္႐ုိးစာအုပ္မ်ားမွတစ္ဆင့္
“ျပည္သူ႕နီတိက မသင္ေတာ့ဘူး။ အဲ့ဒါ လုိအပ္တယ္။ ကေလးေတြက ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႕ လႊမ္းမုိးမႈကုိ ခံရတာထက္ လူေတြရဲ႕ ဓေလ့စ႐ုိက္ကုိ မူလတန္းမွာ သင္ၾကားေပးႏုိင္ဖုိ႔ အေရးႀကီးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မူလတန္းကတည္းက လိမၼာယဥ္ေက်းမႈရွိေအာင္ သင္ေပးထားသင့္တယ္။ ကေလးေတြ ယဥ္ေက်းမႈ နည္းလာတာက ဆရာ၊ ဆရာမေတြေၾကာင့္ မဟုတ္ေပမယ့္ ပညာေရးစနစ္ေၾကာင့္လုိ႔ေတာ့ ထင္တယ္။ စာေမးပြဲေအာင္ရင္ၿပီးၿပီဆုိ
အေျခခံပညာေက်ာင္းမ်ားတြင္ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ားအား ဘာသာရပ္ဆုိင္ရာ သင္ခန္းစာမ်ား သင္ၾကားေနသလုိ လိမၼာယဥ္ေက်းမႈအတြက္ ျပည္သူ႕နီတိ ဘာသာရပ္ကုိ တုိးျမႇင့္သင္ၾကားေပးရန္ ေက်ာင္းသားမိဘမ်ားက ဆႏၵရွိေနသည္။
“စာသင္ခ်ိန္နဲ႔ဆို သင္႐ိုးၫႊန္းတမ္းေတြက မမွ်ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြ စဥ္းစားေတြးေခၚဖို႔အတြက္ အခ်ိန္ေပးဖို႔ ေရွးမ႐ႈႏိုင္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ သင္႐ိုးၿပီးျပတ္ဖို႔ကိုပဲ ဦးစားေပးေနရတယ္။ ကေလးေတြ စဥ္းစားေတြးေခၚတတ္မယ္၊ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းတတ္မယ္၊ ကေလးေတြအခ်င္းခ်င္း ပူးေပါင္းတုိင္ပင္ၿပီး လုပ္တတ္မယ္၊ ယံုၾကည္မႈေတြ ရွိလာမယ့္ သင္ၾကားမႈနဲ႔ သင္႐ိုးၿပီးသြားရင္ အရမ္းေကာင္းတယ္။ အဲ့လိုမဟုတ္ရင္ သင္သာသင္ေနတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ ထိေရာက္မွာမဟုတ္ဘူး” ဟု အေျခခံပညာဦးစီးဌာနမွ ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးအျဖစ္ အၿငိမ္းစားယူထားသူက ေျပာသည္။
“ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ျဖစ္ေနတာက သင္႐ိုးေတြ အမ်ားႀကီး ျဖစ္ေနတယ္။ အဲ့ဒါကုိ လပုိင္းမာတိကာနဲ႔ ၿပီးေအာင္ သင္ေနရတယ္။ ဆရာေတြအေနနဲ႔လည္း သူတုိ႔ကုိ လာေရာက္ႀကီးၾကပ္တဲ့ အဖြဲ႕ေတြကုိ သင္႐ုိးေတြၿပီးေၾကာင္း အာမခံဖုိ႔လုိတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ ဆရာေတြက ေက်ာင္းသားေတြ စဥ္းစားေတြးေခၚဖုိ႔အတြက္ အခ်ိန္ေပးဖို႔ ေရွးမ႐ႈႏုိင္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ သင္႐ုိးၿပီးျပတ္ဖုိ႔ကုိပဲ ဦးစားေပးေနရတယ္။ ကေလးေတြ စဥ္းစားေတြးေခၚတတ္မယ္၊ ျပႆနာကုိ ေျဖရွင္းတတ္မယ္၊ ကေလးေတြ အခ်င္းခ်င္း ပူးေပါင္းတုိင္ပင္ၿပီး လုပ္တတ္မယ္၊ ယုံၾကည္မႈေတြရွိလာမယ္၊ အဲ့ဒီလုိနဲ႔ သင္႐ုိးၿပီးသြားရင္ အရမ္းေကာင္းတယ္။ အဲ့လိုမဟုတ္ရင္ သင္တာသင္ေနတယ္၊ ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ ထိေရာက္မွာ မဟုတ္ဘူး” ဟု အေျခခံပညာဦးစီးဌာနမွ ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးအျဖစ္ အၿငိမ္းစားယူထားသူက ေျပာသည္။
လက္ရွိ ျဖစ္တည္ေနမႈတစ္ခုမွာ ေက်းလက္ႏွင့္ ၿမိဳ႕ျပေဒသ အခ်ိဳ႕ရွိ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားထက္ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ားက မီဒီယာမ်ား၊ ကြန္ပ်ဴတာ၊ အုိင္တီပစၥည္းမ်ားႏွင့္ ပုိမုိထိေတြ႕ခြင့္ ရရွိေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္ေနၿပီျဖစ္
ထုိ႔ျပင္ ႐ုပ္သံလုိင္းမ်ား၏ ႏုိင္ငံျခားဇာတ္လမ္းတြဲမ်ား
“ခုေခတ္က တီဗီေတြ၊ အင္တာနက္ေတြလည္း ၾကည့္ၾကေတာ့ ျမင္လြယ္၊ တတ္လြယ္လာၾကတယ္။ ဆရာ၊ ဆရာမေတြရဲ႕ ေျပာဆုိဆုံးမမႈထက္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြးေခၚေနၾကတယ္။ ဆရာမတုိ႔ကေတာ့ ျပည္သူ႕နီတိပုိင္းကုိ သင္ဖုိ႔လည္း အခ်ိန္မရပါဘူး။ စာေမးပြဲေတြကလည္း အျမဲစစ္ေနရေတာ့ လိမၼာေရးျခားရွိေအာင္ သင္ဖုိ႔ အာ႐ုံမစုိက္ႏုိင္ၾကဘူး။ ခုဆုိ ကေလးေတြၾကားထဲမွာ ကုိရီးယားယဥ္ေက်းမႈေတြ ပုိၿပီး လႊမ္းမုိးလာတာ ေတြ႕ရတယ္” ဟု ဇီးကုန္းၿမိဳ႕နယ္မွ အလယ္တန္းျပ ဆရာမတစ္ဦးက ေျပာသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ အေျခခံပညာ သင္႐ုိးၫႊန္းတမ္းမ်ားသည္ ေခတ္ႏွင့္အညီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈတြင္ အားနည္းမႈရွိေနၿပီး စာသင္ခန္းတြင္း ကေလးငယ္မ်ား၏ အသိပညာစြမ္းရည္ႏွင့္ သေဘာထားအျမင္မ်ား ဖြံ႕ၿဖိဳးလာေအာင္ ေလ့က်င့္ပ်ဳိးေထာင္ေပးႏုိင္
“ပညာေရးစနစ္ ျဖစ္တည္မႈအရ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ားသည္ အသိဉာဏ္ပညာ ဖြံ႕ ၿဖိဳးရန္ႏွင့္ လိမၼာယဥ္ေက်းမႈ ရွိလာေစရန္ ပညာသင္ၾကားျခင္းထက္ အလြတ္က်က္မွတ္၍ စာေမးပြဲရလဒ္ေကာင္းမြန္ရန္ ဦးစားေပးလာၾကသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လူငယ္လူရြယ္မ်ားသည္ စာသင္ေက်ာင္းႏွင့္ က်ဴရွင္မ်ားတြင္ အခ်ိန္မ်ားကုိ အသုံးျပဳေနရၿပီး ျပင္ပ စာေပဖတ္႐ႈမႈႏွင့္ ဗဟုသုတ ရွာေဖြမႈအတြက္ အခ်ိန္အသုံးျပဳမႈ သိသိသာသာ ေလ်ာ့က်ေနခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။
“ေက်ာင္းသားေတြ အားလုံး႐ုိင္းတယ္လုိ႔ေတာ့ ေျပာလုိ႔မရပါဘူး။ တကယ္လုိ႔ ႐ိုင္းေနရင္လည္း သူတုိ႔ ေနထုိင္ႀကီးျပင္းတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔လည္း ဆုိင္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသင္႐ုိးၫႊန္းတမ္းထဲမ
ကေလးလူငယ္မ်ား လိမၼာယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ အသိဉာဏ္ရင့္သန္လာေစရန္ ပတ္၀န္းက်င္ေကာင္းမ်ား ဖန္တီးေပးေရးႏွင့္ စာသင္ခန္းမ်ားတြင္ သင္ၾကားသင္ယူမႈ နည္းစနစ္ႏွင့္ သင္႐ုိးၫႊန္းတမ္းဆုိင္ရာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ အစီအစဥ္မ်ား လုိအပ္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။
တစ္ခ်ိန္တြင္ လူအဖြဲ႕အစည္းႏွင့္ လုပ္ငန္းခြင္ဘ၀သုိ႔ ၀င္ေရာက္ၾကမည့္ လူငယ္မ်ားအတြက္ အျပန္အလွန္နားလည္မႈ၊ မွ်ေ၀သုံးစြဲမႈဆုိင္ရာ စံႏႈန္းမ်ား ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္လာေစရန္ တြန္းအားေပး ေဆာင္ရြက္သြားရန္ ပညာရွင္တစ္ဦးက ေထာက္ျပအၾကံျပဳသည္။
“ဆရာေတြနဲ႔ မိဘအုပ္ထိန္းသူေတြက ဘယ္လုိအေရးႀကီးလည္းဆုိေတာ့ မွ်ေ၀ရမယ္ဆုိတဲ့ စံႏႈန္းေလးတစ္ခု ကေလးေတြမွာ ဖြံ႕ၿဖိဳးဖုိ႔ တုိက္တြန္းမႈေတြ လုိအပ္တယ္။ ဒီအေျခခံရသြားရင္ ကေလးေတြမွာ သူတုိ႔သက္တူရြယ္တူေတြ အခ်င္းခ်င္း ဆက္သြယ္ဖုိ႔၊ အတုံ႔အလွည့္၊ ညိႇႏႈိင္းရင္း မွ်တမႈစံကုိ တျဖည္းျဖည္း တည္ေဆာက္သြားဖုိ႔ပဲ။ ဒါေတြ အႀကိမ္ႀကိမ္လုပ္မွ သူတုိ႔ အသက္ေတြ ႀကီးလာတာနဲ႔အတူ မွ်ေ၀မႈကုိ သိနားလည္လာမွာပါ” ဟု ရန္ကုန္တကၠသိုလ္၊ စိတ္ပညာဌာနမွ ပါေမာကၡေဒါက္တာ နီလာျဖဳက ဆုိသည္။
ဓာတ္ပုံ- ထက္ပုိင္ၿဖိဳး (ဇ၀န)
No comments:
Post a Comment