(၁)
တနလၤာေန႔ ေရာက္သည္႔တုိင္ တနဂၤေႏြေန႔က စကား၀ိုင္းတြင္ ေၿပာၿဖစ္ခဲ႔ေသာ စကားတစ္ခ်ိဳ႕တ၀က္ကို သူၿပန္အမွတ္ရေနသည္။ ယခုေရးၿပမည္႔ အေၾကာင္းအရာ မ်ားသည္ တနဂၤေႏြေန႔က သူၾကားခဲ႔ရေသာ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခ်ိဳ႕ၿဖစ္ေလသည္၊
(၂)
တစ္ခါက ရြာတစ္ရြာမွ အဖိုးအုိ တစ္ေယာက္ရွိတည္တဲ႔ဗ်၊ ေနာက္ၿပီးေတာ႔ အဲဒီအဖိုး အုိမွာလဲ ေၿမးမေလး တစ္ေယာက္ရွိဆုိပဲဗ်၊ ေၿမးမေလးဟာ အရမ္းလွသတဲ႔ဗ်၊
အဖိုးအုိဟာ အိုေနေပမယ္႔ သူ႔ေၿမးမေလးကို သူတတ္ထားတဲ႔ မ်က္လွည္႔ပညာနဲ႔ ရွာေဖြေကၽြးေမြးၿပဳစုေစာက္ေရွာက္ထားသတဲ႔ ဗ်၊
အဘိုးအုိကလဲ ထူးဆန္းတဲ႔ၿပကြက္ေတြၿပ၊ အဘုိးအုိရဲ႕ ေၿမးမေလးကလဲ အရမ္းေခ်ာဆုိေတာ႔ မ်က္လွည္႔ၿပတဲ႔ ေနရာကို လာၾကည္႔ၾကတဲ႔ ပရိတ္သတ္ကလည္ ၿပတုိင္းစီေနတာပဲဗ်၊ လာတဲ႔သူတိုင္းကလဲ မ်က္လွည္႔ၾကည္႔ခ အၿဖစ္ ေငြေၾကးစေလး ေတြနဲနဲစီ ေပးသြားၾကတယ္ဗ်၊
ဒီလုိနဲ႔ တစ္ေန႔ၾကေတာ႔ အဘုိးအုိက လာၾကည္႔ၾကတဲ႔ ပရိသတ္ကို “ မ်က္လွည္႔ ပညာဆုိတာ ေမွာ္ပညာမဟုတ္လို႔ တန္ခိုးစြမ္းအားေတြ မဟုတ္ပါဘူး၊ လိမ္တာလဲ မဟုတ္ပါဘူး၊ မ်က္လွည္႔ပညာမွာ လွ်ိဳ႔၀ွက္ခ်က္ေတြရွိပါတယ္၊ အဲဒီလွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ေတြ ကုိ မသိလုိ႔သာ ခင္မ်ားတုိ႔ လာၾကည္႔ေနၾကတာပါ၊
ဒီကေန႔ေတာ႔ အဲဒီလွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ေတြကုိ ခင္မ်ားတုိ႔ကုိ ေၿပာၿပၿပီး လက္ေတြလုပ္ၿပပါ ေတာ႔မယ္” လုိ႔ေၿပာၿပီး၊ ၾကိဳးကေန ေၿမြၿဖစ္သြားတဲ႔ ၿပကြက္ေတြ၊ စကၠဴေလးေတြက ေန ဖဲခ်ပ္ေလးေတြ ေၿပာင္းသြားတဲ႔ ၿပကြက္ေတြကုိ လက္ေတြ႔လဲၿပ ရွင္းလဲ ၿပလုိက္ေတာ႔ လာၾကည္႔တဲ႔ ပရိသတ္ေတြလဲ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ေတြ သိသြားၿပီး၊ အဘုိးအုိ ၿပတဲ႔ ၿပကြက္ေတြကို စိတ္၀င္စားမႈနည္းၿပီး
တေၿဖးေၿဖးၿပန္သြားကုန္ၾကတယ္ဗ်၊
အဖိုးအုိနဲ႔ သူေၿမးမေလးဟာ ေနာက္တစ္ေန႔ မ်က္လွည္႔ၿပသခ်ိန္ေရာက္ေတာ႔ မ်က္လွည္႔ၿပတယ္ဗ်၊ ဒါေပမယ္႔ သူတုိ႔ ၿပသတဲ႔ မ်က္လွည္႔၀ိုင္းဆီကို လူတစ္ေယာက္ မွ လာမၾကည္႔ေတာ႔ဘူးဗ်၊
အဲဒီေတာ႔ ေၿမးမေလးက အဖုိးရယ္ မ်က္လွည္႔ၿပတဲ႔ဆီလဲ လူတစ္ေယာက္မွ လာမ ၾကည္႔ၾကေတာ႔ဘူး ဘာေၾကာင္႔လဲ အဖုိးရယ္လုိ႔ ေမးေတာ႔
အဘုိးက သမီးရယ္ မေန႔က အဖုိးက အဖုိးတုိ႔ပညာရဲ႕လွ်ိဳ႔၀ွက္ခ်က္ေတြကုိ ၿပလုိက္ တာကိုး သမီးရဲ႕ ဒါေၾကာင္႔ ပရိတ္သတ္ေတြက အဘုိးတုိ႔ မ်က္လွည္႔၀ိုင္းကုိ မလာေတာ႔တာလုိ႔ ရွင္းၿပသဗ်၊
ေၿပာခ်င္တာကေတာ႔ဗ်ာ ေလာကမွာ မၿပသင္႔တာကို မၿပရဘူးဗ်၊ လွ်ုိဳ႕၀ွက္ထားရ မယ္၊ လွ်ိဳ႔၀ွက္ထားတာကို သြားၿပလုိက္ရင္ တန္ဖုိးမဲ႔ၿပီး ကိုယ္စားအုိးကို ကိုယ္ရိုက္ခြဲ သလုိ ၿဖစ္တတ္တယ္ဗ်၊
ေအးဗ် ခင္မ်ားက လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ေတြကို မၿပရဘူးဆုိလုိ႔ တစ္ခု သတိရမိတယ္ဗ်ာ၊
ဘာမ်ားလဲ ဗ်၊
ခုေခတ္လူငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အထူးအားၿဖင္႔ မိန္းကေလးေတြေပါ႔ဗ်ာ၊ သူတုိ႔ရဲ႕ မၿပသင္႔တဲ႔လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ေတြကို ထုတ္ေဖာ္ၿပသေနေတာ႔ တန္ဖုိးမဲ႔ေနသ လုိပဲဗ်ာ၊
အင္း ဒါကလဲဗ်ာ၊ ကိုရီးယားယဥ္ေက်းမႈ၊ အေနာက္တုိင္းယဥ္ေက်းမႈေတြရဲ႕ ထုိးႏွက္ခ်က္ ေတြလဲပါမယ္၊ ေနာက္ ဘာသာေရး အသိအားနည္းတာလဲ ပါမယ္ဗ်၊
ဘယ္လုိပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ဗ်ာ၊ သူတို႔အဲဒီလုိအားနည္းလာရင္ ဘီးလူးအစားခံရမယ္ဗ်၊
ဟာ ခင္မ်ားစကားက အထူးအဆန္းပါလားဗ်ာ ဘယ္ႏွယ္ေၾကာင္႔ ဘီလူးအစား ခံရမလဲ ဗ်ာ၊ ဒီေခတ္ၾကီးမွာ ဘယ္က ဘီလူးက လာစားမလဲ
ေအာ္ ခင္မ်ားကလဲ ဘီလူးအစားခံရတဲ႔ အေၾကာင္းကို ေၿပာၿပဦးမယ္ဗ်ာ
သူငယ္ခ်င္းၿဖစ္သူသည္ ထုိသုိ႔ စကားဦးသန္းၿပီး ေအာက္ပါ ပုံၿပင္ တစ္ပုဒ္ကို ဆက္လက္ ေၿပာပါသည္၊
(၃)
ဟုိးဟုိးေရွးေရွးတုန္းက ဗာရာဏသီၿပည္မွာ ၿဗဟၼဒတ္မင္း အုပ္စုိးေနတုန္းကေပါ႔ဗ်ာ၊
ဘုရားအေလာင္းေတာ္ဟာ ဘုရင္မင္းၾတားၾကီးရဲ႕ သားေတာ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေမြးဖြားခဲ႔တယ္ဗ်ာ၊ သူနာမည္က မဟိ ံသလုိ႔ ေခၚတယ္ဗ်၊ ေနာက္သူညီတစ္ေယာက္ လည္းရွိတယ္ဗ် ညီေတာ္နာမည္ကေတာ႔ စႏၵလို႔ ေခၚတယ္ဗ်၊
သူတုိ႔ရဲ႕မယ္ေတာ္ မိဖုရားေခါင္ၾကီးကေတာ႔ဗ်ာ ကံဆုိးစြာပဲ သူတုိ႔ေမြးဖြားၿပီး မၾကာခင္ နတ္ရြာစံေတာ္ မူသြားတယ္ဗ်၊
အဲဒီေတာ႔ မင္းၾတားၾကီးတုိ႔ ထုံးစံအတုိင္း ေနာက္မိဖုရားေခ်ာေခ်ာလွလွ တစ္ပါးကို ကို မိဖုရားေခါင္း ရာထူးေပးတာေပါ႔ဗ်ာ၊ အဲဒီမိဖုရားကို မင္းၾတားၾကီးက အလြန္အမင္း ခ်စ္ၿမတ္ႏိုးေတာ္ မူသတဲ႔ဗ်၊ အဲဒိမိဖုရား ကိုယ္၀န္ရလာေတာ႔ မင္းၾတား ၾကီးက ခ်စ္ႏွမ ခ်စ္နွမၾကိဳက္တဲ႔ ဆုကို ေတာင္းပါဆုိၿပီး စကားလြန္မိတယ္ဗ်၊
မိဖုရားၾကီးကလဲ လည္တယ္ဗ်ာ၊ သူသားေတာ္ေလးေမြးဖြားလာရင္ ထီးေမြနန္းေမြ ေပး ဖုိ႔ ဆုေတာင္းသဗ်ာ၊
မင္းၾတားၾကီးခင္မ်ာ အဲဒီၾကမွ ေနာင္တရရွာတယ္ဗ်၊ သူမွာလဲ အရင္နတ္ရြာစံသြားတဲ႔ မိဖုရားေခါင္ၾကီးနဲ႔ ရထားတဲ႔ သားေတာ္ႏွစ္ပါးကလဲရွိေနၿပန္ေသးတယ္၊ ခု ဒီမိဖုရားရဲ႕ သားေတာ္အငယ္ကို ထီးေမြး နန္းေမြေပးဖုိ႔ဆုိတာ ၿဖစ္မွ မၿဖစ္တာဗ်ာ၊
ဟုတ္တယ္ဗ်၊ အဲဒါ သခၤန္းစာပဲဗ်ေနာ္၊ ကတိဆုိတာ စဥ္းစဥ္းစားစား ေပးသင္႔တယ္ အလြယ္တကူေပးမိရင္ ၿပန္ရခက္တတ္ေရာဗ်
ဒါေပါ႔ဗ်ာ။ မင္းမွာ သစၥာ၊ လူမွာကတိကလည္း ရွိေလေတာ႔ မင္းၾတားၾကီးခင္မ်ား ကတိတည္ရတာေပါ႔ “ ေအးကြယ္ ေပးပါ႔မယ္” လုိ႔ အခ်ိဳ သပ္လုိက္ရ ရွာတယ္၊
မၾကာပါဘူးဗ်ာ အဲဒီမင္းၾတားၾကီး ခ်စ္ေတာ္မူတဲ႔ မိဖုရားေခါင္းအသစ္က သားေတာ္ ေလးေမြးဖြားလာသဗ်၊ အဲဒီသားေတာ္ေလး နာမည္ကိုလဲ သူရိယလုိ႔ မွည္႔လုိက္တယ္ ဗ်၊
သားေတာ္ေလး ဖြားတာေသခ်ာေတာ႔ မိဖုရားေခါင္းက မင္းၾတားၾကီးေပးထားတဲ႔ ကတိစကားကုိ ထပ္ေတာင္းတယ္ဗ်ာ၊
အရွင္မင္းၾကီး တပည္႔ေတာ္မလဲ သားေတာ္ေလး ေမြးဖြားပါၿပီး ထီးေမြးနန္းေမြးေပးပါ ဆုိၿပီးေတာ႔ ေပါ႔ဗ်ာ၊
မင္းၾတားၾကီးက ၿငင္း ၊ မိဖုရားေခါင္ၾကီးက ထပ္ကာ ထပ္ကာေတာင္းဆုိေတာ႔ မင္းတုိ႔ သစၥာတည္ေစခ်င္တာရယ္၊ ထြက္ၿပီးဆင္စြယ္ ၀င္တယ္မရွိဆုိတာ ၿဖစ္ေစခ်င္တာနဲ႔ ေပးပါမယ္လုိ႔ ကတိၿပဳလုိက္ရတယ္ဗ်ာ၊
မင္းၾတားၾကီးလဲ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ၿပီး သားေတာ္အၾကီးၿဖစ္တဲ႔ မဟိ ံသနဲ႔ စႏၵကို ေခၚၿပီး “ သားေတာ္တုိ႔ေရ ခမည္းေတာ္ကေတာ႔ စကားေတြလြန္မိထားၿပီ အဲဒီေတာ႔ သားေတာ္တုိ႔ရဲ႕ အသက္အႏၱရာယ္ စုိးရိမ္ရတယ္၊ သားေတာ္တုိ႔ ေဘးကင္းရာၿဖစ္တယ္တဲ႔ ေတာထဲကို သြားေနၾကပါ၊ ခမည္းနတ္ရြာစံလြန္မွ တုိင္းၿပည္ ကိုၿပန္လာၿပီး သိမ္းပိုက္ၾကပါ” လုိ႔ အမွာပါးၿပီး ေတာထဲကို ထြက္သြားခုိင္း လုိက္တယ္ဗ်ာ၊
ညီေနာင္ႏွစ္ပါးလဲ ဖခမည္းေတာ္မင္းၾတားၾကီးရဲ႕စကားကိုနားေထာင္ၿပီး ေတာထဲ ထြက္ဖုိ႔ ေခါင္းငိုက္စုိက္ ငိုက္စုိက္နဲ႔ ထြက္လာၾကတယ္ဗ်၊ ထြက္လာၾကရင္း နန္းရင္ ၿပင္ေရာက္ေတာ႔ နန္းရင္ၿပင္မွာ ေဆာ႔ကစားေနတဲ႔ သူတုိ႔နဲ႔ အေဖတူ အေမကြဲ ညီေတာ္ေလး သူရိယနဲ႔ ေတြ႔သဗ်၊
သူရိယမင္းသားေလးကလဲ သူလဲ အစ္ကိုေတာ္တုိ႔နဲ႔ ေတာထဲလုိက္မယ္လုိ႔ ေၿပာသဗ်၊
တုိတုိေၿပာရရင္ဗ်ာ၊ ညီေနာင္ သုံးပါးေတာထဲ ေရာက္သြားတယ္ဗ်၊ ေတာထဲေရာက္ေတာ႔ ညီေတာ္သုံးပါးဟာ နန္းေတာ္ကေနထြက္လာရတာ ခရီးကလဲ ပန္းလာသဗ်။ ေရကလဲ ဆာလာတယ္ဗ်၊ ဒါနဲ႔ ေရရွာၾကတာေပါ႔ဗ်ာ၊
ညီေနာင္သုံးပါးထဲက အငယ္ဆုံးၿဖစ္တဲ႔ သူရိယမင္းသားကုိ ေရရွာဖုိ႔ တာ၀န္ေပးလုိက္ တယ္ဗ်၊ ညီအငယ္ဆုံးၿဖစ္တဲ႔
သူရိယမင္းသားေလးကလဲ အစ္ကိုေတာ္ေတြေပးတဲ႔ တာ၀န္ကုိ ေက်ပြန္ဖုိ႔ ေရရွာထြက္တယ္ဗ်ာ၊
မၾကာပါဘူး ၾကာပန္းေတြနဲ႔ေ၀ဆာၿပီး လွပတဲ႔ ေရကန္ၾကီးတစ္ကန္ကို ေတြ႔တယ္ဗ်၊ ဒါေပမယ္႔ အဲဒီေရကန္ၾကီးက ဘီးလူးေစာင္႔တယ္ဗ်၊ အဲဒီဘီးလူးက ကန္ထဲဆင္းလာ တဲ႔ လူေတြကို စားတယ္တဲ႔ဗ်၊
ေအာ္ ဒါေပမယ္႔ လူတုိင္းကုိ စားတာေတာ႔ မဟုတ္ဘူးဗ်၊ ေ၀ဒဓမၼကုိ မသိတဲ႔သူကုိ စားတာဗ်၊
“ေ၀ဒဓမၼဆုိတာ ဘာလဲဗ်”
“ေ၀ဒဓမၼဆိုတာ ေလာကပါလတစ္ရားႏွစ္ပါးေလဗ်ာ”
“ေလာက ပါလတရားႏွစ္ပါးဆုိတာကေရာ ဘာလဲဗ်”
“ခင္မ်ားကလဲဗ်ာ ရွင္းမွ ရႈတ္ေတာ႔မယ္၊ ေလာကပါလ တရားႏွစ္ပါးဆုိိတာ ဟိရီ=မေကာင္းမႈလုပ္ရမွာ ရွက္တာ၊ ၾသတၱပၸ= မေကာင္းမႈလုပ္ရမွာ ေၾကာက္တာကုိ ေၿပာတာဗ်”
“ေအာ္ ခုမွ ရွင္းသြားတယ္ဗ်ာ၊ ဆက္ပါဦး ခင္မ်ား ပုံၿပင္ကို”
သူရိယမင္းသားေလးက ၾကာပန္းေတြနဲ႔ ေ၀ေနတဲ႔ ေရကန္ၾကီးေတြ႔ေတာ႔ ၀မ္းသာ သြားတာေပါ႔ဗ်ာ၊ ဒါနဲ႔ကန္ထဲကို ေရခပ္ဖုိ႔ ဆင္းလုိက္တယ္၊
အဲဒီအခါၾကမွ ေရကန္ေစာင္႔ေနတဲ႔ ဘီးလူးက ဘြားကနဲ႔ ေပၚလာတာဗ်ာ၊ ေပၚလာၿပီးေတာ႔ “ ေဟ႔ မင္းကန္ထဲက ေရေတြကုိ ဒီအတုိင္း ယူလု႔ိမရဘူး၊”
“ဒါဆုိ ဘယ္လုိလုပ္မွ ယူလုိ႔မရလဲ”
“မင္းေ၀ဒဓမၼကုိ သိလား၊”
“အာဒါမ်ားလြယ္လြယ္ေလး သိတာေပါ႔၊ ေ၀ဒဓမၼဆုိတာ ေနနဲ႔လကို ေၿပာတာပဲ” လုိ႔ သူရိယ မင္းသားေလးက ၿပန္ေၿပတယ္ဗ်
အင္း မင္းေ၀ဒဓမၼကို တကယ္မသိဘူး၊ လာခဲ႔ဆုိၿပီး ဘီးလူက ေရကန္ထဲစားဖုိ႔ ဆြဲေခၚ သြားေလေရာဗ်၊
ေရရွာ သြားတဲ႔ ညီငယ္သူရိယ ၿပန္မလာေတာ႔၊ မဟိ႔သမင္းသားက အလတ္ၿဖစ္တဲ႔ ညီေတာ္ စႏၵကုိ လိုက္ရွာဖုိ႔ ထပ္လြတ္လုိက္တယ္ဗ်၊
စႏၵမင္းသားလဲ ခုန ညီငယ္သူရိယေတြ႔တဲ႔ ေရကန္နားေရာက္သြားၿပီး၊ ေရကန္ေစာင္႔ ဘီးလူးက ေ၀ဒဓမမၼကုိ သိလားလုိ႔ေမးတယ္ဗ်၊
အဲဒီမွာ စႏၵမင္းသားလဲ “ ဟာသိတာေပါ႔ ေ၀ဒဓမၼဆုိတာ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာေပါ႔” ဆုိၿပီးေၿဖေတာ႔ မွားသြားတာနဲ႔ သူလဲ ဘီးလူးက ဖမ္းေခၚသြားတယ္ဗ်ာ၊
ဒီလိုနဲ႔ ေရအရွာခုိင္းတဲ႔ ညီေတာ္ႏွစ္ပါး ၿပန္မလာလုိ႔ ေနာင္ေတာ္ၾကီးၿဖစ္တဲ႔ မဟိ ံသမင္းသားက လိုက္ရွာမွ ဒီကန္ဟာ ဘီလူးေစာင္႔တဲ႔ ကန္ၿဖစ္ရမယ္ဆုိၿပီး သတိနဲ႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး ဘီးလူးေမးတဲ႔ ေ၀ဒဓမၼကို မွန္မွန္ကန္ကန္ေၿဖႏိုင္လုိ႔ ညီငယ္ႏွစ္ေယာက္ ရဲ႕အသက္ကိုလဲ ကယ္ခြင္႔ရတယ္၊ ေရေတြလဲ ၀ေအာင္ခ်ိဳးရေသာက္ရတယ္ဗ်ာ၊
(၄)
အဲဒါေၾကာင္႔ ခုေခတ္လူငယ္ေလးေတြကို ဘီလူး အစားခံရမယ္ေၿပာတာဗ်ာ၊ ကုိယ္တုိင္လဲ ေ၀ဒဓမၼလုိ႔ ဆုိတဲ႔ ဟိရီနဲ႔ ၾသတပၸတရားေတြကို မသိၾကေတာ႔ဘူးဗ်ာ၊ အမွန္က အဲဒီတရားႏွစ္ပါးက ေလာကၾကီးကို သာယာေအာင္၊ ၀ေၿပာေအာင္ ၊ လွပေအာင္ ေစာင္႔ေရွာက္ထားတဲ႔ ေလာကပါလတရားႏွစ္ပါးဗ်ာ၊
အဲဒီတရားႏွစ္ပါး ပ်က္ယြင္းေနၾကေတ႔ာ ေလကၾကီးလဲ မလွပေတာ႔ဘူးဗ်ာ၊ ေနာက္ အ၀တ္အစားေတြေပၚမွာ ေလာ္ေလာလီလီ ၀တ္ၾကစားၾကေတာ႔ ေရွးတုန္းက ဇာတ္ ေတာ္ထဲကလုိ သက္ရွိဘီဘူး စားတာမခံရေပမယ္႔ တဏွာဘီလူးကေတာ႔ အေမွာင္ပူးၿပီး စားတာ ခံရဦးမယ္ဗ်ာ ၊ ေနာက္ အ၀တ္အစားကုိ မလုံမၿခံဳ၀တ္ဆင္တာဟာ ကိုယ္အႏၱရယ္ကို ကိုယ္ဖိတ္ေခၚေနသလုိပဲ ေလဗ်ာ၊
(၅)
သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ေဆြးေႏြးေၿပာဆုိခဲ႔ေသာ တနဂၤေႏြ စကား၀ိုင္းက မွတ္မိ၊ၾကားမိခဲ႔ေသာ စကားမ်ားကို ၿပန္ေရးလုိက္ၿခင္းပါ၊
မိမိကုိယ္ကုိ မိမိလည္း ဘီလူးအစားမခံရေအာင္ ၾကိဳးစားရမည္ၿဖစ္ေၾကာင္းကို နားလည္ လုိက္သည္၊ စာဖတ္သူမ်ားလဲ
ဘီလူးအစားမခံရေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္ၾကမ လဲ သိခ်င္ေနမိသည္ ။ ေရးၿပခဲ႔ေသာ စာမ်ားကို ဖတ္ၿပီးလည္း ဘီးလူးအစားမခံ ေအာင္ ေနထုိင္လုိက္နာႏိုင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵၿပဳေနမိသည္ ။ ။
P;s= စာေတြမေရးတာ ၾကာၿပီ ေရပါဦးလို႔ တုိက္တြန္းစကားဆုိတဲ႔ အေမ႔ကုိ အထူးေက်းဇူးတင္စြာနဲ႔ ဒီပုိ႔စ္ေလးကို ဒီေန႔ အၿပီးေရးၿဖစ္ပါသည္၊
ေရႊမန္းသား အရွင္အကုၤရ
က်မ္းကိုး=
ဖတ္ဖူးေသာ ပုံၿပင္မ်ား
ေ၀ဒဓမၼဇာတက= အ႒ကတာ၊ ပါဠိ
( ၁-၂)
Seeking Righteousness= Devedhammaa Jataka
( Ken and Visakha Kawasaki)
No comments:
Post a Comment