- Written by အလင္းေစတမန္
ျပဒါးလင္းဂူသည္ ေတာင္ၾကီးခရိုင္၊ ေရငန္ ျမိဳ႕နယ္၊ ေရပုပ္ မွ ၁ မိုင္၊ ေညာင္ၾကပ္ မွ ၄မုိင္အကြာတည္ရိွ၊ ပင္လယ္ ေရမ်က္ႏွာ ျပင္အထက္ေပ ၁၀၀၀ ၊Nyaungyat 21’6’N latitude , 96’18’ longitude တြင္ တည္ရိွသည္။ ဂူ ၂ ဂူရိွျပီး ၂ ဂူစလုံး ေတာင္ဘက္ကိုမ်က္ႏွာမူသည္၊ ဂူဟာ ေျခသြားလမ္း foot track ရဲ႕အထက္ ေပ ၇၀ မွာ တည္ရိွသည္။ ရန္သူမ်ား ရုပ္တရပ္ တိုက္ခိုက္ျခင္းကို မခံရနိုင္ေအာင္ ကာကြယ္သည့္ အေနျဖင့္ ေနထုိင္ခဲ့သည္ဟု ယူဆရသည္။ ေဒသခံမ်ားကေတာ့ ပဒတ္လိုဏ္ဂူဟု လည္းေခၚသည္။ ေဒသခံ လူေတြက ပဒတ္ ေခါင္းေထာင္ ေနသလို ခပ္ျမင့္ျမင့္၊ ခပ္ေမာ့ေမာ့မွာ ရွိေနလို႔ ပဒတ္ လိုဏ္လို႔ ေခၚပါတယ္။ ျပဒါးလင္းဂူလို႔ ပညာရွိ အေခၚခံရ သူေတြက ျပင္ၿပီး ေခၚခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
ျပဒါးလင္းဂူတစ္ေနရာရွိ ေရွးပန္းခ်ီလက္ရာ
ဂူထဲက တူးေဖာ္ေတြ႕ရိွတဲ့ အရိုးမ်ားကို ကာဘြန္ နည္းျဖင့္ စမ္းသပ္ရာႏွစ္
၁၁ ၀၀၀ သက္တမ္း ရိွ တယ္။ ဂူေတြထဲမွာ စုပုံေနတဲ့ ျပာဟာ ၄ေပ ထူတယ္။
ဒါကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ လူေတြဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ကတည္းက
ေနထိုင္ခဲ့ေၾကာင္း သိရွိနုိင္သည္။ မီးဖုိေခ်ာင္ အမိႈက္ေတြထဲက ေတြ႕ရတဲ့
အရိုးေတြ၊ ဦးခ်ဳိေတြဟာ ေတာရိုင္း တိရိစာၦန္ေတြရဲ႕ ဟာေတြ ျဖစ္သည္။
နံရံမွာေရးဆဲြထားတဲ့ အေကာင္ေတြရဲ ႔ ပုံဟာ အမဲလိုက္တဲ့ ဓေလ့ကို
ေဖာ္ညႊန္းထားသည္။ ဒီ အခ်က္ေတြ ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ဂူေနလူမ်ား ဟာ
အမဲလုိက္မုဆုိး ေတြျဖစ္ျပီး လယ္သမားမ်ား မဟုတ္ေၾကာင္း ျပသသည္။
ပန္းခ်ီအ႐ုပ္ေတြကို ၾကမ္းျပင္အထက္ ၁၀ ေပက ၁၂ ေပ အျမင့္မွာ
ေရးဆြဲခဲ့သည္။ အ႐ုပ္ေတြကို ဂူရဲ႕ လက္ဝဲ လက်္ာ ႏွစ္ခန္း ျဖစ္ေအာင္ အလယ္က
ပိုင္းျဖတ္ ေပးတဲ့ နံရံေပၚမွာ ေရးခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာက္ပန္းခ်ီ ဆရာေတြဟာ
႐ုပ္ပံုတူ ေရးတဲ့ အခါ ေဆးအေရာင္ စပ္တဲ့ အခါ ေဝးနီး ခ်ိန္ဆတဲ့ အခါ၊ အေရာင္
ႏုရင့္ခြဲၿပီး ေရးစပ္ ေဖာ္ျပရမယ္ဆိုတာကို ေကာင္းေကာင္း နားလည္ေနပံုရသည္။
ပဒတ္လိုဏ္ဂူက ပန္းခ်ီဆရာေတြဟာ အရင္ အႏွစ္ ၁ ေသာင္း ၆ ေထာင္ကပဲ ဒီလို
လုပ္ႏိုင္တယ္လို႔ အံ့ၾသစရာ ေတြ႔ရပါတယ္။ အခုေခတ္ စံခ်ိန္ေတြ အရ ပုံဆြဲ
ပညာမွာ ထူးခြၽန္ ေနၿပီလို႔ ဆိုႏိုင္ ပါတယ္။ ေက်ာက္နံရံ ေပၚမွာ ေရးဆြဲတဲ့
အ႐ုပ္ေတြက အ႐ုပ္ ပံုသဏၭာန္ ေပၚ႐ုံပဲ ဆြဲတဲ့ တေၾကာင္းဆြဲ အ႐ုပ္ေတြ ျဖစ္တယ္။
အ႐ုပ္ ေတြက အမဲလုိက္တဲ့အခါ သားေကာင္ မ်ားမ်ား ရေအာင္ နတ္ကိုးၿပီး ပူေဇာ္
ပသပြဲ လုပ္တဲ့ အ႐ုပ္ေတြ ျဖစ္တယ္။ အမဲလိုက္တဲ့အခါ ရလိုတဲ့ သားေကာင္ ေတြရဲ႕
ပံုကို ေရးတယ္။ အ႐ုပ္ေတြ နားမွာ ေမွာ္ဆရာက ေခါင္းေဆာင္ၿပီး ကခုန္ ၾကရင္
သားေကာင္ မ်ားမ်ား ရမယ္လို႔ ယံုၾကည္ဟန္ ရွိပါတယ္။ တိရိစာၧန္
ပံုသဏၭာန္ေတြကလည္း ခုေခတ္ အျမင္နဲ႔ ဆန္းေနသည္။
ဘာျဖစ္လို႔လဲလို႔ ေတြးဆစရာ အေၾကာင္း ႏွစ္မ်ဳိး ရွိပါတယ္။ ထံုးေက်ာက္ဂူတိုင္းမွာ မိုးအခါ နံရံက ထံုးရည္ေတြ ယိုစိမ့္ ထြက္လာတယ္။ အဲဒီ ထံုးရည္က အ႐ုပ္ကားေတြကို ထံုးရည္နဲ႔ ဆြတ္ဖ်န္း သလိုျဖစ္ၿပီး အ႐ုပ္ေတြ ေမွးမွိန္ပ်က္စီးခဲ့သည္။ ေနာက္တခ်က္က ပဒတ္လိုဏ္ ဂူနံရံေပၚမွာ ေရးဆြဲခဲ့တဲ့ သားေကာင္ေတြက အခုေခတ္ သားေကာင္ေတြ မဟုတ္ဘဲ အရင္ေခတ္ ၂ ေသာင္းဝန္းက်င္က ရွိခဲ့တဲ့ သားေကာင္ေတြသာ ျဖစ္တယ္။ အခုတိမ္ေကာ ပေပ်ာက္သြားၿပီျဖစ္သည္။ သူတို႔က ဆင္းသက္တဲ့ မ်ိဳးႏြယ္ အေကာင္ေတြပဲ ရွိပါေတာ့သည္။ ထုိ ေက်ာက္ပန္းခ်ီမ်ားကုိ ေလ့လာၾကည့္ျခင္းျဖင့္ ျမန္မာေရွး ပန္းခ်ီလက္ရာ အဆင့္အတန္းကုိ သိရွိႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။
ဂူ ၁ အေရွ႕ပိုင္းဂူနံရံမွာဆဲြ ထားတဲ့ ပန္းခ်ီေတြက အထူးရည္ရြယ္ခ်က္ရိွ၊ ဘယ္လုိအေကာင္ကုိ ဖမ္းတယ္၊ ဘယ္လုိဖမ္းရတယ္ ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္တယ္ ဆိုကို ျပသလုိျခင္းျဖစ္တယ္၊ ျပဒါးလင္း ပန္ခ်ီဆရာေတြဟာ မယုံၾကည္နုိင္ေလာက္ေအာင္ ေတာ္တယ္၊ ယခုေခတ္စံႏႈန္းမ်ား အားျဖင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ပါက သူတုိ႔ ပန္းခ်ီကားေတြဟာ အလြန္ ေကာင္းလြန္းသည္၊ ဂူ ၁ မွာ တိရိစာၦန္ပုံ လူလက္ပုံ၊ အရုဏ္ဦးေန ပုံေတြကို ေဆးနီ red ochre နဲ႕နံရံမွာဆဲြထားသည္။ လက္၀ါးပုံ ၂ ခုေတြ႔ရျပီး၊ လက္ေခ်ာင္းအခ်ိဳ႕ ေပ်ာက္ေနတယ္။ ျဖစ္နုိင္တာက သူရဲ႕အရင္းႏွီးဆုံး မိတ္ေဆြေသဆုံးေတာ့ သူမွာလက္ဆုပ္ လက္ကိုင္ျပဳရမယ့္လက္ မျပဳတ္သြားတာကိုရည္ရြယ္သည္ဟု ယူဆသည္။
ငါး ၂ ေကာင္နဲ႕တူတဲ့ပုံ တခုရိွတယ္ တေကာင္က အျမီးမပါ သလုိ တေကာင္ရဲ႕ေခါင္းက ထုံးေရၾကည္ဖုံး ေနတယ္၊ ႏြား ၂ ေကာင္ေ၀ွ႕ေနပုံ bull fight တိရိစာၦန္ အုပ္စုပုံ ႏြားမၾကီးေနာက္ ႏြားငယ္လုိက္တဲ့ ပုံစတဲ့ပုံေတြရိွပါတယ္။ ျပဒါးလင္းဂူကို ကုလသမဂၢ UNESCO က World Heritage လို႔ေခၚတဲ့ ကမာၻေပၚက ထိမ္းသိမ္းရမယ့္ ေနရာတေနရာအျဖစ္ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလမွာ စာရင္းသြင္းဖုိ႔ လ်ာထားခဲ့သည္။
(အလင္းေစမန္...)
ဘာျဖစ္လို႔လဲလို႔ ေတြးဆစရာ အေၾကာင္း ႏွစ္မ်ဳိး ရွိပါတယ္။ ထံုးေက်ာက္ဂူတိုင္းမွာ မိုးအခါ နံရံက ထံုးရည္ေတြ ယိုစိမ့္ ထြက္လာတယ္။ အဲဒီ ထံုးရည္က အ႐ုပ္ကားေတြကို ထံုးရည္နဲ႔ ဆြတ္ဖ်န္း သလိုျဖစ္ၿပီး အ႐ုပ္ေတြ ေမွးမွိန္ပ်က္စီးခဲ့သည္။ ေနာက္တခ်က္က ပဒတ္လိုဏ္ ဂူနံရံေပၚမွာ ေရးဆြဲခဲ့တဲ့ သားေကာင္ေတြက အခုေခတ္ သားေကာင္ေတြ မဟုတ္ဘဲ အရင္ေခတ္ ၂ ေသာင္းဝန္းက်င္က ရွိခဲ့တဲ့ သားေကာင္ေတြသာ ျဖစ္တယ္။ အခုတိမ္ေကာ ပေပ်ာက္သြားၿပီျဖစ္သည္။ သူတို႔က ဆင္းသက္တဲ့ မ်ိဳးႏြယ္ အေကာင္ေတြပဲ ရွိပါေတာ့သည္။ ထုိ ေက်ာက္ပန္းခ်ီမ်ားကုိ ေလ့လာၾကည့္ျခင္းျဖင့္ ျမန္မာေရွး ပန္းခ်ီလက္ရာ အဆင့္အတန္းကုိ သိရွိႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။
ဂူ ၁ အေရွ႕ပိုင္းဂူနံရံမွာဆဲြ ထားတဲ့ ပန္းခ်ီေတြက အထူးရည္ရြယ္ခ်က္ရိွ၊ ဘယ္လုိအေကာင္ကုိ ဖမ္းတယ္၊ ဘယ္လုိဖမ္းရတယ္ ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္တယ္ ဆိုကို ျပသလုိျခင္းျဖစ္တယ္၊ ျပဒါးလင္း ပန္ခ်ီဆရာေတြဟာ မယုံၾကည္နုိင္ေလာက္ေအာင္ ေတာ္တယ္၊ ယခုေခတ္စံႏႈန္းမ်ား အားျဖင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ပါက သူတုိ႔ ပန္းခ်ီကားေတြဟာ အလြန္ ေကာင္းလြန္းသည္၊ ဂူ ၁ မွာ တိရိစာၦန္ပုံ လူလက္ပုံ၊ အရုဏ္ဦးေန ပုံေတြကို ေဆးနီ red ochre နဲ႕နံရံမွာဆဲြထားသည္။ လက္၀ါးပုံ ၂ ခုေတြ႔ရျပီး၊ လက္ေခ်ာင္းအခ်ိဳ႕ ေပ်ာက္ေနတယ္။ ျဖစ္နုိင္တာက သူရဲ႕အရင္းႏွီးဆုံး မိတ္ေဆြေသဆုံးေတာ့ သူမွာလက္ဆုပ္ လက္ကိုင္ျပဳရမယ့္လက္ မျပဳတ္သြားတာကိုရည္ရြယ္သည္ဟု ယူဆသည္။
ငါး ၂ ေကာင္နဲ႕တူတဲ့ပုံ တခုရိွတယ္ တေကာင္က အျမီးမပါ သလုိ တေကာင္ရဲ႕ေခါင္းက ထုံးေရၾကည္ဖုံး ေနတယ္၊ ႏြား ၂ ေကာင္ေ၀ွ႕ေနပုံ bull fight တိရိစာၦန္ အုပ္စုပုံ ႏြားမၾကီးေနာက္ ႏြားငယ္လုိက္တဲ့ ပုံစတဲ့ပုံေတြရိွပါတယ္။ ျပဒါးလင္းဂူကို ကုလသမဂၢ UNESCO က World Heritage လို႔ေခၚတဲ့ ကမာၻေပၚက ထိမ္းသိမ္းရမယ့္ ေနရာတေနရာအျဖစ္ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလမွာ စာရင္းသြင္းဖုိ႔ လ်ာထားခဲ့သည္။
(အလင္းေစမန္...)
No comments:
Post a Comment