သုဂတိဘုံဘ၀ေတြ အားလုံးထဲမွာ လူ႔ဘုံလူ႔ဘ၀ကုိ ရရွိျပီး
လူသားရဲ့ ဘ၀ဇာတ္ ထုပ္ကုိ ကျပသရုပ္ေဆာင္ခြင့္ ရျခင္းဟာ“အထက္မွာ ဘ၀ဂ္၊
ေအာက္အ၀ိစိ၊ ႏွံ႔သည့္ စၾကာ၀ဠာ၊ ဖီလာထုတ္ခ်င္း၊ အၾကြင္းမရွိ”ဆုိတဲ့အတုိင္း
အနိမ့္ဆုံး အ၀ိစိကေန အျမင့္ ျမတ္ဆုံး ျဖစ္တဲ့ ဘုရား ရဟႏၱာမ်ား အထိျဖစ္ခြင့္
ရွိတဲ့ ဘ၀ျဖစ္လုိ႔ သုဂတိအစစ္ဆုံးနဲ႔ ဘ၀ဇာတ္အျမင့္ဆုံးျဖစ္တယ္။
ဒီလုိသုဂတိ ဘ၀စစ္စစ္ကုိ ေရာက္ခုိက္,ရခုိက္မွာ ဘုရားရွင္ရဲ့ သာသနာေတာ္ ႀကီး နဲ႔ပါ ႀကုံႀကိဳက္ခြင့္ရျပီဆုိရင္ေတာ့ အျမင့္ဆုံးဘ၀မွာ အျမတ္ဆုံး ဆုလာဒ္ႀကီး တစ္ခုကုိ ထပ္မံရရွိတာျဖစ္လုိ႔ အခ်ည္းႏွီး အဆုံးရႈံး မခံၾကဘဲ ထုိက္တန္ေအာင္ သရုပ္ ေဆာင္ၾက,ျပၾကဖုိ႔ ဘုရားရွင္က သတိေပးဆုံးမပါတယ္။ (ခု၊၁၊ ၂၄၇)
undefined
အခုလုိအဆင့္ျမင့္ သုဂတိဘုံသားျဖစ္ခြင့္ရၾကတဲ့ လူတုိင္းဟာလည္း ဘယ္သူ မဆုိ မိမိတုိ႔ရဲ့ ဘ၀ဇာတ္လမ္းကုိ ပင္ကုိယ္ကုသုိလ္ဗီဇ ဓာတ္ခံရွိသေလာက္ ေကာင္းမြန္ ျမင့္ျမတ္ျပီး အထူးခြ်န္ဆုံး အာဇာနည္မ်ားဆုိတဲ့ ေအာ္စကာ ဆုႀကီးနဲ႔သာ ထုိက္တန္ ေအာင္ သရုပ္ေဆာင္လုိမွာပါ။
“ၾကားသူတုိင္း ရြံ၊ ျမင္သူတုိင္း မုန္း၊ ႀကုံသူတုိင္း နွလုံးနာ”ဆုိတဲ့ ေအာ္စရာ အျဖစ္ဆုိးမ်ိဳးနဲ႔ေတာ့ ဘ၀ကုိ ဇာတ္သိမ္းလုိၾကမယ္ မဟတု္ပါဘူး၊ ဒါဟာ တိဟိတ္ ဥကၠ႒္ ျဖစ္တဲ့ လူသားတုိင္းရဲ့ ဗီဇမွန္စိတ္ဓာတ္ေကာင္းတစ္ခုလုိ႔ ဆုိရပါလိမ့္မယ္။
ခုလုိ အျမင့္ျမတ္ဆုံး အခြင့္အေရးႀကီးနဲ႔ ႀကဳံႀကိဳက္ခုိက္မွာ အခြင့္နဲ႔ တန္ေအာင္ အေရးပါတဲ့ ဘ၀ဇာတ္သရုပ္ေဆာင္ေတြ ျဖစ္ေစဖုိ႔အတြက္ ပြင့္ေတာ္မူျပီးသမွ် ဘုရားရွင္ တုိင္းကပဲ“ မေကာင္းမႈေရွာင္၊ ေကာင္းမႈေဆာင္၊ ျဖဴေအာင္ စိတ္ကုိထား”ဆုိတဲ့ အေျခခံ ဇာတ္ညႊန္း သုံးပုိဒ္ကုိ ေဟာညႊန္ ခ်မွတ္ေပးေတာ္မူခဲ့ ၾကပါတယ္။
ဒီဇာတ္ညႊန္းသုံးပုိဒ္မွာ ေရွ့ႏွစ္ပုိဒ္က ကာယကံ၊ ၀စီကံတုိ႔ လုိက္နာေဆာင္ရြက္ သရုပ္ေဆာင္ဖုိ႔ ညႊန္ၾကားတာျဖစ္ျပီး ျဖဴေအာင္ စိတ္ကုိထား ဆုိတဲ့ ေနာက္ဆုံးအပုိဒ္က ေတာ့ ဘ၀ဇာတ္ရဲ့ အနီးကပ္ဒါရုိက္တာျဖစ္တဲ့ ႏွလုံးသား အတြက္ ထားရွိရမယ့္ အဆင့္ အတန္းကုိ ညႊန္ျပတာျဖစ္ပါတယ္။
မိမိတုိ႔ရဲ့ ႏွစ္လုံးသားဟာ ဒီအဆင့္အတန္း မွီေနေစဖုိ႔ အတြက္ကေတာ့ အရင္ တစ္ပတ္ကေျပာခဲ့တဲ့…….
(၁) စြန္႔လြက္အနစ္နာခံျခင္း၊
(၂) ခြင့္လႊတ္သည္းခံျခင္း၊
(၃) ကုိယ္ခ်င္းစာနာျခင္း၊
(၄) အသိဉာဏ္ဆင္ျခင္တုံတရား အျမဲထားရွိျခင္း၊
ဆုိတဲ့ အရည္အခ်င္းေကာင္း ေလးခ်က္နဲ႔ ျပည့္စုံေစရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအရည္အခ်င္းေလးမ်ိဳးထဲက ပထမဆုံးျဖစ္တဲ့ “စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံျခင္း ဆုိတာ ရႏုိင္သမွ် အာရုံခံစားစရာ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာနဲ႔ အခြင့္အလမ္းအားလုံးကုိ မိမိအတြက္သာ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ သိမ္းပုိက္ထားလုိတဲ့ ၀ိသမေလာဘ စိတ္ဓာတ္ဆုိး(ကာမ၀ိတက္)ရဲ့ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္တဲ့ အေလာစိတ္ဓာတ္ျဖစ္ ပါတယ္။
ျမတ္ဗုဒၶရဲ့ အလုိေတာ္အရ ေလာကမွာ ႀကဳံေတြ႔ခံစားေနရတဲ့ ဆင္းရဲဒုကၡ၊ မေက် နပ္ စရာမ်ားနဲ႔ ၀မ္းနည္း ေၾကကြဲစရာ ျပႆနာစတဲ့ က်က္သေရမဲ့မႈအားလုံးဟာ ဒီတစ္ ကုိယ္ေကာင္းစိတ္ဓာတ္ကုိ အေျခခံျပီး ျဖစ္ေပၚလာတာပါ။
ဒီတစ္ကုိယ္ေကာင္းစိတ္ဓာတ္ ဆုိးျဖစ္တဲ့ ၀ိသမေလာဘဟာ ျပႆနာဆုိး အားလုံးတုိ႔ရဲ့ အဓိက လက္သည္ တရားခံျဖစ္တယ္လုိ႔ မိန္႔ၾကားပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေလာကႀကီး က်က္သေရရွိဖုိ႔အတြက္ ပထမဦးဆုံးအေနနဲ႔ ၀ိသမ ေလာဘရဲ့ တုိက္ရုိက္ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္တဲ့“စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံစိတ္ဓာတ္” (အဘိဓမၼာ စကားနဲ႔ ေျပာရရင္ေတာ့ အေလာဘ စိတ္ဓာတ္)ရွိဖုိ႔လုိတယ္လုိ႔ ေဟာညႊန္ ေတာ္မူ တာပါ။
ဒီေနရာမွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားကုိယ္တုိင္ ေယာင္၀ါး၀ါးနဲ႔ အသိအမွတ္လြဲ ေနတတ္ တာတစ္ခု ကုိလည္း သတိေပးပါရေစ။
လူတုိင္းတုိင္းလုိလုိပဲ ေလာဘ ဆုိတာ လိုခ်င္တပ္မက္တဲ့သေဘာလုိ႔ သိထားၾက ေလေတာ့၊ ဒီစကားရဲ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္တဲ့ အေလာက ဆုိတာကုိ မလုိခ်င္တဲ့ မတပ္ မက္တဲ့ သေဘာလုိ႔ ခပ္လြယ္လြယ္ မွတ္ထင္ေနတတ္ၾက ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္လဲ တခ်ိဴ့လူပ်င္းမ်ားက ကုိယ္ဟာ ကုိယ္ပ်င္းလုိ႔ အလုပ္ မႀကိဳးစားခ်င္ တာကုိပဲ သူမ်ားေတြလုိ ေလာဘမႀကီးလုိ႔ မလုိခ်င္လုိ႔ ဆုိတဲ့ သေဘာမ်ိဳးနဲ႔ ေျပာေလ့ ရွိၾကတာပါ။
သူတုိ႔ေျပာတဲ့ မလုိခ်င္လုိ႔ ဆုိတာဟာ ေလာဘရဲ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္တဲ့ အေလာဘ မဟုတ္ပါဘူး၊ အေလာဘ ဆုိတာက ကုသိုလ္တရား အုပ္စု၀င္အမည္ပါ၊ ပ်င္းရိတယ္ ဆုိတာဟာယ ဆုတ္နစ္ေဒါသလုိ႔ေခၚတဲ့ အကုသိုလ္ အုပ္စု၀င္ျဖစ္ပါတယ္။
ျမတ္ဗုဒၶ ေဟာညႊန္လုိရင္းျဖစ္တဲ့ အေလာဘဆုိတာ မိမိကလုိခ်င္လုိ႔ ရွာေဖြရရွိ ထားတဲ့ ပစၥည္း ဥစၥာကုိပင္ျဖစ္ေစ၊ သူတစ္ပါးရဲ့ ဆင္းရဲဒုကၡလြတ္ ေျမာက္ ေရးအတြက္ စြန္႔လႊတ္ရဲတဲ့ စိတ္ဓာတ္ကုိ ဆိလုိတာပါ။
ကုိယ္စြမ္းဉာဏ္စြမ္းရွိသေလာက္ ႀကိဳးစားရွာေဖြ လုပ္ကုိင္မယ္၊ ရရွိတဲ့ အက်ိဳး စီးပြါးကုိေတာ့ ကုိယ့္အတြက္ ခ်ည္းသာ ရယူသိမ္းပုိက္ခံစားမယ္ဆုိတဲ့ စိတ္မထားဘဲ သူတစ္ပါးအတြက္ငဲ့ကြက္ စြန္႔လႊတ္ဖုိ႔ အျမဲထားရွိတဲ့ စိတ္ဓာတ္ မ်ိဳးမွ ကုသုိလ္စစ္စစ္ ျဖစ္တဲ့ အေလာဘစိတ္ဓာတ္ ျဖစ္ပါတယ္။
စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံတဲ့ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ဘုရားရွင္က တပည့္မ်ားကုိ ဆုံးမရာမွာ၊ ေန႔စဥ္ဆြမ္းခံရာ ဆြမ္းစားရာမွာပင္ ကုိယ္ရႏုိင္ သမွ်အားလုံးကုိ မယူဘဲ ေနာက္ ပုဂၢိဳလ္အတြက္ ငဲ့ကြက္ျပီး သင့္ေတာ္ရုံ၊ မွ်တရုံသာ ခံယူသုံးေဆာင္ ၾကဖုိ႔ အျမဲ သတိထား အသိပြားၾကပါ(ေဘာဇေနမတၱညဴ)လုိ႔ ဆုံးမေတာ္မူပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ့ ဆုံးမပညတ္ေတာ္မူခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ေလးစားမွတ္သား စရာ ေကာင္းတဲ့ မေထရ္ျမတ္တုိ႔ရဲ့ လုိက္နာေဆာင္ရြက္ပုံကုိလဲ ဆရာစဥ္ဆက္ အရ ၾကားနာမွတ္သားရဖူးပါတယ္။
မိမိရဲ့ ဆရာ႔ဆရာ(ပါစရိယ)ျဖစ္တဲ့ ပုဇြန္ေတာင္က အရွင္အာဒိစၥ၀ံသ ေက်ာင္း တုိက္ ႀကီးရဲ့ မူလတုိက္တည္ဆရာေတာ္ နာမည္ေက်ာ္ မိလိႏၵပဥွာအ႒ကထာနိႆယ က်မ္းျပဳအေက်ာ္ ဆရာေတာ္ႀကီး အရွင္အာဒိစၥ၀ံသ သက္ေတာ္ ထင္ရွားရွိစဥ္က ေက်ာင္းတုိက္ သံဃာေတာ္မ်ားအတြက္ ဆြမ္းစားေက်ာင္းမွာ ဆြမ္းတစ္၀ုိင္း ေလးပါး က်စီ အတြက္ ခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္မ်ား စီစဥ္ထားျပီး အ၀င္၀မွာ အားလုံး ျမင္သာေအာင္ “ကုိယ့္အခြင့္”ကုိ သိ၊ ေနာင္လူကုိလဲ ၾကည့္”ဆုိတဲ့ စာတန္းကုိ ေရးထားပါသတဲ့။
ဒီစာတန္းနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ဆရာေတာ္က “ဆြမ္းတစ္၀ုိင္းမွာ ေလးပါးက်စီ သတ္မွတ္ထားတဲ့အတြက္ ဘယ္သူမဆုိ မိမိေရွ႔မွာရွိတဲ့ ဆြမ္းပြဲေပၚက ခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္ အားလုံးရဲ့ ေလးဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ဟာ မိမိတုိ႔ရသင့္တဲ့ အခြင့္အေရး ျဖစ္တယ္၊ အဲဒါကုိ သိျပီး ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမြန္တဲ့ ခဲဖြယ္ဟင္းလ်ာကိုမဆုိ ေလးဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ထက္မပုိေအာင္ ဘုဥ္း ေပးၾကရပါမယ္။
ေလးဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ထက္ ပုိျပီးအခြင့္အေရးယူခဲ့ရင္ ဒါဟာ သူမ်ား အခြင့္အေရးကို မတရားရယူသူတာျဖစ္တယ္၊ စဥ္းလဲတဲ့ ခုိးျခင္းတစ္မ်ိဳးပဲ၊ ဒါကုိ လုံး၀မက်ဴးလြန္မိ ေအာင္ ေရွာင္ရမယ္၊ မိမိတုိ႔ စားျပီးတဲ့ အခါမွာ သိမ္းဆည္းေဆးေၾကာၾကမယ့္ ကပၸိယ မ်ားနဲ႔ ေက်ာင္းသားမ်ား ရွိၾကတယ္၊ သူတုိ႔နဲ႔လည္း ၾကည့္ျပီး မိမိရဲ့ ရပုိင္ခြင့္ထဲက တက္ ႏုိင္သမွ် ျခဳံးျခံခဲ့ရင္ ကုိယ္ပုိင္ဆုိင္ခြင့္ကုိ ေနာက္လူအတြက္ စြန္႔လႊတ္ လႈဒါန္းရာ က်တယ္လုိ႔ ရွင္းလင္း မိန္႔ၾကားပါသတဲ့။
ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ေညာင္တုန္းျမိဳ႔ ေရႊဟသၤာေတာရေက်ာင္းတုိက္ မွာ ပညာသင္ ယူခဲ့ဖူးတဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးတစ္ပါးနဲ႔ စကားစပ္မိတဲ့အခါ ေညာင္တုန္း ေရႊဟသၤာ ေက်ာင္းတုိက္မွာလဲ အလားတူ က်င့္သုံးေၾကာင္း မိန္႔ၾကားပါတယ္၊ ဆရာေတာ္ႀကီး ေျပာျပတာကေတာ့…..
တပည့္ေတာ္တုိ႔ ေညာင္တုန္းေရႊဟသၤာေတာရမွာလည္း ဒီပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ အလားတူပဲ က်င့္သုံးၾကပါတယ္၊ အဲဒီမွာေတာ့ ဆြမ္းစားေဆာင္မွာ စာနဲ႔ေတာ့ ေရးမထားဘူး၊ ဆြမ္း ၀ုိင္းမွာ သံဃာစုံထုိင္းျပီးတာနဲ႔ တစ္ျပိဳင္နက္ နာယကဆရာေတာ္ႀကီးက….
“အရွင္ဘုရားတုိ႔ .. ယခုလုိ ဆြမ္းတစ္၀ုိင္းမွာ ေလးပါးစီထုိင္ေနၾကတဲ့ အရွင္ဘုရား တုိ႔ရဲ့ ေရွ႔က ဆြမ္းပြဲေပၚမွာ ရွိေနတဲ့ ဟင္းလ်ာခဲဖြယ္မ်ားထဲက ေလးဖုိ႔တစ္ဖုိ႔စီဟာ အရွင္ ဘုရားတုိ႔အတြက္ ရည္မွန္းလႉဒါန္းထာတာျဖစ္လုိ႔ အရွင္ဘုရားတုိ႔ ပုိင္ဆုိင္ၾကပါတယ္ ဘုရား၊ အရွင္ဘုရားတုိ႔ ဘုဥ္းေပးျပီး က်န္ခဲ့လုိ႔ရွိရင္လဲ ကပၸိယမ်ား ေက်ာင္းသားမ်ားက သိမ္းဆည္းျပီး စားသုံးေဆးေၾကာၾကပါလိမ့္မယ္၊ ခုခ်ိန္မွာ အရွင္ဘုရားတုိ႔က အလႈခံ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ျဖစ္ၾကျပီး ဒကာ ဒကာမမ်ားနဲ႔ ကိပၸိယမ်ားက လႈဒါန္းသူေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
တကယ္လုိ႔ အရွင္ဘုရားမ်ားက မိမိတုိ႔ရဲ့ ရပုိင္ခြင့္ျဖစ္တဲ့ ေလးဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ထဲက ကပၸိယမ်ား ေက်ာင္းးသားမ်ားအတြက္ ငဲ့ကြက္ျပီး ခ်န္ထားခဲ့မယ္ဆုိရင္ေတာ့ အရွင္ ဘုရားတုိ႔က အလႈခံပုဂၢိဳလ္အျဖစ္ကေန အလႈေပးပုဂၢိဳလ္မ်ား ျဖစ္သြားၾကပါလိမ့္မည္ ဘုရား၊ ကုိယ္တုိင္ အလႈေပးပုဂၢိဳလ္မ်ား ျဖစ္ၾကရေအာင္ ေမတၱာ ကရုဏာတရားေရွ႔ထား ျပီး ဘုဥ္းေပးသုံးေဆာင္ေတာ္မူၾကပါဘုရား”လုိ႔ ေလ််ာက္ထား မိန္႔ၾကားေလ့ရွိပါသတဲ့။
သာမန္အားျဖင့္ ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ေေတာ့“ ဆြမ္းတစ္ပြဲမွာရွိတဲ့ မိမိတုိ႔ရဲ့ ရသင့္တဲ့ အခြင့္အေရးထဲက နဲနဲပါးပါး ခ်န္ထားတယ္”ဆုိတဲ့ ကိစၥဟာ ဘာမွ် မေျပာပေလာက္တဲ့ အေသးအမႊားေလးတစ္ခုလုိပဲ ထင္စရာပါ၊ ဒါေပမယ့္ “အမႈိက္ကစ ျပႆဒ္မီးေလာင္” တတ္သလုိ “အမႈိက္က ေရႊုျဖစ္”ဆုိတာလဲ ရွိတတ္တဲ့ သဘာ၀အတုိင္း မေျပာပေလာက္ တဲ့ အနည္းအပါးေလးမ်ားကုိ အေၾကာင္းျပဳျပီးေတာ့ပဲ လူတစ္ဦးခ်င္း၊ မိသားတစ္စုခ်င္း ခုိက္ရန္ျဖစ္ပြားျခင္းအစ ႏုိင္ငံခ်င္း စစ္ခင္းၾကရတဲ့ အထိလဲ ျဖစ္တတ္ၾကျပီး ဒီလုိ မေျပာပေလာက္တဲ့ အေသးအမႊားေလးေတြကုိ စြန္႔လႊတ္ အနစ္နာခံမႈေၾကာင့္ပဲ လူတစ္ဦးခ်င္းစီက စျပီး ႏုိင္ငံခ်င္းအထိ ရင္းနီးကြ်မ္း၀င္ ခ်စ္ခင္မွ်တ သြားတာမ်ိဳးလဲ ျဖစ္သြားႏုိင္တယ္ဆုိတာကုိလဲ ေလာကရဲ့ ညီညြတ္မွ်တ က်က္သေရရွိမႈကုိ လုိလား သူတုိင္း လက္ခံရပါလိမ့္မယ္။
ဓမၼေဘရီအရွင္၀ီရိယ(ေတာင္စြန္း)
မွတ္ခ်က္=ေမတၱာဥယ်ာဥ္ဆိုဒ္မွကူးယူတင္ၿပသည္
ဒီလုိသုဂတိ ဘ၀စစ္စစ္ကုိ ေရာက္ခုိက္,ရခုိက္မွာ ဘုရားရွင္ရဲ့ သာသနာေတာ္ ႀကီး နဲ႔ပါ ႀကုံႀကိဳက္ခြင့္ရျပီဆုိရင္ေတာ့ အျမင့္ဆုံးဘ၀မွာ အျမတ္ဆုံး ဆုလာဒ္ႀကီး တစ္ခုကုိ ထပ္မံရရွိတာျဖစ္လုိ႔ အခ်ည္းႏွီး အဆုံးရႈံး မခံၾကဘဲ ထုိက္တန္ေအာင္ သရုပ္ ေဆာင္ၾက,ျပၾကဖုိ႔ ဘုရားရွင္က သတိေပးဆုံးမပါတယ္။ (ခု၊၁၊ ၂၄၇)
undefined
အခုလုိအဆင့္ျမင့္ သုဂတိဘုံသားျဖစ္ခြင့္ရၾကတဲ့ လူတုိင္းဟာလည္း ဘယ္သူ မဆုိ မိမိတုိ႔ရဲ့ ဘ၀ဇာတ္လမ္းကုိ ပင္ကုိယ္ကုသုိလ္ဗီဇ ဓာတ္ခံရွိသေလာက္ ေကာင္းမြန္ ျမင့္ျမတ္ျပီး အထူးခြ်န္ဆုံး အာဇာနည္မ်ားဆုိတဲ့ ေအာ္စကာ ဆုႀကီးနဲ႔သာ ထုိက္တန္ ေအာင္ သရုပ္ေဆာင္လုိမွာပါ။
“ၾကားသူတုိင္း ရြံ၊ ျမင္သူတုိင္း မုန္း၊ ႀကုံသူတုိင္း နွလုံးနာ”ဆုိတဲ့ ေအာ္စရာ အျဖစ္ဆုိးမ်ိဳးနဲ႔ေတာ့ ဘ၀ကုိ ဇာတ္သိမ္းလုိၾကမယ္ မဟတု္ပါဘူး၊ ဒါဟာ တိဟိတ္ ဥကၠ႒္ ျဖစ္တဲ့ လူသားတုိင္းရဲ့ ဗီဇမွန္စိတ္ဓာတ္ေကာင္းတစ္ခုလုိ႔ ဆုိရပါလိမ့္မယ္။
ခုလုိ အျမင့္ျမတ္ဆုံး အခြင့္အေရးႀကီးနဲ႔ ႀကဳံႀကိဳက္ခုိက္မွာ အခြင့္နဲ႔ တန္ေအာင္ အေရးပါတဲ့ ဘ၀ဇာတ္သရုပ္ေဆာင္ေတြ ျဖစ္ေစဖုိ႔အတြက္ ပြင့္ေတာ္မူျပီးသမွ် ဘုရားရွင္ တုိင္းကပဲ“ မေကာင္းမႈေရွာင္၊ ေကာင္းမႈေဆာင္၊ ျဖဴေအာင္ စိတ္ကုိထား”ဆုိတဲ့ အေျခခံ ဇာတ္ညႊန္း သုံးပုိဒ္ကုိ ေဟာညႊန္ ခ်မွတ္ေပးေတာ္မူခဲ့ ၾကပါတယ္။
ဒီဇာတ္ညႊန္းသုံးပုိဒ္မွာ ေရွ့ႏွစ္ပုိဒ္က ကာယကံ၊ ၀စီကံတုိ႔ လုိက္နာေဆာင္ရြက္ သရုပ္ေဆာင္ဖုိ႔ ညႊန္ၾကားတာျဖစ္ျပီး ျဖဴေအာင္ စိတ္ကုိထား ဆုိတဲ့ ေနာက္ဆုံးအပုိဒ္က ေတာ့ ဘ၀ဇာတ္ရဲ့ အနီးကပ္ဒါရုိက္တာျဖစ္တဲ့ ႏွလုံးသား အတြက္ ထားရွိရမယ့္ အဆင့္ အတန္းကုိ ညႊန္ျပတာျဖစ္ပါတယ္။
မိမိတုိ႔ရဲ့ ႏွစ္လုံးသားဟာ ဒီအဆင့္အတန္း မွီေနေစဖုိ႔ အတြက္ကေတာ့ အရင္ တစ္ပတ္ကေျပာခဲ့တဲ့…….
(၁) စြန္႔လြက္အနစ္နာခံျခင္း၊
(၂) ခြင့္လႊတ္သည္းခံျခင္း၊
(၃) ကုိယ္ခ်င္းစာနာျခင္း၊
(၄) အသိဉာဏ္ဆင္ျခင္တုံတရား အျမဲထားရွိျခင္း၊
ဆုိတဲ့ အရည္အခ်င္းေကာင္း ေလးခ်က္နဲ႔ ျပည့္စုံေစရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအရည္အခ်င္းေလးမ်ိဳးထဲက ပထမဆုံးျဖစ္တဲ့ “စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံျခင္း ဆုိတာ ရႏုိင္သမွ် အာရုံခံစားစရာ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာနဲ႔ အခြင့္အလမ္းအားလုံးကုိ မိမိအတြက္သာ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ သိမ္းပုိက္ထားလုိတဲ့ ၀ိသမေလာဘ စိတ္ဓာတ္ဆုိး(ကာမ၀ိတက္)ရဲ့ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္တဲ့ အေလာစိတ္ဓာတ္ျဖစ္ ပါတယ္။
ျမတ္ဗုဒၶရဲ့ အလုိေတာ္အရ ေလာကမွာ ႀကဳံေတြ႔ခံစားေနရတဲ့ ဆင္းရဲဒုကၡ၊ မေက် နပ္ စရာမ်ားနဲ႔ ၀မ္းနည္း ေၾကကြဲစရာ ျပႆနာစတဲ့ က်က္သေရမဲ့မႈအားလုံးဟာ ဒီတစ္ ကုိယ္ေကာင္းစိတ္ဓာတ္ကုိ အေျခခံျပီး ျဖစ္ေပၚလာတာပါ။
ဒီတစ္ကုိယ္ေကာင္းစိတ္ဓာတ္ ဆုိးျဖစ္တဲ့ ၀ိသမေလာဘဟာ ျပႆနာဆုိး အားလုံးတုိ႔ရဲ့ အဓိက လက္သည္ တရားခံျဖစ္တယ္လုိ႔ မိန္႔ၾကားပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေလာကႀကီး က်က္သေရရွိဖုိ႔အတြက္ ပထမဦးဆုံးအေနနဲ႔ ၀ိသမ ေလာဘရဲ့ တုိက္ရုိက္ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္တဲ့“စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံစိတ္ဓာတ္” (အဘိဓမၼာ စကားနဲ႔ ေျပာရရင္ေတာ့ အေလာဘ စိတ္ဓာတ္)ရွိဖုိ႔လုိတယ္လုိ႔ ေဟာညႊန္ ေတာ္မူ တာပါ။
ဒီေနရာမွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားကုိယ္တုိင္ ေယာင္၀ါး၀ါးနဲ႔ အသိအမွတ္လြဲ ေနတတ္ တာတစ္ခု ကုိလည္း သတိေပးပါရေစ။
လူတုိင္းတုိင္းလုိလုိပဲ ေလာဘ ဆုိတာ လိုခ်င္တပ္မက္တဲ့သေဘာလုိ႔ သိထားၾက ေလေတာ့၊ ဒီစကားရဲ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္တဲ့ အေလာက ဆုိတာကုိ မလုိခ်င္တဲ့ မတပ္ မက္တဲ့ သေဘာလုိ႔ ခပ္လြယ္လြယ္ မွတ္ထင္ေနတတ္ၾက ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္လဲ တခ်ိဴ့လူပ်င္းမ်ားက ကုိယ္ဟာ ကုိယ္ပ်င္းလုိ႔ အလုပ္ မႀကိဳးစားခ်င္ တာကုိပဲ သူမ်ားေတြလုိ ေလာဘမႀကီးလုိ႔ မလုိခ်င္လုိ႔ ဆုိတဲ့ သေဘာမ်ိဳးနဲ႔ ေျပာေလ့ ရွိၾကတာပါ။
သူတုိ႔ေျပာတဲ့ မလုိခ်င္လုိ႔ ဆုိတာဟာ ေလာဘရဲ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္တဲ့ အေလာဘ မဟုတ္ပါဘူး၊ အေလာဘ ဆုိတာက ကုသိုလ္တရား အုပ္စု၀င္အမည္ပါ၊ ပ်င္းရိတယ္ ဆုိတာဟာယ ဆုတ္နစ္ေဒါသလုိ႔ေခၚတဲ့ အကုသိုလ္ အုပ္စု၀င္ျဖစ္ပါတယ္။
ျမတ္ဗုဒၶ ေဟာညႊန္လုိရင္းျဖစ္တဲ့ အေလာဘဆုိတာ မိမိကလုိခ်င္လုိ႔ ရွာေဖြရရွိ ထားတဲ့ ပစၥည္း ဥစၥာကုိပင္ျဖစ္ေစ၊ သူတစ္ပါးရဲ့ ဆင္းရဲဒုကၡလြတ္ ေျမာက္ ေရးအတြက္ စြန္႔လႊတ္ရဲတဲ့ စိတ္ဓာတ္ကုိ ဆိလုိတာပါ။
ကုိယ္စြမ္းဉာဏ္စြမ္းရွိသေလာက္ ႀကိဳးစားရွာေဖြ လုပ္ကုိင္မယ္၊ ရရွိတဲ့ အက်ိဳး စီးပြါးကုိေတာ့ ကုိယ့္အတြက္ ခ်ည္းသာ ရယူသိမ္းပုိက္ခံစားမယ္ဆုိတဲ့ စိတ္မထားဘဲ သူတစ္ပါးအတြက္ငဲ့ကြက္ စြန္႔လႊတ္ဖုိ႔ အျမဲထားရွိတဲ့ စိတ္ဓာတ္ မ်ိဳးမွ ကုသုိလ္စစ္စစ္ ျဖစ္တဲ့ အေလာဘစိတ္ဓာတ္ ျဖစ္ပါတယ္။
စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံတဲ့ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ဘုရားရွင္က တပည့္မ်ားကုိ ဆုံးမရာမွာ၊ ေန႔စဥ္ဆြမ္းခံရာ ဆြမ္းစားရာမွာပင္ ကုိယ္ရႏုိင္ သမွ်အားလုံးကုိ မယူဘဲ ေနာက္ ပုဂၢိဳလ္အတြက္ ငဲ့ကြက္ျပီး သင့္ေတာ္ရုံ၊ မွ်တရုံသာ ခံယူသုံးေဆာင္ ၾကဖုိ႔ အျမဲ သတိထား အသိပြားၾကပါ(ေဘာဇေနမတၱညဴ)လုိ႔ ဆုံးမေတာ္မူပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ့ ဆုံးမပညတ္ေတာ္မူခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ေလးစားမွတ္သား စရာ ေကာင္းတဲ့ မေထရ္ျမတ္တုိ႔ရဲ့ လုိက္နာေဆာင္ရြက္ပုံကုိလဲ ဆရာစဥ္ဆက္ အရ ၾကားနာမွတ္သားရဖူးပါတယ္။
မိမိရဲ့ ဆရာ႔ဆရာ(ပါစရိယ)ျဖစ္တဲ့ ပုဇြန္ေတာင္က အရွင္အာဒိစၥ၀ံသ ေက်ာင္း တုိက္ ႀကီးရဲ့ မူလတုိက္တည္ဆရာေတာ္ နာမည္ေက်ာ္ မိလိႏၵပဥွာအ႒ကထာနိႆယ က်မ္းျပဳအေက်ာ္ ဆရာေတာ္ႀကီး အရွင္အာဒိစၥ၀ံသ သက္ေတာ္ ထင္ရွားရွိစဥ္က ေက်ာင္းတုိက္ သံဃာေတာ္မ်ားအတြက္ ဆြမ္းစားေက်ာင္းမွာ ဆြမ္းတစ္၀ုိင္း ေလးပါး က်စီ အတြက္ ခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္မ်ား စီစဥ္ထားျပီး အ၀င္၀မွာ အားလုံး ျမင္သာေအာင္ “ကုိယ့္အခြင့္”ကုိ သိ၊ ေနာင္လူကုိလဲ ၾကည့္”ဆုိတဲ့ စာတန္းကုိ ေရးထားပါသတဲ့။
ဒီစာတန္းနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ဆရာေတာ္က “ဆြမ္းတစ္၀ုိင္းမွာ ေလးပါးက်စီ သတ္မွတ္ထားတဲ့အတြက္ ဘယ္သူမဆုိ မိမိေရွ႔မွာရွိတဲ့ ဆြမ္းပြဲေပၚက ခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္ အားလုံးရဲ့ ေလးဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ဟာ မိမိတုိ႔ရသင့္တဲ့ အခြင့္အေရး ျဖစ္တယ္၊ အဲဒါကုိ သိျပီး ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမြန္တဲ့ ခဲဖြယ္ဟင္းလ်ာကိုမဆုိ ေလးဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ထက္မပုိေအာင္ ဘုဥ္း ေပးၾကရပါမယ္။
ေလးဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ထက္ ပုိျပီးအခြင့္အေရးယူခဲ့ရင္ ဒါဟာ သူမ်ား အခြင့္အေရးကို မတရားရယူသူတာျဖစ္တယ္၊ စဥ္းလဲတဲ့ ခုိးျခင္းတစ္မ်ိဳးပဲ၊ ဒါကုိ လုံး၀မက်ဴးလြန္မိ ေအာင္ ေရွာင္ရမယ္၊ မိမိတုိ႔ စားျပီးတဲ့ အခါမွာ သိမ္းဆည္းေဆးေၾကာၾကမယ့္ ကပၸိယ မ်ားနဲ႔ ေက်ာင္းသားမ်ား ရွိၾကတယ္၊ သူတုိ႔နဲ႔လည္း ၾကည့္ျပီး မိမိရဲ့ ရပုိင္ခြင့္ထဲက တက္ ႏုိင္သမွ် ျခဳံးျခံခဲ့ရင္ ကုိယ္ပုိင္ဆုိင္ခြင့္ကုိ ေနာက္လူအတြက္ စြန္႔လႊတ္ လႈဒါန္းရာ က်တယ္လုိ႔ ရွင္းလင္း မိန္႔ၾကားပါသတဲ့။
ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ေညာင္တုန္းျမိဳ႔ ေရႊဟသၤာေတာရေက်ာင္းတုိက္ မွာ ပညာသင္ ယူခဲ့ဖူးတဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးတစ္ပါးနဲ႔ စကားစပ္မိတဲ့အခါ ေညာင္တုန္း ေရႊဟသၤာ ေက်ာင္းတုိက္မွာလဲ အလားတူ က်င့္သုံးေၾကာင္း မိန္႔ၾကားပါတယ္၊ ဆရာေတာ္ႀကီး ေျပာျပတာကေတာ့…..
တပည့္ေတာ္တုိ႔ ေညာင္တုန္းေရႊဟသၤာေတာရမွာလည္း ဒီပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ အလားတူပဲ က်င့္သုံးၾကပါတယ္၊ အဲဒီမွာေတာ့ ဆြမ္းစားေဆာင္မွာ စာနဲ႔ေတာ့ ေရးမထားဘူး၊ ဆြမ္း ၀ုိင္းမွာ သံဃာစုံထုိင္းျပီးတာနဲ႔ တစ္ျပိဳင္နက္ နာယကဆရာေတာ္ႀကီးက….
“အရွင္ဘုရားတုိ႔ .. ယခုလုိ ဆြမ္းတစ္၀ုိင္းမွာ ေလးပါးစီထုိင္ေနၾကတဲ့ အရွင္ဘုရား တုိ႔ရဲ့ ေရွ႔က ဆြမ္းပြဲေပၚမွာ ရွိေနတဲ့ ဟင္းလ်ာခဲဖြယ္မ်ားထဲက ေလးဖုိ႔တစ္ဖုိ႔စီဟာ အရွင္ ဘုရားတုိ႔အတြက္ ရည္မွန္းလႉဒါန္းထာတာျဖစ္လုိ႔ အရွင္ဘုရားတုိ႔ ပုိင္ဆုိင္ၾကပါတယ္ ဘုရား၊ အရွင္ဘုရားတုိ႔ ဘုဥ္းေပးျပီး က်န္ခဲ့လုိ႔ရွိရင္လဲ ကပၸိယမ်ား ေက်ာင္းသားမ်ားက သိမ္းဆည္းျပီး စားသုံးေဆးေၾကာၾကပါလိမ့္မယ္၊ ခုခ်ိန္မွာ အရွင္ဘုရားတုိ႔က အလႈခံ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ျဖစ္ၾကျပီး ဒကာ ဒကာမမ်ားနဲ႔ ကိပၸိယမ်ားက လႈဒါန္းသူေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
တကယ္လုိ႔ အရွင္ဘုရားမ်ားက မိမိတုိ႔ရဲ့ ရပုိင္ခြင့္ျဖစ္တဲ့ ေလးဖုိ႔တစ္ဖုိ႔ထဲက ကပၸိယမ်ား ေက်ာင္းးသားမ်ားအတြက္ ငဲ့ကြက္ျပီး ခ်န္ထားခဲ့မယ္ဆုိရင္ေတာ့ အရွင္ ဘုရားတုိ႔က အလႈခံပုဂၢိဳလ္အျဖစ္ကေန အလႈေပးပုဂၢိဳလ္မ်ား ျဖစ္သြားၾကပါလိမ့္မည္ ဘုရား၊ ကုိယ္တုိင္ အလႈေပးပုဂၢိဳလ္မ်ား ျဖစ္ၾကရေအာင္ ေမတၱာ ကရုဏာတရားေရွ႔ထား ျပီး ဘုဥ္းေပးသုံးေဆာင္ေတာ္မူၾကပါဘုရား”လုိ႔ ေလ််ာက္ထား မိန္႔ၾကားေလ့ရွိပါသတဲ့။
သာမန္အားျဖင့္ ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ေေတာ့“ ဆြမ္းတစ္ပြဲမွာရွိတဲ့ မိမိတုိ႔ရဲ့ ရသင့္တဲ့ အခြင့္အေရးထဲက နဲနဲပါးပါး ခ်န္ထားတယ္”ဆုိတဲ့ ကိစၥဟာ ဘာမွ် မေျပာပေလာက္တဲ့ အေသးအမႊားေလးတစ္ခုလုိပဲ ထင္စရာပါ၊ ဒါေပမယ့္ “အမႈိက္ကစ ျပႆဒ္မီးေလာင္” တတ္သလုိ “အမႈိက္က ေရႊုျဖစ္”ဆုိတာလဲ ရွိတတ္တဲ့ သဘာ၀အတုိင္း မေျပာပေလာက္ တဲ့ အနည္းအပါးေလးမ်ားကုိ အေၾကာင္းျပဳျပီးေတာ့ပဲ လူတစ္ဦးခ်င္း၊ မိသားတစ္စုခ်င္း ခုိက္ရန္ျဖစ္ပြားျခင္းအစ ႏုိင္ငံခ်င္း စစ္ခင္းၾကရတဲ့ အထိလဲ ျဖစ္တတ္ၾကျပီး ဒီလုိ မေျပာပေလာက္တဲ့ အေသးအမႊားေလးေတြကုိ စြန္႔လႊတ္ အနစ္နာခံမႈေၾကာင့္ပဲ လူတစ္ဦးခ်င္းစီက စျပီး ႏုိင္ငံခ်င္းအထိ ရင္းနီးကြ်မ္း၀င္ ခ်စ္ခင္မွ်တ သြားတာမ်ိဳးလဲ ျဖစ္သြားႏုိင္တယ္ဆုိတာကုိလဲ ေလာကရဲ့ ညီညြတ္မွ်တ က်က္သေရရွိမႈကုိ လုိလား သူတုိင္း လက္ခံရပါလိမ့္မယ္။
ဓမၼေဘရီအရွင္၀ီရိယ(ေတာင္စြန္း)
မွတ္ခ်က္=ေမတၱာဥယ်ာဥ္ဆိုဒ္မွကူးယူတင္ၿပသည္
No comments:
Post a Comment