ျမန္ျမန္လုပ္ရင္ မၾကာပါဘူး
အက်ိဳးေပး ၾကာျခင္း၊ မၾကာျခင္းဟာ
အေၾကာင္းကံဆိုင္ရာ ပစၥည္းဝတၳဳေတြမွာ
ၾကာတဆိုတဲ႔စကားလံုးပါျခင္း ၊ မပါျခင္းနဲ႔
ဘာမွမသက္ဆိုင္ပါဘူး၊ အေၾကာင္းကံျပဳစဥ္တုန္းက
စိတ္မပါလက္မပါနဲ႔ အခ်ိန္ၾကေနျခင္း၊
အခ်ိန္ဆြဲေနျခင္းနဲ႔ပဲ သက္ဆိုင္ပါတယ္။
စိတ္ေစတနာအားနည္းစြာနဲ႔ ကုသိုလ္ေကာင္းမွုကို
မလုပ္ခ်င္လုပ္ခ်င္ ေလးေလးတြဲ႕တြဲ႕
လုပ္ခဲ႔သူဟာ အက်ိဳးေပးၾကန္႕ၾကာပါတယ္။
အက်ိဳးေပးေနွးေကြးပါတယ္။
စိတ္ေစတနာ ထက္ထက္သန္သန္နဲ႕
ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳကို အားရပါးရ တက္တက္ၾကြၾကြ
လုပ္ခဲ႔တဲ႔သူဟာ အကိ်ဳးေပး မၾကန္႕ၾကာပါဘူး။
အက်ိဳးေပး ျမန္ဆန္ပါတယ္။
ၾကာလွဴတိုင္း ၾကာနဲ႕ပတ္သက္တိုင္း
အက်ိဳးေပးမၾကာပါဘူး။
စိတ္ေကာင္းထားဖို႕ၾကာမွအလုပ္ေကာင္းလုပ္ဖို႔ၾကာမွ
အက်ိဳးေပး ၾကာတာပါ။
ပံုခ်တာလည္း မလုပ္ပါနဲ႔ လႊဲခ်တာလည္း မလုပ္ပါနဲ႔ဝါးခ်တာလည္း မလုပ္ပါနဲ႔
အယူမွား ရႊံ႕ႏြံေတြ ကင္းစင္တဲ႔ အယူမွန္ ၾကာလိုလူ
ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ဘာမဆို အတိတ္ကံကိုခ်ည္း
ပံုခ်တာမိ်ဳးလည္း မလုပ္ပါနဲ႔၊
ဘာျဖစ္ျဖစ္ ဖန္ဆင္းရွင္ေၾကာင္႔လို႔လႊဲခ်တာမ်ိဳးလည္း မလုပ္ပါနဲ႔၊
ေလာကၾကီးကသူျဖစ္ခ်င္သလို ျဖစ္ေနတာပါလို႕
ဝါးခ်တာမ်ိဳးလည္း မလုပ္ပါနဲ႔၊
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ျပဳလုပ္ခဲ႕တဲ႔ကံတရားေတြက
ကိုယ္႕ကို အက်ိဳးေပးေနတာလို႔ အခိုင္အမာ ယံုၾကည္လိုက္ပါ။
ကုိယ္႕ကံသာ ကုိယ္႕ဘဝရဲ႕ ဖန္တီးရွင္လို႔
အေသအခ်ာ နားလည္သေဘာေပါက္လိုက္ပါ။
ခႏၶာမရွိရင္ ခံတာမရွိေတာ႔
ဆင္းရဲဒုကၡဆိုတာ ရုပ္နာမ္ခႏၶာရွိလို႕ ရွိေနတာပါ။
ရုပ္နာမ္ခႏၶာမရွိရင္ ဆင္းရဲဒုကၡ လံုးဝ မရွိပါဘူး။
နိဗၺာန္မွာ ရုပ္နာမ္ခႏၶာ လံုးဝ မရွိတဲ႔အတြက္
ဆင္းရဲဒုကၡလည္း လံုးဝ မရွိပါဘူး။
ဆင္းရဲဒုကၡ မွန္သမွ် လံုးဝ မရွိျခင္းသည္ပင္လွ်င္
နိဗၺာန္ရဲ႕ တကယ္႔အစစ္အမွန္ ခ်မ္းသာပါပဲ။
ခႏၶာဆိုတဲ႕အတိုင္း ဆင္းရဲဒုကၡ ခံ ရတာ ပါ ။
ခႏၶာမရွိမွေတာ႔ ဆင္းရဲဒုကၡ ခံ ရ တာ လည္း
မရွိေတာ႔ဘူးေပါ႕။
မရိုးတဲ႕ခ်မ္းသာ ဒီတစ္ခုပဲရွိတယ္
နိဗၺာန္ခ်မ္းသာဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ခံစားခံစား၊
ဘယ္ေတာ႕မွ ရိုးအိမသြားနိုင္တဲ႔ ခ်မ္းသာပါ ။
တစ္နာရီဆက္တိုက္ ခံစားလည္း မဝ
တစ္ေန႕ဆက္တိုက္ ခံစားလည္း အားမရ
တစ္ပတ္လံုး တစ္နွစ္လံုး တစ္သက္လံုး
အဆက္မျပတ္ ဆက္တိုက္ခံစားလည္း
မတင္းတိမ္နိုင္ေလာက္ေအာင္ကို
ေကာင္းပါတယ္။
ဘယ္အခ်ိန္ ခံစားခံစား ေကာင္းလြန္းလို႕
ျမတ္စြာဘုရား တရားေဟာေတာ္မူတဲ႔အခါ
တရားနာပရိတ္သတ္က သူတို႕အထူးၾကိဳက္တဲ႔
ေနရာေရာက္လို႔ သာဓုသံုးၾကိမ္ေခၚလိုက္တိုင္း
ပရိတ္သတ္သာဓုေခၚေနစဥ္ စကၠန္႕ပိုင္းအခ်ိန္ေလးမွာ
ျမတ္စြာဘုရားနိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို အာရံုျပဳခံစားေတာ္မူပါတယ္။
အရိုးဟာအရိုးပါပဲ
ကာမဂုဏ္အာရံုနဲ႔ မိမိရဲ႕စိတ္နဲ႔ ေတြ႕လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ
တကယ္ေတာ႔ အရသာ လံုးဝ မရွိပါဘူး။
အသားလံုးဝမရွိေတာ့တဲ့ အရိုးလိုပါပဲ။
ဘာအရသာမွ မရွိပါဘူး။
ဒါေပမဲ့ …..
မိမိရဲ႕ စိတ္တည္းဟူေသာ ခံတြင္းကေန
ထြက္လာတဲ့ တဏွာတည္းဟူေသာ
သြားရည္ေလးေၾကာင္႔ အဲဒီအာရံုေလးကို
အရသာရွိတယ္လို႔ ထင္မွတ္သြားပါတယ္။
အရိုးကိုက္ရင္း ထြက္လာတဲ႕သြားရည္ေၾကာင္႔
အသားလံုးဝမရွိတဲ႕အရိုးကို အရသာရွိတယ္လို႕
အရိုးကိုက္တဲ့ေခြး ထင္မွတ္သြားသလိုပါပဲ။
မွတ္ခ်က္။ ။အရွင္ဆႏၵာဓိက၏ စိတ္အားျဖည့္ ဓမၼႏွင္းပြင့္ စာအုပ္မွ ေကာက္ႏွဳတ္ေရးသားျခင္းျဖစ္ပါသည္။
အရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုိလ္ အိႏၵိယနုိင္ငံ)
http://www.wiradhamma.blogspot.com/
ဦးဇင္းဘေလာ့မွာလည္းလာေရာက္ေလ့လာဖတ္ရွုနုိင္ပါသည္။
အက်ိဳးေပး ၾကာျခင္း၊ မၾကာျခင္းဟာ
အေၾကာင္းကံဆိုင္ရာ ပစၥည္းဝတၳဳေတြမွာ
ၾကာတဆိုတဲ႔စကားလံုးပါျခင္း ၊ မပါျခင္းနဲ႔
ဘာမွမသက္ဆိုင္ပါဘူး၊ အေၾကာင္းကံျပဳစဥ္တုန္းက
စိတ္မပါလက္မပါနဲ႔ အခ်ိန္ၾကေနျခင္း၊
အခ်ိန္ဆြဲေနျခင္းနဲ႔ပဲ သက္ဆိုင္ပါတယ္။
စိတ္ေစတနာအားနည္းစြာနဲ႔ ကုသိုလ္ေကာင္းမွုကို
မလုပ္ခ်င္လုပ္ခ်င္ ေလးေလးတြဲ႕တြဲ႕
လုပ္ခဲ႔သူဟာ အက်ိဳးေပးၾကန္႕ၾကာပါတယ္။
အက်ိဳးေပးေနွးေကြးပါတယ္။
စိတ္ေစတနာ ထက္ထက္သန္သန္နဲ႕
ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳကို အားရပါးရ တက္တက္ၾကြၾကြ
လုပ္ခဲ႔တဲ႔သူဟာ အကိ်ဳးေပး မၾကန္႕ၾကာပါဘူး။
အက်ိဳးေပး ျမန္ဆန္ပါတယ္။
ၾကာလွဴတိုင္း ၾကာနဲ႕ပတ္သက္တိုင္း
အက်ိဳးေပးမၾကာပါဘူး။
စိတ္ေကာင္းထားဖို႕ၾကာမွအလုပ္ေကာင္းလုပ္ဖို႔ၾကာမွ
အက်ိဳးေပး ၾကာတာပါ။
ပံုခ်တာလည္း မလုပ္ပါနဲ႔ လႊဲခ်တာလည္း မလုပ္ပါနဲ႔ဝါးခ်တာလည္း မလုပ္ပါနဲ႔
အယူမွား ရႊံ႕ႏြံေတြ ကင္းစင္တဲ႔ အယူမွန္ ၾကာလိုလူ
ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ဘာမဆို အတိတ္ကံကိုခ်ည္း
ပံုခ်တာမိ်ဳးလည္း မလုပ္ပါနဲ႔၊
ဘာျဖစ္ျဖစ္ ဖန္ဆင္းရွင္ေၾကာင္႔လို႔လႊဲခ်တာမ်ိဳးလည္း မလုပ္ပါနဲ႔၊
ေလာကၾကီးကသူျဖစ္ခ်င္သလို ျဖစ္ေနတာပါလို႕
ဝါးခ်တာမ်ိဳးလည္း မလုပ္ပါနဲ႔၊
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ျပဳလုပ္ခဲ႕တဲ႔ကံတရားေတြက
ကိုယ္႕ကို အက်ိဳးေပးေနတာလို႔ အခိုင္အမာ ယံုၾကည္လိုက္ပါ။
ကုိယ္႕ကံသာ ကုိယ္႕ဘဝရဲ႕ ဖန္တီးရွင္လို႔
အေသအခ်ာ နားလည္သေဘာေပါက္လိုက္ပါ။
ခႏၶာမရွိရင္ ခံတာမရွိေတာ႔
ဆင္းရဲဒုကၡဆိုတာ ရုပ္နာမ္ခႏၶာရွိလို႕ ရွိေနတာပါ။
ရုပ္နာမ္ခႏၶာမရွိရင္ ဆင္းရဲဒုကၡ လံုးဝ မရွိပါဘူး။
နိဗၺာန္မွာ ရုပ္နာမ္ခႏၶာ လံုးဝ မရွိတဲ႔အတြက္
ဆင္းရဲဒုကၡလည္း လံုးဝ မရွိပါဘူး။
ဆင္းရဲဒုကၡ မွန္သမွ် လံုးဝ မရွိျခင္းသည္ပင္လွ်င္
နိဗၺာန္ရဲ႕ တကယ္႔အစစ္အမွန္ ခ်မ္းသာပါပဲ။
ခႏၶာဆိုတဲ႕အတိုင္း ဆင္းရဲဒုကၡ ခံ ရတာ ပါ ။
ခႏၶာမရွိမွေတာ႔ ဆင္းရဲဒုကၡ ခံ ရ တာ လည္း
မရွိေတာ႔ဘူးေပါ႕။
မရိုးတဲ႕ခ်မ္းသာ ဒီတစ္ခုပဲရွိတယ္
နိဗၺာန္ခ်မ္းသာဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ခံစားခံစား၊
ဘယ္ေတာ႕မွ ရိုးအိမသြားနိုင္တဲ႔ ခ်မ္းသာပါ ။
တစ္နာရီဆက္တိုက္ ခံစားလည္း မဝ
တစ္ေန႕ဆက္တိုက္ ခံစားလည္း အားမရ
တစ္ပတ္လံုး တစ္နွစ္လံုး တစ္သက္လံုး
အဆက္မျပတ္ ဆက္တိုက္ခံစားလည္း
မတင္းတိမ္နိုင္ေလာက္ေအာင္ကို
ေကာင္းပါတယ္။
ဘယ္အခ်ိန္ ခံစားခံစား ေကာင္းလြန္းလို႕
ျမတ္စြာဘုရား တရားေဟာေတာ္မူတဲ႔အခါ
တရားနာပရိတ္သတ္က သူတို႕အထူးၾကိဳက္တဲ႔
ေနရာေရာက္လို႔ သာဓုသံုးၾကိမ္ေခၚလိုက္တိုင္း
ပရိတ္သတ္သာဓုေခၚေနစဥ္ စကၠန္႕ပိုင္းအခ်ိန္ေလးမွာ
ျမတ္စြာဘုရားနိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို အာရံုျပဳခံစားေတာ္မူပါတယ္။
အရိုးဟာအရိုးပါပဲ
ကာမဂုဏ္အာရံုနဲ႔ မိမိရဲ႕စိတ္နဲ႔ ေတြ႕လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ
တကယ္ေတာ႔ အရသာ လံုးဝ မရွိပါဘူး။
အသားလံုးဝမရွိေတာ့တဲ့ အရိုးလိုပါပဲ။
ဘာအရသာမွ မရွိပါဘူး။
ဒါေပမဲ့ …..
မိမိရဲ႕ စိတ္တည္းဟူေသာ ခံတြင္းကေန
ထြက္လာတဲ့ တဏွာတည္းဟူေသာ
သြားရည္ေလးေၾကာင္႔ အဲဒီအာရံုေလးကို
အရသာရွိတယ္လို႔ ထင္မွတ္သြားပါတယ္။
အရိုးကိုက္ရင္း ထြက္လာတဲ႕သြားရည္ေၾကာင္႔
အသားလံုးဝမရွိတဲ႕အရိုးကို အရသာရွိတယ္လို႕
အရိုးကိုက္တဲ့ေခြး ထင္မွတ္သြားသလိုပါပဲ။
မွတ္ခ်က္။ ။အရွင္ဆႏၵာဓိက၏ စိတ္အားျဖည့္ ဓမၼႏွင္းပြင့္ စာအုပ္မွ ေကာက္ႏွဳတ္ေရးသားျခင္းျဖစ္ပါသည္။
အရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုိလ္ အိႏၵိယနုိင္ငံ)
http://www.wiradhamma.blogspot.com/
ဦးဇင္းဘေလာ့မွာလည္းလာေရာက္ေလ့လာဖတ္ရွုနုိင္ပါသည္။
No comments:
Post a Comment