ေၾသာ္မိန္းမ မိန္းမ
တရုတ္ျပည္မွာ အငယ္ထားတာ ေခတ္စားသတဲ့...
ထိုင္ဝမ္ကၽြန္းကလူတစ္ေယာက္ လြန္ခဲ့တဲ့ငါးႏွစ္က တရုတ္ျပည္မွာ အငယ္တစ္ေယာက္ထားခဲ့တယ္။ အငယ္အတြက္
၄သိန္းတန္အိမ္တစ္လံုး ဝယ္ေပးခဲ့ၿပီး လစဥ္လတိုင္း ယြမ္ ၃ ေထာင္ေပးသံုးခဲ့တယ္။ ဒီတစ္ႏွစ္မွာ အငယ္နဲ႔ သူလမ္းခဲြ
လိုက္တယ္။ ဝယ္ထားတဲ့အိမ္ကိုေရာင္းေတာ့ ၁၂သိန္းရတယ္။ တြက္ၾကည့္ေတာ့ အငယ္ကို ၆ႏွစ္အလကားတဲြလိုက္ရၿပီး
၆သိန္းျမတ္သြားတယ္။ အိမ္ေျမေရာင္းဝယ္ေရးကို သူေက်းဇူးတင္တယ္။ အငယ္ထားတာဟာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈတစ္ခုလို႔
သူဆိုတယ္။အဲဒီလိုနဲ႔ ထိုင္ဝမ္ျပန္ေရာက္လို႔ ဒီအေၾကာင္းကို မယားႀကီးကသိေတာ့ သူ႔ကိုနားရင္းအုပ္ၿပီးဆူတယ္။
"ဘာျဖစ္လို႔ အငယ္တစ္ေယာက္ပဲ ထားခဲ့သလဲ" တဲ့...
♦သက္ေသခံပစၥည္း♦
အဖဲြ႔အစည္းတစ္ခု၏ အတြင္းေရးမႈးထံသို႔ အဖဲြ႔၀င္တစ္ေယာက္၏ဇနီးေရာက္လာၿပီး ၄င္း၏ေယာက်ၤားေဖာက္ျပန္
ေနေၾကာင္း လာေရာက္တိုင္ၾကားသည္။“ျဖစ္ႏိုင္ပါ႔မလားဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္သိရသေလာက္ ခင္ဗ်ားေယာက်ၤားဟာ လူရိုး
တစ္ေယာက္ပါ” “အေထာက္အထားရွိလို႔ ကၽြန္မစြပ္စြဲတာပါ” ဟုဆို၍ သူမေယာက်ၤားထံမွ ရရွိထားေသာ အမ်ိဳးသမီး
အတြင္းခံေဘာင္းဘီီတစ္ထည္ကိုထုတ္ျပသည္။
“ဒါဆိုလည္း အဲဒီေဘာင္းဘီထားခဲ႔ဗ်ာ။ သူ႔ကိုေခၚၿပီးေမးၾကည္႔ေပးမယ္”
ထိုသို႔ ကတိေပးၿပီးေနာက္ အတြင္းေရးမႈးသည္ ေဘာင္းဘီထုပ္ကို အံဆြဲထဲထည္႔ထားလိုက္သည္။ထုိ႔ေနာက္ ေကာ္မတီ
၀င္မ်ား လာေရာက္မည္ဟု သတင္းရသျဖင္႔ ၄င္းအထုပ္ကို လက္ဆြဲအိတ္ထဲသို႔ ေျပာင္းထည္႔လိုက္ေလသည္။ ထိုေန႔က
အစည္းအေ၀းမ်ားျဖင္႔ ပင္ပန္းခဲ႔ေသာအတြင္းေရးမႈးသည္ ၄င္းလက္ဆြဲအိတ္ကုိဆြဲ၍အိမ္ျပန္ေလသည္။ အိမ္သို႔ေရာက္
ေသာအခါ သားျဖစ္သူက ရုပ္ရွင္သြားၾကည္႔ပါရေစဟု ပူစာေလသည္။
“ေဖေဖ႔လက္ဆြဲအိတ္ထဲမွာ ပိုက္ဆံရွိတယ္။ မင္းအေမကို ယူခိုင္းလိုက္”
အတြင္းေရးမႈး၏မိန္းမသည္ သားအတြက္ ပိုက္ဆံယူရန္ အတြင္းေရးမႈး၏လက္ဆြဲအိတ္ကုိ ဖြင္႔လိုက္ေလသည္။
အိတ္အတြင္းမွ အထုပ္တစ္ထုပ္ကိုေတြ႔၍ ဖြင္႔ၾကည္႔ရာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီျဖစ္ေနသည္ကိုေတြ႔ရေလသည္။ အတြင္းေရး
မႈး၏ဇနီးသည္ ၀မ္းသာအားရေလသံျဖင္႔
“ကၽြန္မအတြင္းခံေဘာင္းဘီေပ်ာက္လို႔လိုက္ရွာေနတာ အခုမွပဲ ေတြ႔ေတာ႔တယ္။
ရွင္က လက္ဆြဲအိတ္ထဲ ထည္႔ၿပီး ယူယူသြားေနတာကိုး”
ထင္ေတာ့ထင္သားဘဲ--
တစ္ခါက ရြာတစ္ရြာမွာ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္ ။ မယားလုပ္တဲ့သူမွာ အက်င့္တစ္ခုရွိတယ္ ။ အဲဒါကေတာ့
သူ႕ကို ဘာေျပာေျပာ ဟုတ္လား -- ကၽြန္မအစကတဲက ထင္ေတာ့ထင္သားဘဲ --ဆိုျပီး အျမဲအဲသလိုေျပာတတ္သတဲ့ ။
အဲဒါကို ေန႕တိုင္းၾကားေနရေတာ့ ေယာက်ၤားျဖစ္တဲ့သူဟာ သူ႕မိန္းမကို အျမင္ကပ္လာတယ္ ။ ဒါနဲ႕ တစ္ေန႕မွာ
ေယာက်ၤားလုပ္တဲ့သူဟာ လယ္ေတာကိုသြားျပီး......
အခ်ိန္မတန္မီ ႏြားကန္ ( ႏြားေမာင္းရာတြင္ ႏြားကိုရိုက္ရန္သုံးေသာတုတ္) ကိုင္ျပီး သူတစ္ေယာက္ထဲျပန္လာတယ္ ။
ဒါကိုမိန္းမကျမင္ေတာ့
`` ေဟာ -- ရွင္ဘာျဖစ္လို႕ အိမ္ကိုအေစာၾကီးျပန္လာရတာလဲ -- ဒါနဲ႕ လွည္းေတြ ႏြားေတြေရာ --``
`` ေအးကြာ -- မေျပာကို မေျပာခ်င္ပါဘူး -- ငါေတာေရာက္လို႕ လွည္းက ႏြားေတြကို ခၽြတ္လိုက္တာနဲ႕
ႏြားႏွစ္ေကာင္ဟာ ေတာင္ပံေတြေပါက္ျပီး မိုးေပၚပ်ံကုန္ၾကတယ္ကြာ --``
ဒီေတာ့မိန္းမက သူ႕ဝသီအတိုင္း --
`` ဟုတ္လား -- ကၽြန္မအစကတဲက ထင္ေတာ့ထင္သားဘဲ -- ဒီႏြားႏွစ္ေကာင္ ဒီေန႕မနက္ျမင္ရတာ ထူးဆန္းေန
သလားလို႕ ``ဒီေတာ့ ေယာက်ၤားဟာ လက္ထဲက အသင့္ကိုင္ထားတဲ့ ႏြားကန္နဲ႕ မိန္းမကိုလွိမ့္ရိုက္ျပီး -- ပါးစပ္ကလဲ --
``ထင္ဦးကြာ -- ထင္ဦးကြာ မင္းဒီေသာက္က်င့္ ကမေပ်ာက္ႏိုင္ဘူး -- ႏြားေတာင္ပံေပါက္ျပီး ေကာင္းကင္ပ်ံတယ္လို႕
ေျပာတာ ျဖစ္ႏိုင္ မျဖစ္ႏိုင္မစဥ္းစား ဘဲ သူဘဲၾကိဳသိသလိုလို ဒီေသာက္က်င့္ကမေဖ်ာက္ဘူး --``
ဒီလိုလွိမ့္ျပီး အရိုက္ခံေနရတဲ့ ၾကားက သူ႕မိန္းမေျပာတဲ့စကားေၾကာင့္ သူဆက္ျပီး မရိုက္ႏိုင္ေတာ့ေအာင္
စိတ္ဓါတ္က်သြားတယ္ -- ေျပာတာက
``ဒီလိုေျပာရင္ ဒီလိုအရိုက္ခံရမယ္ဆိုတာ ကၽြန္မ အစကတဲက ထင္ေတာ့ထင္သားဘဲတဲ့
စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း
ကိုဘေမာင္အရက္မူးၿပီး အိမ္သို႔ျပန္ေရာက္လာသည္။ တံခါးကိုဖြင့္သည္။၀င္၀င္ခ်င္း အသံဆိုးႀကီးျဖင့္ ေအာ္သည္။
“ ေဟ့၊ ငါျပန္လာၿပီကြ၊ ငါေျပာတာ ၾကားလား၊ ျပန္လာၿပီကြ ငါ၊ ငါ ေျပာတာမရွင္းဘူးလားကြ ေဟ ” မည္သူမွ
မတံု႔ျပန္ေခ်။ ကိုဘေမာင္ မီးဖိုးေခ်ာင္ထဲ ၀င္သည္။ေၾကာင္အိ္မ္ကိုဖြင့္ၿပီး အထဲမွ ပန္းကန္မ်ားကို ၾကမ္းေပၚကို ပစ္ခ်
သည္။ကြဲသံရွသံမ်ား ျမည္ဟီးသြားသည္။ ကိုဘေမာင္ ထပ္ေအာ္သည္။
“ ေဟ့ ငါျပန္လာၿပီကြ၊ ၾကားလား ”
တစ္ခန္းလံုး တိတ္ဆိတ္ေနၿမဲ၊ ကိုဘေမာင္ ဧည့္ခန္းထဲ၀င္ၿပီး ပန္းအိုးကိုပစ္ခြဲသည္။ ရုပ္ျမင္စက္ကို စားပြဲႏွင့္အတူ
ၾကမး္ျပင္ေပၚေပါက္ခ်သည္။အခန္းထဲရွိသမွ်ပစၥည္းေတြကို ေျဗာင္းဆန္ေနေအာင္လုပ္သည္။ထို႔ေနာက္တြင္ ဖိနပ္
မခၽြတ္ဘဲ အိပ္ရာေပၚ လွဲခ်လိုက္သည္။ႏႈတ္မွလည္းေက်နပ္သံျဖင့္ ေျပာသည္။
“ တစ္ေယာက္တည္း ေနရတာ တယ္ ေကာင္းပါလားေနာ္”
ေစတနာရွင္
တစ္ေန႔မွာ ေရွ႕ေနတစ္ေယာက္ဟာ သူ႔ရဲ႕ ကားကို ေမာင္းလာရင္း လမ္းေဘးမွာ လူတစ္ေယာက္ ျမက္စားေနတာကို
ေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ေရွ႕ေနက သူ႔ရဲ႕ ဒရိုင္ဘာကို ကားရပ္ခိုင္းပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အျပင္ကို ထြက္ျပီး အဲဒီလူကို
ေမးပါတယ္။“မင္းဘာလို႔ ျမက္ေတြ စားေနတာလဲ။
”“ကြ်န္ေတာ္က အရမ္းပဲ ဆင္းရဲပါတယ္။ ဘာကိုမွ စားဖို႔ မတတ္ႏိုင္လို႔ပါ။” လို႔ အဲဒီလူက ေျဖပါတယ္။
“သနားစရာပဲ။ ငါ့အိမ္ကို လိုက္ခဲ့ပါလား။” လို႔ ေရွ႕ေနက ေခၚပါတယ္။ အဲဒီလူက “ကြ်န္ေတာ့္မွာ မိန္းမနဲ႔ ကေလး
၃ေယာက္လည္း ရွိေသးတယ္။” လို႔ ေျပာေတာ့ ေရွ႕ေနက သူတို႔ကိုပါ ေခၚခဲ့ဖို႔ ေျပာပါတယ္။ သူတို႔ အားလံုးကားထဲကို
ေရာက္ေတာ့ျမက္စားေနတဲ့လူက “ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို အိမ္ေခၚသြားတဲ့ အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားဟာအလြန္
ၾကင္နာတတ္တဲ့သူပဲ။” လို႕ ေရွ႕ေနကို ေျပာပါတယ္။ေရွ႕ေနကေတာ့ “မင္းၾကိဳက္မွာ ေသခ်ာတယ္။ ငါ့အိမ္က ျမက္ပင္
ေတြက ၁ ေပေလာက္ရွည္တယ္”လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။
အမႈ
တစ္ခါက ေထာင္ထဲမွာ ေထာင္က်အခ်င္းခ်င္းစကားေျပာေနၾကတယ္။
ပထမလူ။ ။ က်ဳပ္က ၅ႏွစ္က်တာ၊ဓါးထိုးမႈနဲ႔။
ဒုတိယလူ။ ။ ငါက ၈ႏွစ္၊လူသတ္မႈနဲ႔။
တတိယလူ။ ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ၁၇ႏွစ္။
ပထမလူ။ ။ ဘာမႈနဲ႔လဲ။
တတိယလူ။ ။ အလုပ္ထဲမွာ ျပတင္းေပါက္မွန္ခြဲမိလို႔။
ဒုတိယလူ။ ။ မင္းကဘယ္မွာလုပ္တာလဲ။
တတိယလူ။ ။ ေရငုပ္သေဘာၤေပၚမွာေလ။
အတံု႔အလွည့္
ေမာ္စကုိၿမိဳ႕၏ တစ္ခုေသာအရက္ဘားသုိ႔ လူႀကီးတစ္ေယာက္၀င္လာၿပီး၊ ဘီယာတစ္ခြက္ မွာသည္။ ေဘာက္ခ်ာေပး
ရန္လည္း ေျပာသည္။ လူႀကီးသည္အိတ္ထဲမွ တစ္ရူဘယ္တန္ အေႂကြေစ့၂၇ ေစ့ကိုထုတ္လုိ္က္ၿပီး စားပြဲထိုး၏လက္ထဲ
မအပ္ဘဲ ဘားေကာင္တာရွိရာ ေဘးဘက္သုိ႔ပစ္ေပးလုိက္သည္။ ပိုက္ဆံမ်ားျပန္႔က်ဲသြားသည္။
ဘားမင္း၏မ်က္ႏွာ ေဒါသေရာင္သန္းသြားသည္။ သို႔ေသာ္ ဧည့္သည္ကို မည္သို႔မွ ျပန္မေျပာေခ်။ ပိုက္ဆံမ်ားကို ေကာက္
သိမ္းသည္။ စိတ္ထဲကေတာ့ မေက်နပ္။ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ မေန႔ကလူႀကီး ေရာက္လာျပန္ၿပီး ဘီယာမွာသည္။ ၂၇ရူဘယ္
ပင္က်ရာ လူႀကီးသည္ အိတ္ထဲမွ ၅၀ရူဘယ္တန္ ေငြစကၠဴတစ္ရြက္ကို ထုတ္ၿပီး ဘားမင္းကို လွမ္းေပးသည္။
“ ဒီလူ႔ကို ငါဒီတစ္ခါ ျပန္ဆံုးမရမယ္” ဟု ဘားမင္း ေတြးလိုက္ၿပီး ျပန္အမ္းေငြ ၂၃ရူဘယ္ ကို တစ္ရူဘယ္တန္
အေႂကြေစ့ေတြခ်ည္း ေပးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ “ ေရာ့ ျပန္အမ္းေငြ ” ဟုေျပာကာ အခန္းထဲသုိ႔ ပစ္ေပးလိုက္သည္။
ပိုက္ဆံမ်ား ျပန္႔က်ဲသြားသည္။ လူႀကီးသည္ စကၠန္႔ပိုင္းမွ် စဥ္းစားၿပီး ခ်က္ခ်င္းပင္အိတ္ထဲမွ တစ္ရူဘယ္တန္အေႂကြေစ့
၄ေစ့ ထုတ္ကာ ဘားမင္းကို လွမ္းေျပာသည္။
“ ေနာက္ထပ္ ဘီယာတစ္ခြက္ ”
အေႂကြး ၊ အေပးအယူ
ပုိက္ဆံေခ်းၾကသူႏွစ္ဦး လမ္းတြင္ျပန္ေတြ႔သခိုက္ ျဖစ္ပါသည္။
ေငြေခ်းသူ (၁)။ ။ ငါ့ဆီက ေခ်းသြားတဲ့ပုိက္ဆံေတြျပန္ဆပ္ပါလုိ႔ မင္းကုိငါေတာင္းပန္ေနတာ၊
ဒါပါနဲ႔ ဆုိရင္ သုံးႀကိမ္ရွိၿပီကြာ။
ေငြေခ်းသူ (၂)။ ။ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မေပးႏုိင္ေသးဘူး။ ငါ့ကုိပုိက္ဆံေခ်းပါလုိ႔ မင္းကုိ ဘယ္ႏွစ္ခါေတာင္းပန္ခဲ့
ရသလဲ၊ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္စမ္း။
ဥာဏ္ႀကီးရွင္ေဖေဖ
႐ံုးမွာ အခ်ိန္ပိုလုပ္ရေသာေၾကာင့္ ေနာက္က်မွ ျပန္ေရာက္လာသည့္ အေဖျဖစ္သူကို သားငယ္က ေမးသည္။
“လမင္းဟာ ဘာျဖစ္လို႔ အႀကီးႀကီး ျဖစ္ေနတာလဲဟင္”
“လမင္း ဟုတ္လား ၊ မသိပါဘူး သားရယ္”
“ၾကယ္ေတြက်ေတာ႔ ေသးေသးေလးေနာ္…. ဘာျဖစ္လို႔လဲ ေဖေဖ”
“ၾကယ္ေတြ ဟုတ္လား၊ အင္း မေျပာတတ္ပါဘူးကြာ”
“ေဖေဖ၊ ဘာျဖစ္လို႔ ..” အေမက ၀င္ေျပာသည္။
“ဟဲ႔သား၊ ေဖေဖ ပင္ပန္းလာတယ္ေလကြယ္။ နားပါေစ။ ေမးခြန္းေတြ ထုတ္မေနစမ္းနဲ႔”
“ေမးစမ္းပါေစကြာ၊ ကေလးကို အေဖကမွ မရွင္းျပရင္ ဘယ္သူရွင္းျပမလဲ။ မဟုတ္ဘူးလား ။”
ေနာက္မျဖစ္ေအာင္
ေဆးခန္းကို လက္မွာဒဏ္ရာရတဲ့ လူတစ္ေယာက္ေရာက္လာတယ္။ ဒီေတာ့ဆရာ၀န္က.....
“ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ”
“ကားတံခါးဆြဲပိတ္လိုက္တာ လက္ညပ္သြားလို ့”
“ခင္ဗ်ားမူးေနရင္ေတာ့ဒီလို ခဏခဏျဖစ္ေနမွာပဲ”
“ေနာက္မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး ဆရာ”
“အရက္ျဖတ္မယ္ေပါ့”
“ကြ်န္ေတာ္ ကားတံခါးကိုျဖဳတ္ပစ္လိုက္ျပီဆရာ”
Menu ထဲမွာရွိတဲ့ ဟင္းပဲမွာပါ
ဆရာဝန္တစ္ဦးက စားေသာက္ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ ထမင္းစားဖို႔ ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ဟင္းမွာေနတုန္း မထင္မွတ္ဘဲ
စားပဲြထိုးတင္ပါးကုတ္ေနတာကို ေတြ႔လို႔ ေမးလိုက္တယ္။
“လိပ္ေခါင္းရွိသလား!”
ဆရာဝန္စကားကိုစားပဲြထိုးျပန္ေျဖလိုက္တာက
“ေဆာရီး.. menu ထဲမွာရွိတဲ့ ဟင္းပဲ မွာပါ”ဟူသတည္း။
စိတ္ဆိုးစရာလား
“ဘာလို႔ အလုပ္က ထြက္လာတာလဲ”
“သူေဌးက အေျပာအဆိုမတတ္လို႔ပါ”
“ေဟ ဘယ္လိုေျပာလို႔လဲ”
“ကၽြန္မကို သိပ္လွတာပဲတဲ့”
“ဒါေလာက္ကေလး ေျပာတာနဲ႔ စိတ္ဆိုးရသလား”
“ကၽြန္မက စိတ္မဆိုးပါဘူး၊ သူ႔မိန္းမစိတ္ဆိုးသြားတာ၊ သူ႔မိန္းမေ႐ွ႕ေျပာတာကိုး”
ကၽြမ္းက်င္ရာလိမၼာ
ပါတီပြဲသုိ႔တက္ရန္ အ၀တ္အစား၀တ္ေနေသာသူတစ္ဦးသည္ သူ၏လည္စည္းကိုတပ္ဆင္ရာ စိတ္တိုင္းမက်ျဖစ္ေန
သည္။ ထိုစဥ္ သူ႔ အခန္းေ႐ွ႕မွ ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားေသာသူတစ္ဦးကို ေတြ႔သျဖင့္လွမ္းေခၚၿပီး…
“ကၽြန္ေတာ့္ကို ေက်းဇူးျပဳၿပီး ေဟာဒီလည္စည္းေလး စည္းေပးပါဗ်ာ။”
“ရပါတယ္ဗ်ာ၊ ကုတင္ေပၚတက္ၿပီး ပက္လက္အိပ္လိုက္ပါ။”
ထို႔ေနာက္ ထိုလူက ကၽြမ္းက်င္စြာပင္ လည္စည္းကို စည္းေပးလိုက္၏။
“ေက်းဇူးပဲဗ်ာ၊ ခင္ဗ်ား စည္းေပးလိုက္မွ စတိုင္လ္က်သြားေတာ့တယ္။
ဒါနဲ႔ ခင္ဗ်ားက ဘာလို႔ မတ္တပ္စည္းမေပးဘဲ အိပ္ခိုင္းၿပီး စည္းေပးတာလဲဗ်။”
“ကၽြန္ေတာ္က အေအးတိုက္မွာ အေလာင္းေတြကို ျပင္ဆင္ေပးရတဲ့သူမို႔ပါ”
ေခြးမဟုတ္ပါ
ပီတာတို႔ မိသားစု ညစာစားေနၾကသည္။ သံုးဦးစလံုး ၿငိမ္သက္စြာ စားေနၾကသည္။
ရုတ္တရက္ ပီတာ့အေမက ေျပာသည္။
“သား အရုိးကို ကိုက္မေနနဲ႔ေလ၊ သားဟာ ေခြးမဟုတ္ဘူးကြဲ႔၊ ေဖေဖ့ကို ေပးလုိက္”
လူမွန္ေနရာမွန္
“ေမာင္ဘေမာင္… မင္း ဘယ္လုိ ေယာက်္ားလဲကြယ့္။ မင္းမိန္းမကေတာ့ ကိုယ္၀န္ႀကီးနဲ႔ ထင္းခြဲေနတယ္။
မင္းက်ေတာ့ ဒီခံုေပၚမွာ ေအးေအးေဆးေဆး မယ္ဒလင္ ထိုင္တီးေနတယ္”
“မတတ္ႏိုင္ဘူး ေဒၚေဒၚ… သူမွ မယ္ဒလင္ မတီးတတ္တာ။”
No comments:
Post a Comment